به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، روزنامه «وزگلاد» در مقاله‌ای تحت عنوان «هم اوکراین و هم بدهی گازی را بازخواهیم گرداند»، می‌نویسد: مذاکرات میلان نشان داد که غرب در مبارزه بر سر اوکراین امکان اعمال فشار احتمالی بر روسیه را از دست داد، در عوض روسیه اهرم فشار خود را افزایش داده و قصد ندارد از اهداف راهبردی خود صرف نظر کند. عملا در آینده نزدیک هم اروپا مجبور خواهد شد بهای سنگینی بابت اوکراین بپردازد و در عین حال ناظر آن باشد که این کشور بیش از پیش به مناطق «نوواروس» (مناطق شرقی اوکراین) و روسیه وابسته خواهد بود.

به نوشته این روزنامه، براساس واکنش غرب به نتیجه مذاکرات ولادیمیر پوتین در میلان، مقامات غربی همچنان امیدوارند که روسیه تحت فشار تحریم‌ها و به خاطر تمایل برای حفظ روابط با اروپا، اوکراین را بعنوان امتیاز به آنها بدهد. البته همه سیاستمداران غربی چنین امیدواری ندارند، برخی خواستار تشدید تحریم‌ها برای این منظور شدند که مسکو با احساس آسیب بیشتری از رویارویی و از اوکراین عقب نشینی کند، برخی دیگر برعکس معتقدند که لازم است تا راه توافقی در این خصوص پیدا شود، اعمال فشارها کاهش یابد و بطور کلی مناقشه حل و فصل شود تا تمامیت ارضی اوکراین حتی به شکل یک کشور فدراتیو حفظ شود.

ضمن اینکه در میان گروه دوم، نه تنها طرفداران استقلال عمل اروپا و حفظ روابط با روسیه بعنوان نیروی مقابله با آمریکا وجود دارند، بلکه سیاستمداران طرفدار آتلانتیکی هم یافت میشوند که به خوبی با تاریخ مناقشات روسیه و غرب آشنا هستند. دقیقا این افراد خواهان آن هستند که در اعمال فشار بر مسکو نباید زیاده روی کرد تا این مسئله باعث پاسخگوی نامتقارن روسیه به اوکراین نگردد.

البته خط مشی اصلی هم آمریکا و هم اتحادیه اروپا همچنان بر اساس همگرایی اروپایی است، یعنی خط مشی جدا کردن اوکراین از روسیه باید ادامه یابد و برای رسیدن به این هدف لازم است تا مسکو در تنگنای شدید قرار بگیرد. در واقع بسیاری از طرفداران آتلانتیک حاضر بودند نه تنها «کریمه»، بلکه «نوواروس» کنونی را به روسیه بدهند تا این کشور از بقیه بخش‌های اوکراین صرف نظر کرده و آن را به غرب بسپارد. هرچند مسلما این مسئله هرگز به زبان آورده نمی‌شود. اگر امروز روسیه «نوواروس» را به رسمیت بشناسد، پیروزی بزرگی برای آمریکا خواهد بود، برای اینکه زمانی که پوتین در نشست میلان به رهبران اروپایی گفت که روسیه نمی‌خواهد اوکراین تجزیه شود، واقعا صادقانه صحبت می‌کرد، او مایل نیست اوکراین را از دست بدهد.

«وزگلاد» می افزاید، این یک واقعیت است که روسیه برای حفظ همه  کشور اوکراین در مدار نفوذ خود مبارزه می‌کند و «نوواروس» با ابعاد کنونی آن، تنها بخشی از این مبارزه است. بسیار عجیب بود اگر پوتین به مرکل و اولاند این مسئله را توضیح می‌داد که منظور وی از «اوکراین غیرقابل تقسیم» چیست، ولی در روسیه این مسئله بدون هیچ توضیحی قابل درک است. اکنون با توجه به این مسئله باید نتایج مذاکرات میلان را ارزیابی کرد. 

این روزنامه روسی یادآور شد: در واقع غرب تنها یک نوع رفتار پوتین برایش قانع کننده بود و آن اینکه اگر وی می‌گفت که کنترل مرز بین اوکراین و روسیه را بدست مقامات کی‌یف خواهد سپرد و «نوواروس» باید انتخابات را بر اساس قانون اساسی اوکراین برگزار کند و ارگان‌های محلی دونتسک و لوهانسک هم بر اساس «قانون پروشنکو» سازماندهی و فعالیت کنند.

در پایان نشست میلان مشخص شد که غرب درک کرده است که موفق نشده امتیازی از روسیه بگیرد، حتی اگر در اصل پوتین با تکان دادن سر نظرات غرب در خصوص کنترل مرزی و یا انتخابات را مورد تایید قرار داد، ولی یک مسئله را مورد تاکید قرار داد و آن اینکه این مسئله‌ای است که باید مقامات کی‌یف و رهبران محلی دونتسک و لوهانسک در مورد آن به توافق برسند.

موضوع اینجاست که کی‌یف نمی‌تواند مانع از برگزاری انتخابات در شرق اوکراین شود، حتی به قیمت ازسرگیری مرحله تازه‌ای از جنگ. البته این واقعیتی است که نیروهای مردمی استقلال طلبان تاکنون هم توانسته اند حملات ارتش اوکراین را دفع کند و هم به آنان ضرباتی وارد کند. اینکه کی‌یف نمی خواهد که نیروهایش از خط تماس عقب نشینی کنند، نشان می‌دهد که قصد دارد تا درگیری‌های نظامی را از سر بگیرد و زمانی که جنگ آغاز شود، هر دو طرف یکدیگر را به نقض آتش بس متهم خواهند کرد.

این روزنامه ادامه داد، در این بین مشکل گاز در نشست میلان موضوع اصلی مذاکرات بود و در این خصوص پوتین از تمام قدرت روسیه استفاده کرد. اروپایی‌ها از کاهش ارسال گاز روسیه در صورتی که اوکراین گاز ارسالی برای کشورهای غربی را برای خود بردارد، بشدت هراس دارند. پوتین نیز به واضح گفت که پس اگر می‌خواهید چنین نشود، شما بدهی اوکراین را بپردازید تا این کشور مجبور به دزدی گاز شما نشود.

در نهایت نتیجه این شد که کشورهای اروپایی طی چند روز آینده قرار است پول کلانی به اوکراین بدهند تا بخشی از بدهی خود به روسیه را بپردازد، هرچند تضمینی وجود ندارد که بقیه این بدهی پرداخت شود، ولی همینکه پوتین توانسته از خانم مرکل پول بدهی اوکراین را بگیرد، خود از لحاظ روانی بسیار مهم است. 

البته مقامات آلمان با پرداخت این پول، اوکراین را تصاحب نخواهند کرد، چرا این مبلغ حتی قسط اول بهای این کشور هم نخواهد بود. تقریبا 25 سال قبل روسیه (با اقدام برخلاف مواضع غرب) وحدت آلمان را به این کشور هدیه کرد. البته آلمان‌ها حتی ممکن است این هدیه بدون بهای روسیه را به یاد نیاورند، ولی واقعیت اینجاست که آنها وحدت دو آلمان را مدیون روسیه هستند، حتی اگر این مسئله به زبان آورده نشود.