گروه سیاسی، طی چند روز اخیر، علی صدرزاده، کارشناس و تحلیلگر در یادداشتی تحت عنوان «فاجعه هنوز به پایان نرسیده - عراق و سوریه در آستانه نسل‌کشی» با اتکا به گفت و گوی اخیر مختار لمانی، نماینده‌ی سابق صلیب سرخ و سازمان ملل و صحبت های او به ارائه‌ی تحلیلی عجیب غریب از وضعیت کنونی عراق و سوریه در کنار هم پرداخت.

به گزارش بولتن نیوز، صدرزاده که در مواقع بسیاری با طرفداری پوشالی از نظام جمهوری اسلامی در برخی از مباحث، سعی در به دست آوردن مخاطب و فریب برخی جریانات خاص در کشور داشته و دارد و علاقه‌ی بسیارش به ژست های بی طرفانه و حق طلبانه همیشه موجب انبساط خاطر اهالی اندیشه و تعقل و روشنفکران واقعی می گردد، در این نوشته که بیش از نیمی از آن را تلاشی مذبوهانه برای متقاعد کردن خواننده به این که او طرفدار حقیقت است و به دنبال کشف راستی، قلم به دست گرفته، تشکیل داده با منطقی لنگ و پادرهوا عراق و سوریه را در کنار هم قرار داده و سعی در تحلیل وضعیت زمین تا آسمان این دو منطقه به صورت یکجا دارد که این مسئله حتی در عنوان نوشته‌ی و تیتری که برای یادداشتش انتخاب کرده، می توان بازیافت.

صدر زاده که چندی پیش در جریان یک گفت و گو، وضعیت کنونی ایران را قابل مقایسه با سال های پایانی حکومت بعثی صدام حسین در عراق عنوان کرده بود، این بار نیز در ابراز نظری شاز اقدام به مقایسه‌ی وضعیت کنونی سوریه و عراق نموده و این دو را از این حیث که هر دو در آستانه‌ی نسل کشی قرار گرفته اند، همانند می داند.

حال آن که امروز و پس از حمایت قاطع مردم سوریه از بشار اسد در انتخابات اخیر سوریه، عقب نشینی تروریست های افراطی همچون داعش از این کشور به سمت عراق در ماه اخیر و وجود آرامش نسبتاً قابل قبول این کشور طی شش ماه اخیر زیر سایه‌ی حکومت مقتدر بشار اسد و نیز با آغاز دور هفت ساله‌ی دیگر ریاست جمهوری او در سوریه با رای اکثریت مردم این کشور هر بچه دبستانی ساکن کشورهای اروپایی و امریکایی نیز این تحلیل های صدمن یک غاز صدرزاده و امثال او را باور نمی کند و به درستی می تواند میان وضعیت اسف بار عراق که طی حملات گروهک تکفیری بعثی داعش و بیشتر در اثر ضعف مدیریتی حاکمان خود، هر روز شاهد از میان رفتن بخشی از سرمایه های کشور است و نیز بارهای در آستانه‌ی تجزیه قرار گرفته و کشوری با ثبات همچون سوریه که به خوبی از پس همین دشمنی که امروز در عراق پیروز میدان است برآمده، می شود.

در پاسخ به تحلیل صدر زاده، باید مسئله را از 2 جنبه‌ی متفاوت دنبال کرد. اول اینکه چنانچه اشاره شد، مقایسه‌ی وضعیت نابه سامان این روزهای عراق با وضعیت رو تعادل و ثبات سوریه به هیچ وجه محلی از اعراب ندارد و درثانی این که وضعیت عراق نیز با آن که به هیچ عنوان وضعیتی روبه راه و عالی نیست، اما آن چنان که صدرزاده ادعا می کند و این کشور را در آستانه‌ی نسل کشی می بیند نیز قرار ندارد.

البته صدرزاده در این یادداشت تقریباً به هیچ نکته ای، به جز تایید صحبت های مختار لمانی و سند و مدرک جور کردن برای راستگویی او اشاره نمی کند و صرفاً با استفاده از نقل قول هایی و با کنارهم قرار دادن تحریف آمیز و علناً دروغین آن ها سعی در القای مفهومی دارد که شاید حتی خود لمانی نیز چندان به آن اعتقادی نداشته باشد.

مختار لمانی

درحقیقت چنانچه از تیتر و مقدمه و موخره‌ی این یادداشت پیداست، صدر زاده دقیقاً یک هدف را دنبال می کند و آن نه حتی مقایسه‌ی سوریه و عراق؛ بلکه این است که با سوءاستفاده از وضعیت نابه سامان این روزهای عراق که بی شک مهمترین دلیل آن نیز به حمله‌ی نظامی سال 2003 امریکا به این کشور و بی ثبات شدن آن در پی از بین رفتن حکومت البته جائر اما قدرتمند عراق می باشد، وضعیت سوریه را نیز ناامن، متشنج و در آستانه‌ی نسل کشی(!) نشان دهد. حال این که با تاکید بر چنین تصویر دروغینی کدام هدف اپوزیسیون نظام جمهوری اسلامی یا حتی جبهه‌ی صهیونیسم و لیبرالیستی جهانی را دنبال می کند، الله و اعلم!

این سکوت صدرزاده درخصوص افشای دست های پشت پرده‌ی امریکایی و اسرائیلی و در یک کلام لیبرالیستیِ این ناامنی در عراق و حتی بنابر برفض محالی که ازسوی او درباره‌ی سوریه مطرح می شود، درحالی معنادار می شود که نگاهی بیاندازیم به گذشته‌ی نه چندان دور او گرایش های به ظاهر چپی که صدرزاده معمولاً به آن معروف است.

کارشناسی که این روزها یکی در میان در بی.بی.سی (رسانه‌ی دولتی بریتانیا) و دیگر رسانه های مواجب بگیر امریکا و انگلستان ظاهر می شود و با ظاهرسازی پوشالی و احمقانه و نمایش چهره ای بی طرف، سعی در القای مفاهیم و ایده های مدنظر این قدرت ها دارد که بی شک چنین چرخشی را صرفاً می توان با رنگ دلارهایی که در جیبش ریخته می شود، اندازه گرفت و تحلیل نمود.

فارغ از این مباحث، چنانچه اشاره گردید، نکته‌ی دیگری که در این گزارش پنهان شده مربوط است به این که برخلاف ادعای صدرزاده وضعیت عراق باوجود این که وضعیتی است نابه سامان (که به هیچ وجه با دنیای سوری های امروز قابل قیاس نیست) به هیچ وجه آن چنان که او سیاه نمایی می کند، سیاه و تاریک نیست و لااقل می توان گفت، اینکه این کشور در آستانه‌ی نسل کشی قرار دارد، ادعای عجیبی است.

ناگفته نماند در مورد نکته‌ی نخست (یعنی مقایسه‌ی نابه جای سوریه و عراق) ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که فراموش نکنیم سوریه ای که امروز در بهترین وضعیت خود در چهار سال گذشته به لحاظ امنیت قرار دارد، همان کشوری است که طی این سال ها با تمام وجود روبه روی داعش و چندین و چند گروهک تروریستی دیگر همچون داعش ایستادگی کرد و پا پس نکشید. به بیان دیگر همین داعشی که امروز با توجه به جولانی که در عراق می دهد، خواب را از چشمان مردم منطقه ربوده، همانی است که به همراه تعداد قابل توجهی گروهک تروریستی دیگر در سوریه و نیز با پشتیبانی نظامی و غیرنظامی تمامی قدرت های غربی از پس ایستادگی مردم سوریه برنیامد و عده ای حتی بر این باورند که دلیل حرکت آن ها از سوریه به سمت عراق، شکست شان در سوریه بوده است.

نمایی از شهر دمشق سال 2014

به هر تفسیر در پایان ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که برخلاف نظر صدرزاده و گویانیوز، سوریه‌ی با ثبات و امن که هیچ، حتی عراق نیز باوجود آن که وضعیتی امن و یکپارچه ندارد، به هیچ وجه در آستانه‌ی نسل کشی نیست و اوضاعی چنان سیاه و تاریک که نویسندگان اروپانشین گویانیوز می پندارند، یا به آن تظاهر می کنند، ندارد.