به گزارش ایسنا ، در جریان تبلیغات گسترده رسانه‌های عربی در طول بیش از نیم قرن اخیر برای انجام این تحریف تاریخی در مورد خلیج‌فارس و کمک دوپینگی برخی از رسانه‌ها و موسسات پژوهشی و ژئوپلتیکی غربی برای تحقق این هدف شوم، اقدام شجاعانه یک پروفسور ایرانی در کنفرانسی علمی در دبی و ایستادگی او در برابر این تحریف تاریخی صورت گرفته در این سمینار ، باعث خشم مقامات اماراتی از وی شد چنان که این موضوع منجر به انجام برخی از تهدیدهای زبانی علیه این پروفسور ایرانی از سوی مقامات اماراتی شد .
این فوق تخصص غدد درونی و متابولیسم کودکان با آگاهی از این موضوع که این اقدام وی می‌تواند تبعاتی منفی در نحوه حضور او در این کنفرانس علمی داشته باشد ولی نتوانست چشمش را در برابر یک تحریف تاریخی بزرگ ببندد و منافع ملی کشورش را بر منافع شخصی خود ترجیح داد و زبان به اعتراض در برابر یک دروغ بزرگ گشود، موضوعی که این روزها در بین برخی از اهالی سیاست به امری نادر تبدیل شده است.
پروفسور مریم رزاقی که در حال حاضر استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران، فوق تخصص غدد درون‌ریز و متابولیسم کودکان، رییس بخش غدد بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر (ع) است و در محافل علمی از او به عنوان یکی از بزرگترین متخصصان غدد درونی و متابولیسم کودکان کشور یاد می‌شود در بیان روایت اتفاق رخ داده در یادداشتی نوشت «روز 24 و 25 فروردین سمیناری در دوبی در هتل Radison blue در مورد بلوغ توسط شرکت ایپسن فرانسه برگزار شد. من در روز اول دو کنفرانس داشتم و در روز دوم هم برنامه این بود که در شروع، مقدمه‌ای از مطالب علمی که قرار بود مطرح شود بگویم و در پایان هم یک اختتامیه را با جمع بندی کلیه مطالب ذکر کنم. روز اول قبل از کنفرانس اول من یک خانم دکترعرب در مورد آمار سن شروع بلوغ در کشورهای حوزه خلیج فارس صحبت می کرد و در تمام اسلایدها نوشته بود Arabian Golf و Arab Golf و مرتب این نام را ذکر می‌کرد.نوبت کنفرانس من رسید و من تحقیقات سن بلوغ در ایران را ارائه کردم و پس از پایان کنفرانس گفتم:
Persian Gulf has been Persian Gulf since ancient time and it will be Persian Gulf forever.
همه برای من دست زدند و من نشستم و یک متخصص ژنتیک فرانسوی سخنرانی خود را در مورد نقش ژنتیک در بلوغ شروع کرد و قرار بود که بعد از او من در مورد نقش اپی ژنتیک و عوامل محیطی بر بلوغ صحبت کنم. یک نفر نزد من آمد و از من خواست که به خارج از سالن بروم.
در آنجا نمایندگان ایپسن فرانسه و دوبی دور مرا گرفتند و گفتند شما با این حرف خود موضوع را سیاسی کرده اید و باید بروید و معذرت بخواهید. من گفتم من معذرت نمی خواهم ولی می توانم بگویم که حرف من سیاسی نبوده است.
لذا وقتی نوبت من شد و برای ادای کنفرانس به پشت تریبون رفتم گفتم:
My word was not political, we are friends but it was true
بلافاصله بعد از این صحبت تمام عربها بلند شدند که بروند کسانی که برگزار کننده بودند بلافاصله گفتند coffee break و میکروفون را خاموش کردند و نگذاشتند من سخنرانی کنم. وقتی بیرون سالن آمدیم سرو صدا کردند. همکاران من خواستند در اینترنت نقشه خلیج فارس را نشان بدهند ولی برگزار کنندگان گفتند که اینها می‌خواهند پلیس بیاورند و نمی‌گذاشتند ما به عربها نزدیک شویم. کنفرانس شروع شد ولی کنفرانس من را حذف کردند. همه ایرانی ها که نزدیک به 15 نفر بودیم به سالن کنفرانس نرفتیم و بعد هم برای شام به آنها ملحق نشدیم و خودمان برای شام بیرون رفتیم. بعد از برگشت به هتل من مشاهده کردم که درب اتاق مرا قفل کرده اند. به پذیرش گفتم، آنها گفتند که دستگاه ما خراب شده و شما در لابی بنشینید تا درست شود و یک نفر از پذیرش آمد و شروع کرد به صحبت کردن با من که مرا سرگرم کند. بعد فهمیدم که پلیسی از ساعت 5 بعد از ظهر چندین بار مراجعه کرده که با من صحبت کند و آنها مرا آنجا نشانده اند تا او را خبر کرده و بیاید.
یک مرد با لباس عربی آمد، روی مبل کنار من نشست و اظهار کرد که من پلیس هستم از او خواستم که کارت شناسائی خود را نشان دهد ولی گفت ما کارت نشان نمی دهیم و گفت شما بر خلاف قوانین دوبی رفتار کرده اید و باید روی این کاغذ بنویسید که که من گفته ام خلیج فارس و معذرت خواهی کرده امضا کنید وگرنه باید همین امشب از دوبی خارج شوید و دیگر حق ندارید به اینجا بیائید و حتی ترانزیت هم نمی توانید عبور کنید. من گفتم من خیلی خوشحال می شوم که همین امشب بروم و فردا خیلی کار دارم و دیگر از دوبی هم عبور نمی کنم و از کشورهای دیگر عبور می کنم و این ورقه را هم با این جمله ای که شما می گوئید امضا نمی کنم. روی برگه هائی که جلوی من گذاشته بود شرح ماجرا را نوشتم و بی احترامی و بی ادبی آنها را متذکر شدم و نوشتم که من یک پرفسور با 35 سال سابقه را دعوت کرده اند و با بی ادبی با من رفتار کرده اند و اسم خلیج فارس را خودسرانه عوض کرده اند و پائین این نوشته را امضا کردم. وقتی پلیس مطلب را خواند گفت من از جانب آنها از شما معذرت خواهی می کنم و نامه شما را به رئیسم می دهم و انشاءالله کار درست می شود و خداحافظی کرد. فردا هم ما به سالن کنفرانس نرفتیم و شب پرواز داشتیم. وقتی نزدیک پرواز هواپیما بود دو نفر مرد آمدند و از من کارت پروازم را خواستند و به آنها نشان دادم و رفتند. خلاصه سفر پر ماجرائی بود که خدا را شکر تمام شد.»
اقدام دکتر رزاقی در این کنفرانس علمی که با حمایت دیگر دوستان ایرانی شرکت‌کننده‌اش در این همایش نیز همراه بود ، مورد ستایش محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران نیز قرار گرفت، چنان‌که او در روز جمعه در پیامی از این اقدام شجاعانه تقدیر کرد. سازمان نظام پزشکی نیز مراسمی را در ستایش از این اقدام دکتر رزاقی برگزار کرد.
قطعا این حمایت‌ها و تشکرها در وسع و اندازه این اقدام شجاعانه نیست و شاید بهتر بود که دیگر مسئولان و همچنین دیگر اقشار جامعه نیز به این اقدام شجاعانه واکنش نشان می دادند و حساسیت خود را نسبت به این تحریف تاریخی ابراز می‌کردند ولی در کنار این کوتاهی این امید وجود دارد که اهالی سیاست و دیپلمات‌های کشورمان از این اقدام درسی عملی بیاموزند ، چنانچه که در عرصه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در راستای دفاع از منافع ملی ایران کوچک‌ترین تردیدی به خود راه نداده و حقیقت را بر دیگر مصلحت‌ها و مسائل در اولویت قرار دهند.
انتهای پیام
