‌به گزارش ایسنا و به نقل از زی‌نیوز، دانشمندان ناسا تحقیقی برای درک بهتر آب و هوا و تغییر بارش انجام دادند. در این تحقیق، آنها در آزمایشگاه "پیشرانش جت ناسا"(JPL) در کالیفرنیا و دانشگاه توکیو ابرها را بر فراز اقیانوس‌ها و خشکی بررسی کردند.

محققان نقش ذرات معلق در ابرها و باران را طی چند دهه بررسی کردند و دریافتند ذرات معلق بیشتری در ابرها بر فراز خشکی نسبت به ابرهای اقیانوس وجود دارد. اما ذرات معلق تنها دلیل شکل‌گیری باران نم نم نیست.

 برای درک بهتر دیگر عوامل تاثیرگذار در این مورد تحقیقی به سرپرستی "هانی تاکاشی" از موسسه سیستم‌های علمی و مهندسی منطقه‌ای زمین انجام شد.

محققان دریافتند حرکت جریان هوا نقش اصلی در بارش باران‌های شدید دارد و در ابرهای کم عمق حرکت هوا ضعیف‌تر بوده و از نظر علمی برای بارش مورد توجه نیستند.

"تاکاشی" اظهار کرد: بر اساس فرضیه‌های پیشین حرکت هوا مهم بوده، اما هرگز این فرضیه‌ها مورد آزمایش قرار نگرفتند و به نظر من هوا به قدر کافی قدرت تاثیر بر اندازه قطرات باران را ندارد.

سیستم‌های اندازه‌گیری موجود سرعت حرکت مستقیم هوا را کنترل می کنند و بر اساس اطلاعات ماهواره‌های  "CloudSat "و "Aqua "ناسا و دیگر منابع مانند اطلاعات رادارهای زمین و سایت بخش انرژی آمریکا در آریزونا مشخص شد هوا در ابرهای کم‌عمق بر فراز خشکی ضعیف‌تر از هوا در ابرهای صاعقه‌دار است، اما قدرت کافی برای نگه داشتن قطرات باران در خود را دارد.

زمانی که قطرات درون ابرها شناور می‌شوند به اندازه آنها افزوده شده و دیگر قطرات مدت طولانی در جای خود باقی نخواهند ماند و به اندازه قطرات کامل باران فرود می‌آیند.

هوای موجود در ابرهای مشابه شکل گرفته بر فراز اقیانوس‌ها  ضعیف‌تر از خشکی است در نتیجه قطرات باران قبل از شکل‌گیری به صورت قطره کامل به شکل نم نم خواهند بود که این باران برای اقیانوس‌ها بسیار مناسب است.

این نتایج یکی از یافته‌های مهم در فرآیند شکل‌گیری ابرها خواهد بود و در پیش بینی هوا کمک خواهد کرد.

نتایج این تحقیق در نشریه Royal Meteorological Society منتشر شده است.

انتهای پیام