به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،مقام های قطری دستور دادند تا 7 نفر از رهبران بارز اخوان المسلمین خاک قطر را ترک کنند. این اقدام به روشنی نشان می دهد که قطر سرانجام تسلیم فشارهای کشورهای عربی عضو شورای همکاری در راس آنها عربستان و امارات شده و مجبور شده است که سیاست هایش را تغییر دهد. اقدامی که با استقبال کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مواجه شده و گفته اند که می تواند این اقدام در فضای فعلی منطقه که بسیار مورد تهدید قرار گرفته است و می رود تا پیمانی بین المللی علیه شبکه داعش به وجود آورد، مفید باشد.

به گزارش روزنامه العرب، چاپ لندن، 7 نفری که دوحه دستور به خروج فوری آنها از خاک قطر داده است، عبارتند از محمود حسین، عمرو دراج، حمزه زوبع، وجدی غنیم، جمال عبدالستار، عصام تلیمه و اشرف بدرالدین.

یک منبع نزدیک به دیوان امیر قطر در دوحه در این باره گفت: «در روزهای آینده شاهد رفتن شمار بسیاری از اخوانی ها و متحدان آنها از قطر خواهیم بود. این افراد کسانی هستند که بعد از رویارویی جماعت اخوان المسلمین با مقام های مصری بعد از انقلاب 30 ژوئن 2013 از مصر گریختند و به قطر آمدند.»

وی تاکید کرد، شیخ تمیم بن حمد بن خلیفه، امیر قطر خود شخصا گام به گام طرح خروج آنها را از قطر زیر نظر دارد تا مبادا در این میان کسی کارشکنی کند یا اتفاقی پیش بینی نشده یا هدایت شده از خارج رخ دهد.

به گفته منابع آگاه رهبری قطر در اعمال این طرح کاملا جدی است و می خواهد توافقی را که در جده در پایان ماه اگوست گذشته بر آن توافق شد را کاملا اجرا کند. در این نشست یخ روابط قطر با عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین آب شد و قطر رسما اعلام کرد که حاضر است که توافق ریاض را به طور کامل اجرا کند.

به گفته این منابع قطر نه تنها تصمیم دارد از ردیف های اول و دوم رهبران اخوان بخواهد که خاک قطر را ترک کنند بلکه حملات رسانه ای که شبکه هایی نظیر الجزیره علیه حکومت مصر و در دفاع از اخوانی ها به راه انداخته اند را نیز متوقف خواهد کرد.

در همین رابطه گفته می شود که دوحه به مسئولان شبکه الجزیره دستور داده است که بی طرفی و مسئولیت پذیری خود را در پوشش مسائل مربوط به مصر حفظ کنند.  

به گفته منابع آگاه انتظار می رود که دولت قطر خبرنگاران وابسته به اخوان را به زودی از بخش تصویری الجزیره دور کند.

از سوی دیگر منابع آگاه هر آن چه درباره یوسف القرضاوی گفته می شود را تکذیب کرده اند و می گویند که وی قرار نیست خاک قطر را ترک کند و آن چه در برخی رسانه ها آمده شایعه است. قرضاوی شناسنامه قطری دارد و در ماندن یا ترک قطر مختار است. حتی از او خواسته شده است که به خطبه های نماز جمعه خود در مسجد جامع "عمر بن الخطاب" در دوحه با توجه به توصیه های قطر و پایبندی هایش در برابر کشورهای عربی شورای همکاری خلیج فارس ادامه دهد. همچنین از بیان اظهاراتی که باعث ایجاد مشکل در روابط دوحه با پایتخت های عربی عضو شورای همکاری می شود نیز خودداری کند.

در همین رابطه وجدی غنیم، از چهره های مرتبط با جماعت اخوان المسلمین با انتشار فیلمی ویدئویی یک و نیم دقیقه ای در شبکه یوتیوب تصمیم خود را به ترک قطر اعلام کرد و در دلیل این کار خود گفت: «نمی خواهم باعث ایجاد مشکل یا تنگنایی تازه برای برداران عزیز در قطر شوم.»

عمرو دراج، یکی از رهبران حزب آزادی و عدالت، شاخه سیاسی جماعت اخوان المسلمین نیز با صدور بیانیه ای در صفحه فیسبوک خود نوشت: «به زودی چهره های بارز جماعت اخوان المسلمین خاک قطر را ترک می کنند تا دولت قطر بیش از این تحت فشار قرار نگیرد.»

وی درباره دلایل این کار نیز گفت: «برخی از چهره های حزب آزادی و عدالت و جنبش اخوان فرا خوانده شده اند و از آنها خواسته شده است که مقر اقامت خود را به جایی خارج از قطر انتقال دهند.»               

با این حال ابراهیم منیر، یکی از رهبران جماعت اخوان المسلمین که مقیم لندن است در این باره گفت: «این که برخی از رهبران اخوان المسلمین خاک قطر را ترک کرده اند به معنای این نیست که ارتباطات میان جماعت اخوان المسلمین با قطر قطع شده است.»

به گفته منابع آگاه رهبران بارز اخوان که از قطر خارج شده اند به ترکیه رفته اند و قرار است در شهر استانبول مرکز رسمی سازمان جهانی اخوان المسلمین را راه اندازی کنند.

در همین رابطه دیدارهای سری و علنی گوناگونی میان رهبران اخوان یا نهادهای وابسته به آنها مثل اتحاد جهانی علمای مسلمین که شیخ یوسف القرضاوی آن را هدایت می کند با مقام های ترکیه انجام شده است.

منابع نزدیک به اخوان می گویند که این جماعت قصد دارد عناصر غیر موثر خود را در کشورهایی مثل سودان و تونس و مالزی پراکنده کند در حالی که برخی کشورهای اروپایی به ویژه بریتانیا نیز تسهیلاتی را برای انتقال آنها به انگلیس در نظر گرفته اند.

روزنامه العرب در پایان می نویسد که برخی از رهبران اخوان المسلمین از بریتانیا تقاضای پناهندگی کرده اند که هنوز به این خواسته آنها پاسخ داده نشده است.