به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تا حالا به زمان پیری و سالخوردگی خود فکر کرده اید؟ زمانی که احتمالا فرزندان و نوه ها دور تا دورتان را می گیرند و نوای مادربزرگ یا پدربزرگ را سر می دهند؟ نمی شود انسان بود و به دوران قبل و بعد از سن حال حاضر خود فکر نکرد، بالاخره تمام ما حتی برای لحظاتی کوتاه آینده و گذشته خود را مرور کرده ایم.

هرچند نمی توان به کودکی رفت و تصمیمات و شرایط زندگی را تغییر داد اما در عوض می توان با یک مدیریت و برنامه ریزی منطقی، آینده ای موفق و دوران سنی پر از شادابی را برای خود رقم زد.

با این وجود اما برخی سالمندان امروز زندگی ما متاسفانه گوشه نشین شدند و به دلیل مشغله های روزمره دیگر کمتر مورد توجه قرار می گیرند، درصورتی که آنها تمام جوانی، رنگ موها و شادابی و تازگی پوستشان را برای بزرگ کردن و آینده سازی زندگی ما از دست دادند.

بنابراین به مناسبت هفته سالمند با کمک از برخی متخصصان این حوزه تصمیم گرفتیم مسائلی را مطرح کنیم تا بیشتر از قبل قدرسالمندان را بدانیم و آگاهی های لازم را به خانواده ها برای زندگی بهتر سالخوردگان زندگیشان ارائه دهیم.

مژگان نیکنام دکترای روانشناسی دوران سالمندی را دوران افول و سراشیبی از لحاظ جسمی و فیزیکی دانست و بیان کرد: هرچند که سالمندان کاهش محسوسی را در عملکرد و رفتارشان دارند اما این دلیلی برای خانه نشینی و نگریستن به روند فرسایشی خود نیست.

وی با بیان اینکه سالمندان می توانند از طریق توانمندسازی، روند فرسایشی و کاهشی خود را جبران کنند، افزود: سالمندان با دریافت هوش سیال از محیط و فرهنگ، می توانند خود را غنی و تخریب سلول ها و روند کاهشی‌شان را جبران کنند، البته همانطور که در رشد کودکان عوامل مختلفی همچون شیوه تربیتی والدین موثر است، توانمندی بزرگسالان و سالمندان از طریق ارتباطات خانوادگی و فردی، فرهنگ، اجتماع و حمایتهای آنها میسر می شود.

نحوی‌نژاد متخصص امور سالمندی و معاون توانبخشی سازمان بهزیستی گفت: سالمند برای اینکه بتواند از عوارض دوران سالمندی دور باشد و شادابی خود را حفظ کند نیازمند این است که از یک تغذیه مناسب با یک الگوی ویژه پیروی کند (مثلا به طور مشخص غذای او کم نمک و کم شیرینی باشد) و یک برنامه غذایی با مقدار مناسبی از کلسیم و ویتامین‌ها و.. داشته باشد از این رو این موضوع می‌طلبد که برای طبخ غذا و آماده سازی آن سالمند تنها نباشد و فردی جز او این موارد را در کنترل خود بگیرد. 

وی بیان کرد: سالمندان به دلیل مشکلات جسمی و بیماری‌های مزمن متناسب با سنشان و عوارض جانبی داروهایی که استفاده می‌کنند (مثل سرگیجه، بی‌اشتهایی و سایر ناراحتی‌های جسمی و روحی) نیازمند کسی هستند که از آن‌ها مراقبت کند و در‌ نهایت فرد سالمند تنها زندگی نکند. 

نیکنام درباره حمایتهای خانوادگی از سالمندان اظهار داشت: این حمایتها بیشتر باید از جانب فرزندان (نقش مهمی را در ارتقای سلامت سالمند دارند) و اطرافیان درجه اول باشد چرا که یک فرد سالمند نیاز دارد جایگاه عاطفی خود را با ارتباطات خانوادگی حفظ کند. 

وی افزود: حمایت اجتماعی شامل تامین رفاه و حمایت فرهنگی شامل درک جایگاه سالمندی (نحوه برقراری ارتباط در زندگی و ویژگی های افراد سالخوره) از جمله بسته های ویژه مورد نیاز برای توانمند شدن یک سالمند است.

این دکترای روانشناسی تصریح کرد: برای روانشناسی کودک و نوجوان یا حتی مباحث مربوط به بزرگسالی و ازدواج کارهای بسیاری شده اما متاسفانه در روانشناسی سالمندان اندکی فقیر و نیازمند کاری کامل تر هستیم تا به رفتار خاص و ویژگی های اینگونه افراد با جزئیات بیشتری نگاه کنیم.

معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور بیان کرد: یکی از آثار ماشینی شدن زندگی ها، پدیده انزوای انسان‌ها به ویژه در گروه سالمندان است. هرچند که در کشور ما تنها ۱۰ درصد از سالمندان در تنهایی مطلق زندگی می‌کنند اما باز هم زیبنده عواطف پاک مردم کشورمان نیست که همین تعداد سالمند هم در تنهایی به سر برند.

برخی از خانواده ها معمولا از رفتار سالمندان خود گلایه می کنند و معتقدند شرایط زندگی امروز را نمی توانند با توقعاتشان تطبیق دهند، نیکنام در این خصوص همچنین با اشاره به زندگی نسل قدیم و نسل امروز بیان کرد: در گذشته خانواده ها درکنار هم زندگی می کردند و حمایت آنها از یکدیگر بسیار بیشتر بود اما با رشد اجتماعی افراد و تراکم مشغله های کاری، دیگر افراد زمان کمتری را می توانند به باهم بودن اختصاص دهند.

این دکترای روانشناسی با توجه به سیستم زندگی جمعی ایرانیان و اینکه در اعتقادات فرهنگی و دینی اهمیت به بزرگان و سالمندان تاکید شده، افزود: این موارد نشان می دهد که خانواده ها باید بیش از پیش زندگی را مدیریت کنند تا درکنار رسیدگی به امور زندگی شخصی، نیازهای عاطفی و مشکلات پدران و مادران شان نیز تامین شود.

نیکنام یادآور شد: خانواده و بطور کلی جامعه به جای طرد کردن سالمندان باید از هوش و توانمندسازی آنها بهره برند، چون همانطور که جوانان و نوجوانان سرمایه های ملی کشور هستند، از سالمندان هم باید بعنوان گنجینه هایی بزرگ برای کمک به کشور استفاده کرد.

بنابراین بهتر است با نگاهی به آینده و کسب تجربه از بزرگان اطراف خود قدر لحظه های خود را بدانیم و همانطور رفتار کنیم که دلمان میخواهد  دیگران بخصوص فرزندانمان با ما رفتار کنند.

گزارش از محیامعصومی

انتهای پیام/