۱- «ایران» و «داعش» دو خطر بزرگ برای صلح و ثبات در منطقه و جهان هستند.

۲- انتخابات در ایران صرفاً «نمایشی» است و مشارکت سیاسی مردم هیچ تاثیری بر سیاست‌های داخلی و خارجی نظام حاکم بر این کشور ندارد.



طی سفر اخیر رئیس‌جمهور آمریکا به خاورمیانه٬ دونالد ترامپ٬ ملک سلمان و نتانیاهو٬ هر سه در سخن‌رانی‌ها و بیانات‌شان٬ بر اساس این ۲ استدلال نتیجه گرفتند که راه حل «سیاسی» و «دیپلماتیک» در برابر «ایران» و «داعش» وجود ندارد و تنها راه باقی مانده «مقهور» کردن آن‌ها توسط تحریم‌های اقتصادی و نیروی نظامی است.



از سوی دیگر٬ بخشی از اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور نیز مدت‌هاست که دقیقاً بر همین ۲ استدلال تاکید دارد:



- آن‌ها نیز «ایران» را بزرگ‌ترین عامل بی‌ثباتی و جنگ‌افروزی در منطقه معرفی می‌کنند و حتی رشد «داعش» را از عوارض ثانویه عمل‌کرد ایران در منطقه می‌خوانند. آن‌ها حتی چند قدم فراتر می‌روند و واژه‌ء ساختگی «جاعش» - بر وزن «داعش» - را به جای «جمهوری اسلامی» بکار می‌برند تا یک‌سان بودن ماهیت «داعش» و «جاعش» را بر افکار عمومی تلقین کنند.



- آن‌ها نیز انتخابات در ایران را «نمایشی» می‌خوانند و از قضا دستگاه دیپلماتیک کشور را صرفاً یک ابزار «فریب» افکار عمومی و «توجیه‌گر» جنایات «جاعش» در منطقه معرفی می‌کنند.



در این‌جا این سوال ناگزیر پیش می‌آید که موضع این افراد نسبت به فروش ۱۱۰ میلیارد دلار اسلحه به عربستان سعودی و تشکیل یک ائتلاف نظامی منطقه‌ای برای «مقهور» کردن ایران (جاعش) و داعش چیست؟



نمی‌توان تمام گفتمان «ایران‌هراسی» و «جنگ‌طلبانه» جریان‌های متخاصم و ضدایرانی منطقه و جهان را مو به مو بازتولید و تقویت کرد٬ اما از پاسخ دادن به این سوال نهایی امتناع کرد.