به گزارش ایسنا، احسان حدادی قهرمان پرتاب دیسک آسیا و دارنده مدال نقره بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن در اردوی جزیره کیش مشغول انجام تمرینات آماده‌سازی خود برای حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو است. او به همراه حسین توکلی مربی بدنساز و روانشناس و ایگور مزگوف، ماساژور و فیزیوتراپ کادر فنی تا روزهای آینده این اردو را تمام خواهد کرد.
حدادی در مورد وضعیت کنونی خود اظهار کرد: شرایط خیلی خوبی را به لحاظ روانی و آمادگی پشت سر می‌گذارم. برنامه‌های تمرینی را از آقای مک می‌گیرم و با کمک آقایان توکلی و مزگوف انجام می‌دهم. این اردو تا چند روز آینده به پایان می‌رسد و به تهران می‌آیم تا شرایط برپایی اردو در کمپ چولاویستای آمریکا را فراهم کنیم. دعوت‌نامه‌های آقای توکلی و آقای مزگوف از این کمپ رسیده و باید مقدمات اخذ ویزا و دیگر تشریفات آن از سوی فدراسیون پیگیری شود تا این اردو را هم مستقیماً زیر نظر آقای مک ویل کینز آغاز کنیم.
او در برنامه‌های تمرینی در کمپ چولاویستا گفت: شرایط اردو در کمپ چولاویستای آمریکا بستگی به حضور آقایان توکلی و مزگوف در این دوره از اردو دارد. اگر حضور این عزیزان در آمریکا قطعی شود، این اردو سه ماهه خواهد بود. در غیر این صورت باید به همراه آقای مک به اروپا بروم و ادامه تمرینات را با او در اروپا پیگیری کنم.
قهرمان پرتاب دیسک آسیا در مورد ترکیب کادر فنی خود تصریح کرد: توانستم با این کادر فنی با یک جهش خوب به رکوردهای خوب برسم. امسال توانستم با برنامه‌های خوب تمرینی آقای مک، بدنسازی و مشاوره‌های روانشناسی خوب آقای توکلی و کمک‌های دلسوزانه ایگور مزگوف بهترین رکوردهایم را بعد از المپیک لندن دوباره تکرار کنم. در دیداری که با آقای دکتر سلطانی فر وزیر محترم ورزش و جوانان داشتم، قول داد که این کادر فنی را برایم حفظ کند. موفقیت تنها با تلاش ورزشکار شدنی نیست. هر ورزشکاری که ادعا کند به تنهایی به موفقیت رسیده اشتباه می‌کند. من نیز با کمک این کادر فنی و انرژی مثبت روانی که از این عزیزان دریافت می‌کردم با آرامش و البته تلاش و پشتکار به موفقیت‌هایم رسیدم. ضمن قدردانی از حسن نیت کادر مسئولان فدراسیون، امیدوارم برای انجام برنامه‌های من برای حفظ این کادر فنی تلاش خود را بکند.
حدادی با اشاره به برخی از انتقادات در خصوص حضور مربیان داخلی برای برنامه‌هایش گفت: عده‌ای از منتقدان مدعی هستند که من باید از مربیان داخلی برای تمرینات تخصصی‌ام کمک بگیرم. سؤالم این است که آیا ما در ایران مربی‌ای داریم که در پرتاب دیسک مدال المپیک گرفته باشد یا شاگردی داشته باشد که مدال المپیک گرفته است؟ یک مربی که تا به حال مدال المپیک را در پرتاب دیسک لمس نکرده چه بار فنی و روانی مثبت برای من می‌تواند داشته باشد؟ آقای مک ویل کینز هم خودش و هم شاگردانش المپیکی بوده‌اند و مدال المپیک گرفته‌اند. آقای حسین توکلی خودش مدال طلای وزنه‌برداری المپیک را دارد. آقای ایگور مزگوف ۴۲ سال است تجربه کارکردن با ورزشکاران بزرگ المپیک در زمینه فیزیوتراپی و ماساژ را دارد. پیشنهاد می‌کنم این منتقدان نقد کارشناسانه بکنند. نتایجی که من با این کادر فنی گرفته‌ام گواه ادعاهای من است.
دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المپیک با اشاره به موضوع انرژی مثبت برای یک کسب یک موفقیت بزرگ تصریح کرد: در المپیک لندن اگر به مدال رسیدم، از مربی گرفته تا اعضای تیم ملی و کادر فنی و مسئولان فدراسیون با انرژی مثبت دوست داشتند من مدال بگیرم و این اتفاق افتاد. الان هم صمیمانه این خواسته را دارم. با نگاه و انرژی مثبت برای موفقیت من و دیگر ورزشکاران تیم دعا کنند، چرا عده‌ای کارشان شده بدگویی و ارتعاش انرژی‌های منفی برای من و ورزشکاران و کادر فنی؟ امیدوارم این فرهنگ در ورزش کشور به خصوص دو و میدانی ایران جا بیفتد که هر نتیجه‌ای نیاز به یک روند و جریان‌سازی در انرژی مثبت دارد. سهم دو و میدانی ایران تنها چند مدال در مسابقات آسیایی نیست. ما پتانسیل و ظرفیت‌های بالایی در کسب مدال‌های مختلف در دیگر مواد دو و میدانی هم داریم.
او در خصوص دوره سرپرستی فدراسیون دو و میدانی گفت: به هر حال هر فدراسیونی در ادوار مختلف دستخوش تغییرات مدیریتی می‌شود و دو و میدانی نیز مستثنی از دیگر فدراسیون‌ها نیست. دوره سرپرستی در دو و میدانی معمولاً با حضور سرپرستانی طی شده که شناختی از این ورزش نداشته‌اند و گاهی دچار چالش‌هایی به دلیل مشاوره‌های غلط عده‌ای دلسوز نیز شده‌اند اما خوشحالم از مدیریت صحیح آقای عرب که اجازه به دلسوزی‌های بی‌مورد این عده نداد و با درایت کامل در یک فدراسیون المپیکی تمام امور ساماندهی ورزشکاران المپیکی و دیگر دوستانی که شانس کسب سهمیه بودند را مدیریت کرد. به ایشان تبریک می‌گویم و امیدوارم در هرجا که هستند موفق و پیروز باشند.
حدادی در پایان با اشاره به مجمع انتخابات پیش روی ریاست فدراسیون دو و میدانی گفت: در چند روز آینده یکی از سرنوشت سازترین اتفاقات مدیریتی برای دو و میدانی ایران رقم خواهد خورد. سهم خود می‌دانم از دوستانی که می‌خواهند برای دو و میدانی خدمت کنند و دلسوز این رشته هستند، برای موفقیت این رشته مظلوم متحد شوند. دو و میدانی رشته کوچکی نیست و نیاز به یک مدیریت قوی و همه جانبه دارد. حتما که نباید همه رییس باشند. هر کس در هر زمینه این که موفق هست و توانمندی دارد باید به این رشته کمک کنند. به ورزشکاران بزرگ و کوچک این رشته احترام بگذارند و آنها را به نگاه یک فرزند قهرمان ببینند نه یک کارگر. امیدوارم بهترین روزها برای دو و میدانی ایران اتفاق بیفتد.
انتهای پیام
