اکبر صحرایی از جمله نویسندگانی است که از اتفاقات روز مره برای جان بخشیدن به داستان‌هایش کمک می‌گیرد که در ادامه با وی گفتگو می‌کنیم.

یکی از عوامل تاثیرگذار بر ذهن یک نویسنده اتفاقاتی از جمله جنگ و وقایع ناگوار و حتی لحظه‌های ناب مثل یک حرکت فداکارانه در یک نقطه‌ی جهان است.

اتفاقاتی که ذهن نویسنده را فعال و وادار به نوشتن می‌کند پیش از این‌ها در اغلب موارد برای پیدا کردن سوژه سفر می‌کردند اما امروزه با دیدن و شنیدن اتفاقات به روز از طریق رسانه این کار آسانتر شده است.

هرگز نمی‌توان برای کتاب جایگزینی در نظر گرفت به عنوان مثال کتاب‌های الکترونیکی لذت لمس کتاب را از مخاطب می‌گیرد. جمع‌آوری کتاب ، داشتن کتابخانه‌، حس خوب ورق زدن کتاب کشش و جذابیت خاصی دارد که هیچ چیز این حس را منتقل نمی‌کند.

من سفر با حوادث را تاکید می‌کنم زیرا تجربه‌ی تحقق و تفحص در 24 استان و حضور در جنگ تحمیلی را داشتم این تجربه‌هاست که در حین سفر عامل اصلی مکتوب شدن آثار و همچنین موفقیت شاعران و نویسندگان بزرگ جهان است. کسی که نویسندگی را شروع می‌کند باید خود را در کوران (حوادث) قرار دهد تا با آن‌ها داستان و شخصیت خلق کند.

من شکست را تعبیر خوبی نمی‌بینم در واقع این سدها هستند که باعث رشد و تکامل می‌شوند. اگر قرار باشد در هر حرفه‌ای از جمله نویسندگی از شکست‌های سخن به میان بیاوریم انگیزه و تلاش فرد برای قدم برداشتن در پله‌های بعدی کاهش میابد.

به طور قطع همین طور است حتی یک گام برتر، تلاش مستمر و امیدوار بودن انسان را در هر زمینه‌ای پیش می‌برد.

می‌تواند باشد، زیرا به که به یک بعد از نویسندگی کمک می‌کند. از طرفی کسی که انشای خوب می‌نویسد لزوماً نویسنده‌ی خوبی نیست.

ما در گوشه کنار داستان‌های خود به زندگیمان اشاره می‌کنیم شاید به طور کلاسیک زندگی‌ام را قلم نزنم اما در بعضی داستان‌هایم به آن اشاره می‌کنم.

کتاب «تپه‌های جادو راز اشلو» که داستان زندگی مرتضی جاویدی تنها فرمانده‌ای که پیشانی امام را می‌بوسد. این شهید با شخصی سرزنده و جذاب است که با خلق و خوی مهربان خود بسیاری از جوانان را به خود جذب کرد. این کتاب از انتشارات «ملک اعظم » است که کتاب برگزیده یازدهمین دوره کتاب شهید غنی پور شد.

انتهای پیام/