خلیل رنجبر در گفت‌وگو ایسنا، با تأکید بر اهمیت فرهنگ سازی در برخورد مناسب با افراد دارای آسیب بینایی اظهار کرد: راگیر سازی نظام آموزشی، تسهیل کننده پذیرش و ترویج برخوردهای اجتماعی مناسب با دانش آموزان دارای آسیب بینایی در جامعه است.
وی عنوان کرد: دانش آموزان دارای آسیب بینایی در 9 شهرستان، ناحیه و منطقه سنندج، مریوان، دهگلان، قروه، کامیاران، بیجار، سقز، سروآباد و موچش در دوره های تحصیلی پیش دبستانی، ابتدایی، متوسطه پیش حرفه ای دوره اول و حرفه ای دوره دوم تحت پوشش آموزش و پرورش با نیازهای ویژه استان می باشند.
رنجبر، با تأکید بر توانمندی دانش آموزان دارای آسیب بینایی به عنوان توانمندترین گروه معلولان افزود: گوهر اراده، خواستن و تلاش انسان را به اوج موفقیت می رساند و معلولیت های ظاهری و بدنی، مانع جدّی برای رشد و ترقی به شمار نمی آید و نمی تواند انسان را از پیشرفت باز دارد.
وی با بیان اینکه نابینایان در بسیاری از قابلیت‌ها و ویژگی‌ها از بقیه افراد جامعه تواتمندتر هستند و باید شرایط، زمینه و امکانات مناسبی در اختیار آنان قرار گیرد، تاکید کرد: مهم ترین مسئله و مشکل افراد نابینا چگونگی سازگاری آنان با محیط است، کسانی که نابینا به دنیا آمده اند یا در دوره ای از زندگی بینایی خود را از دست داده اند باید این واقعیت را بپذیرند و سعی در انطباق و سازگاری با محیط و اجتماع کنند.
رییس آموزش و پرورش استثنایی استان با بیان اینکه دانش آموزان نابینا و کم بینا از لحاظ آموزشی و اجتماعی با چالش های بزرگی رو به رو هستند و تلاش آن ها برای گذراندن دوره های آموزشی در کلاس های فراگیر، بیشتر وقت ها به اندازه ای زیاد است که نمی توانند زمانی را به یادگیری و رشد رفتارهای اجتماعی خود اختصاص دهند، تصریح کرد: حتی اگر این دانش آموزان در مدارس ویژه آموزش ببینند، والدین و معلمان موظف هستند آنها را در امر اجتماعی شدن و حضورشان در محیط هایی که بیشتر افراد آن بینا هستند، یاری کنند.
به گفته وی آموزش و پرورش همواره در تلاش است که دانش‌آموزان نابینا و کم بینا همراه با سایر دانش‌آموزان در نظام آموزشی عادی مشغول به تحصیل شوند چرا که این افراد به لحاظ بهره هوشی هیچگونه مشکلی ندارند و جزو موفقترین گروه های دانش آموزی می باشند.
رنجبر خاطرنشان کرد: یکی از شاخص های بهداشت روانی میزان رضایت از زندگی است، که برکیفیت زندگی افراد تأثیر می گذارد و از آنجا که دانش آموزان با نیازهای ویژه ویژگی ها و توانایی‌های متفاوتی با دانش آموزان عادی دارند ممکن است رضایت از زندگی آنها تحت تأثیر نوع و میزان ناتوانی آنها قرار گیرد.
وی در پایان یادآور شد: محرومیت همراه با معلولیت، بحران استقلال، ارتباطات اجتماعی، سلامت جسمانی - روانی از مهمترین چالش هایی است که فرد دارای آسیب بینایی در جامعه با آن روبه‌رو می باشد، از این رو با درک صحیح از آن ها و خواسته های منطقیشان می توان زندگی مستقلی را برای آنها فراهم آورد.
انتهای پیام
