بنیان‌گذاران برنامه جهانی آپولو اعتقاد دارند که اگر آن هزینه و تلاشی که برای رسیدن انسان به ماه شد برای تغییرات آب و هوایی صرف شود مسئله تولید گازهای گلخانه‌ای بخصوص دی اکسید کربن در ده سال  آینده می‌توان تحت کنترل در آید. به عقیده مشارکت کنندگان در برنامه آپولو با گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر، ارزان‌تر کردن آن، پیشرفت فناوری‌های ذخیره انرژی و اخذ مالیات از سوخت‌های فسیلی می‌توان به این هدف رسید.

برنامه جهانی آپولو، تغییر آب و هوای کره زمین را بزرگترین تهدید علیه ثبات و رشد جهانی می‌داند.

به گزارش بی‌بی‌سی،هدف برنامه این است که در نقاط آفتابی دنیا تا سال ۲۰۲۰ و در تمام دنیا تا سال ۲۰۲۵، ساخت نیروگاه‌های انرژی تجدیدپذیر از ساخت نیروگاه‌های زغال‌سنگ ارزانتر تمام شود.

دولت‌هایی که به این برنامه ملحق می‌شوند باید تعهد کنند تا از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵، دو صدم درصد از تولید ناخالص ملی خود را به این برنامه اختصاص دهند.

دانشمندان هشدار داده‌اند اگر افزایش دمای کره زمین تا سال ۲۰۳۵ به بیش از ۲ درجه سانتی‌گراد نسبت به دوران پیش‌ از انقلاب صنعتی برسد اوضاع سیاره ما به مرحله‌ای بحرانی خواهد رسید.



برنامه جهانی آپولو از دولت‌های کشورهای توسعه یافته می‌خواهد تا سالی ۱۵ میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری کنند. این رقم در قیاس مثلا با سالی صد میلیارد دلاری که برای برنامه‌های نظامی هزینه می‌شود ناچیز به حساب می‌آید.

در حال حاضربیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر در بیشتر نقاط دنیا گران‌تر از سوخت‌های فسیلی هستند و فقط با یارانه مقرون به صرفه می‌شوند.



۵۴۵۴