دکتر عزیزالله حبیبی در گفت و گو با ایسنا ضمن بیان این مطلب، به موانع و مشکلات برگزاری کرسی‌های آزادی اندیشی در دانشگاه‌ها اشاره کرد و اظهار کرد: در حال حاضر به دلیل سیاست‌زدگی تاریخی فضای ساختار سیاسی و اجتماعی دانشگاه‌ها برگزاری کرسی‌های آزاد اندیشی عملیاتی نشده است و ما نیازمند تهیه مقدمات سخت افزاری و نرم افزاری برای برگزاری این کرسی‌ها در فضای دانشگاهی هستیم.
وی در ادامه تصریح کرد: در حال حاضر اگر فردی در هر زمینه در دانشگاه‌ها اظهار نظر می‌کند به صفت خاصی متهم نشود. اما به نظر می‌آید ما ابتدا باید یک اصلاحی در ساختار سیاسی دانشگاه‌ها و فضای سیاسی و اجتماعی دانشگاه‌ها داشته باشیم و باز تعریفی از این ساختار انجام دهیم تا فضا برای دلسوزان کشور به منظور بیان نظر و دیدگاه وجود داشته باشد.
رئیس دانشگاه خوارزمی خاطر نشان کرد: باید تلاش کنیم تا امنیت خاطری برای برگزارکنندگان، نظریه پردازان و مستمعین کرسی‌های آزاد اندیشی فراهم شود و من فکر می‌کنم اگر این موضوع اصلاح شود مطئمنا کرسی‌های آزاد اندیشی با رونق بیشتری در دانشگاه‌ها برگزار خواهد شد.
دکتر حبیبی همچنین خاطر نشان کرد: زمانی من به عنوان مسئول دانشگاه بتوانم نقد، نظر و دیدگاهم را مطرح کنم در این شرایط نیز آمادگی برگزاری کرسی‌های آزاد اندیشی را نیز خواهم داشت. چرا که دانشگاه‌ها محیط مستعد و مناسبی برای برگزاری کرسی‌های آزاد اندیشی هستند، این در حالی است که متأسفانه کم و کیف موضوعاتی که در سطح جامعه مطرح می‌شود در نحوه مسائل سیاسی دانشگاه‌ها تأثیر می‌گذارد و بنابراین ما نیازمند اصلاح ساختاری در بیرون و داخل دانشگاه هستیم.
به گفته حبیبی، علاوه بر اصلاح ساختاری، باید فرهنگ سازی به منظور تحمل شنیدن نظرات و عقاید مختلف را ایجاد کنیم و سخن مخالف را صدای ضد انقلاب تلقی نکنیم، بلکه به هرکس که با موضوعی مخالف است صرفاً به عنوان فردی که نظر متفاوت ارائه می‌دهد، نگاه کنیم. برای این منظور لازم است آستانه تحمل برای پذیرش عقاید مختلف را داشته باشیم.
وی تاکید کرد: در حال حاضر فضا به گونه‌ای است که حاشیه امن برای افراد به منظور بیان نظرات و عقاید وجود ندارد در نتیجه کرسی‌های آزاد اندیشی به آن صورت که مورد نظر رهبری است، برگزار نمی‌شود به طوری که برگزاری این کرسی‌ها در دانشگاه خوارزمی بسیار ضعیف بوده و قابل قبول نیست و ما نیز از این وضعیت راضی نیستیم.
رئیس دانشگاه خوارزمی با تاکید بر اینکه میزان فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی دانشجویان رو به کاهش است، اظهار کرد: در حال حاضر هر دانشجوی اگر فعالیتی را انجام دهد ممکن است این فعالیت با نظر مسئول دانشگاه، وزارت‌خانه و یا سایر مسؤولان مخالف باشد در نتیجه نوعی احساس نا امنی به وجود می‌آید که این وضعیت برای اعضای هیئت علمی نیز وجود دارد در این شرایط طبیعی است که افراد سکوت کنند و یا دور شدن از فضای عینی جامعه به سمت فضاهای مجازی گرایش پیدا کنند.
دکتر حبیبی در پایان خاطر نشان کرد: به نظر من همه عناصر درگیر مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور در داخل و بیرون دانشگاه به این باور برسند که مشارکت عمومی در بخش نقد و نظریه پردازی خطرناک نیست بلکه فرصتی برای اصلاح امور به شمار می‌رود و اگر این موضوع جا بیفتد آمادگی برای برگزاری با کیفیت کرسی‌های آزاد اندیشی بیشتر می‌شود.
انتهای پیام
