شبکه‌ی ورزش به عنوان یکی از شبکه‌هایی که مسابقات ورزشی داخلی را به صورت زنده روی آنتن می‌فرستد، اخیرا اقدام به فروش امتیاز پخش مستقیم به باشگاه‌ها می‌کند

امتیازی که یک باشگاه فوتبال در لیگ یک و چند باشگاه لیگ‌برتری والیبال، آن را خریده‌اند و مسابقات تیمشان را از شبکه‌ی ورزش زنده پخش می‌کنند.

برای اطمینان یافتن از صحت‌وسقم یک شایعه، سراغ مسئولان شبکه‌ی ورزش رفته‌ایم تا از پشت‌پرده‌ی فروش پخش مستقیم این شبکه برای یکی دوباشگاه از تیم‌های لیگ‌یکی فوتبال ایران باخبر شویم.

• کانون تبلیغاتی افشاگری می‌کند

کانون تبلیغاتی‌ای که نامش پسوند «سبز» هم دارد، متصدی تبلیغات صداوسیماست؛ شرکتی که تخصص‌اش ساخت و پخش تیزرهای تبلیغاتی در برنامه‌های صداوسیما و آگهی‌هاست.

مشاور این شرکت از شکل برنامه‌های تهاتری و شیوه‌ی پخش آگهی در شبکه‌ی ورزش می‌گوید: «برای هرگونه قرارداد پخش آگهی یا برنامه‌های مشارکتی باید مبلغ 15میلیون تومان به امانت نزد شرکت ما بگذارید.

بعد با توجه به تعداد دفعات پخش و هزینه‌ی نهایی تبلیغات، قیمت نهایی اعلام می‌شود.» این کانون تبلیغاتی تعرفه‌ی مفصلی هم برای این کار دارد؛ «هر ثانیه آگهی در برنامه‌های تولیدی شبکه‌ی ورزش با توجه به ساعت پخش فرق می‌کند.

آگهی‌هایی که بین ساعت هفت صبح تا 12 ظهر پخش می‌شوند، برای هر ثانیه 22800 تومان خرج برمی‌دارند و از ساعت 12 ظهر تا 23 شب با تعرفه‌ی 48800 به ازای هر ثانیه گرفته می‌شود.

حداقل زمان هر آگهی هم 15ثانیه خواهد بود.» شرکت تبلیغاتی درباره‌ی امکان پخش مستقیم مسابقات ورزشی در این شبکه اظهارنظر عجیبی دارد: «شرکت ما فقط در زمینه‌ی ساخت تیزر و پخش آن در شبکه‌های صداوسیما فعالیت دارد.

خرید امکان پخش مستقیم و خریدن دوربین شبکه‌ی ورزش در اختیار آدم‌های دیگری است.» هیچ‌جای اساسنامه‌ای که صداوسیمای ایران برای پخش آگهی‌های بازرگانی مصوب کرده، اثری از امکان خرید دوربین و حق پخش‌مستقیم یک باشگاه در ازای دادن پول به چشم نمی‌خورد.

رسانه‌ی ملی خیلی شفاف درباره‌ی آگهی‌هایی که قابلیت پخش دارند، در مصوبه‌اش حرف زده است: «کالا و خدمات برتر از لحاظ تولید و صادرات، داشتن آرم استاندارد و محصول ایرانی» شرط‌های پخش آگهی هستند.

اما هیچ‌جا نیامده که چطور باشگاه‌های لیگ یک، لیگ‌برتر والیبال و سوپرلیگ بسکتبال می‌توانند با بستن قرارداد و پرداخت پول، آنتن شبکه‌ی ورزش را بخرند و بازی‌های تیمشان را پخش مستقیم کنند.

• برای بادران؟

تا امروز، تصور مردم این بوده که هر مسابقه‌ی ورزشی بر اساس درجه‌ی اهمیت و جذابیت، رتبه‌بندی و پخش مستقیم می‌شود اما شبکه‌ی ورزشی‌ها ظاهرا اصول و رتبه‌بندی دیگری دارند

رتبه‌بندی‌ای که در آن میزان ثروتمند بودن باشگاه و بند کیف شل‌شده‌ی مدیرعامل باشگاه هم سهمی برای روی آنتن رفتن آن‌ها ایجاد می‌کند. شنبه بیست‌ونهم‌مهرماه، مسابقات مهمی در لیگ یک فوتبال ایران در جریان بود.

ایرانجوان و ملوان انزلی، دو باشگاه پرهوادار و مردمی جنوب و شمال ایران در بوشهر به مصاف هم رفته بودند.

نساجی مازندران و برق شیراز - که سابقه‌شان از خیلی باشگاه‌های لیگ‌برتری هم بیشتر است- هم در قائمشهر روبه‌روی هم قرار گرفته بودند اما انتخاب شبکه‌ی ورزش برای پخش مستقیم یکی از بازی‌های لیگ یک، یعنی بادران و شهرداری ماهشهر بود.

هفته‌های قبل هم شبکه‌ی ورزش پوشش مسابقات بادران را به پخش مستقیم باشگاه‌های پرهوادارتر مانند فجرسپاسی، نفت آبادان، نساجی و ملوان انزلی ترجیح داده بود.

مسابقه‌ی بادران - آلومینیوم اراک و بادران -راه‌آهن و اصولا تمام مسابقات خانگی بادرانی‌ها همیشه در کنداکتور پخش مستقیم شبکه‌ی ورزش قرار می‌گیرد. اما بادران چیست و از کجا آمده

بادران یکی از شبکه‌های بازاریابی جدید و تازه‌تاسیس است که در زمینه‌ی فروش فعالیت می‌کند. شرکت بادران هر نوع محصولی را که فکر کنید، می‌فروشد

از لوازم آرایشی و بهداشتی بگیرید تا فروختن دمنوش‌های گیاهی و لباس. دنیای بادرانی‌ها به «تازه‌واردان، نوآموزان، جویندگان، سخنوران، سازمان‌دهندگان، تیم‌سازان و راهنمایان» تقسیم می‌شود.

این سلسله‌مراتب، شبکه‌ی بادران را می‌سازد. حالا سؤال این‌جاست؛ چطور یک شبکه‌ی‌ بازاریابی، باشگاه فوتبال راه‌اندازی می‌کند،‌ آن را به مسابقات لیگ دسته اول می‌فرستد و برای تبلیغات برند «بادران» با رسانه‌ی ملی برای پخش مستقیم مسابقاتش قرارداد می‌بندد.

بادران فقط یک مصرف‌کننده است اما این رانت را شبکه‌ای اداره می‌کنند که قابلیت این را دارند مسابقات هر باشگاهی در فوتبال، والیبال و بسکتبال را پخش مستقیم کنند.

همشهری جوان