این کنفرانس هر سال با دعوت از مقام‌های رسمی، کارشناسان و محققان برجسته بین‌المللی در طول جلسات خود ابعاد گوناگون مسائل امنیتی را بررسی می‌کند و امسال نیز طیف مختلفی از مسائل جهانی از جمله تروریسم و افراط گرایی، نظم جهانی، وضعیت و آینده ناتو و شرایط خاورمیانه را مورد توجه و بررسی قرار داد. وزیر خارجه کشورمان نیز در این نشست مهم جهانی حضور داشت تا ضمن رایزنی با مقامات کشورها، مواضع کشورمان نسبت به مسائل منطقه و جهان را عنوان کند. در کنفرانس امسال هر چند موضوعات گوناگونی مطرح گردید؛ اما مرکزیت مباحث حول سه محور اساسی یعنی «رویکرد آمریکا به مسائل جهانی»، «نقش روسیه در خاورمیانه و شرق اروپا» و «نقش ایران در مسائل منطقه ای» می چرخید. در رابطه با ایران هر چند بر خلاف روال سالهای اخیر دیگر برنامه هسته ای کشورمان موضوع بحث مقامات حاضر در این کنفرانس نبود، اما انتقاد از ایران و گسترش موج ایران هراسی همچون گذشته جزو برنامه های ثابت این کنفرانس قرار داشت. برنامه ای که با ادعاهای نادرست و جهت دار معاون اول ترامپ آغاز گردید، با اظهارات خصمانه وزیر دفاع رژیم صهیونیستی ادامه یافت و با سخنان ضد و نقیض و کذب وزرای خارجه عربستان سعودی و ترکیه تکمیل شد. آمریکا ایران را به حمایت از تروریسم متهم کرد، اسرائیل با ریختن اشک تمساح برای عربستان این کشور را هدف اصلی سیاستهای ایران معرفی نمود و بر لزوم همکاری های عربی- اسرائیلی برای مقابله با ایران تأکید کرد، حامی درجه یک تفکرات سلفی یعنی عربستان هم ایران را به حمایت از تروریسم متهم نمود و خواستار تنبیه ایران(!!!) از راه ابزار های قرن بیست و یکم(یعنی اقتصاد و امور بانکی)گردید و ترکیه نیز نو عثمان گرایی جدید خود را فرافکنی نمود و ایران را به ترویج شیعه گری در منطقه متهم کرد.



بدین ترتیب پنجاه و سومین کنفرانس امنیتی مونیخ حاوی برخی پیامهای مهم برای دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران بود. تحلیل خط سیر سخنرانی ها و موضع گیریهای کشورهای منطقه و آمریکا نشان می دهد که ادامه ایران هراسی، فرافکنی و نسبت دادن مشکلات منطقه به ایران برای تحت فشار قرار دادن کشورمان در راس برنامه های برخی کشورهای عربی با همراهی آمریکا، اسرائیل و ترکیه قرار گرفته است. تشابه اتهامات مطرح شده و مواضع خصمانه این کشورها علیه ایران حکایت از ائتلافی نا میمون در بین آنها دارد که باید هر چه سریعتر تدبیری برای مقابله آن سنجیده شود.



حضور کادر دیپلماتیک ایران در سازمانها و مجامع بین المللی و اعلام مواضع و رویکردهای کشورمان یکی از راهکارهایی است که می تواند با شکستن حباب ایران هراسی، سبب ایجاد اعتماد در جامعه بین‌المللی نسبت به کشورمان شود. کمااینکه شرکت وزیر امور خارجه کشورمان در کنفرانس امنیتی مونیخ و تأکید وی بر همکاری مشترک برای حل مسائل منطقه ای و عدم حذف هیچ یک از گروههای ذی نفع در حل بحرانهای منطقه به خوبی گویای تفاوت رویکرد منطقی و سنجیده جمهوری اسلامی ایران با رویکرد شتاب زده، خصمانه و از سر استیصال کشورهای همسایه بود.



گام دیگری که می تواند خطرات احتمالی ناشی از تشکیل ائتلاف عربی- اسرائیلی- آمریکایی بر علیه ایران را کاهش دهد، ورود کشورمان به جبهه عربی و رایزنی و تعامل با کشورهای میانه رو و اهل تعامل جهان عرب و تشویق آنها به اتخاذ رویکرد منطقی و واقع بینانه نسبت به کشورمان است. برنامه ای که با سفر اخیر رئیس جمهور به دو کشور عمان و کویت کلید خورد و پس از این نیز لازم است در سطح گسترده تری ادامه یابد. اما در نهایت به دلیل وابستگی و سرسپردگی برخی سران کشورهای همسایه، مهمترین ابزاری که می تواند به جمهوری اسلامی ایران برای خنثی سازی تهدیدات و تبلیغات ناروا کمک کند، بهره گیری از دیپلماسی عمومی و خطاب قرار دادن ملتهای منطقه است.



هر چند سخنان عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان در کنفرانس مونیخ نشان می دهد که وی اشک تمساح اسرائیل را باور نموده و مایل است کشورهای عربی را به سمت ماه عسلی ضد ایرانی با این رژیم غاصب به پیش ببرد؛ اما نظر سنجی های متعدد نشان می دهد که ملتهای منطقه چنین تمایلی به اسرائیل نداشته و هنوز تعهد خود به آرمان فلسطین را از یاد نبرده اند. بنابراین لازم است دستگاه دیپلماسی کشورمان با بهره گیری از «رسانه ها» و «ابزارهای ارتباطی قرن بیست و یکم»، بیش از گذشته به سمت تعامل با ملتهای منطقه رفته و ضمن آگاه سازی آنها نسبت به اهداف و رویکردهای سیاست خارجی خود، قصور دولتهای آنها در ایجاد وحدت اسلامی و حمایت از فلسطین را بازنمایی و نشر دهند.