این داستان‌نویس در گفت‌وگو با ایسنا همزمان با برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران درباره این رویداد و مراجعه خود به آن ضمن اظهار بی‌اطلاعی و با بیان این‌که مگر شروع شده است، گفت: در روزهای اخیر در دنیای مجازی مطالبی را درباره آن دیدم ولی فکر می‌کردم هنوز شروع نشده است.
او سپس با اشاره به این‌که نمایشگاه مجازی کتاب نمی‌تواند جای نمایشگاه حضوری را بگیرد بیان کرد: البته دیگر هیچ چاره‌ای جز این نیست. هرچند ما با آمدن کرونا به هر صورت باید به خیلی چیزها عادت کنیم. نوع زندگی‌ها فرق کرده و تنهایی‌ها بیشتر شده و چه بسا در این حالت تنهایی انسان به سمت و سوی چیزهایی برود که بتواند با آن ارتباط برقرار کند.
آرام با بیان این‌که آدم‌ها به این نمایشگاه مجازی هم عادت می‌کنند، افزود: اگر بنا باشد این بیماری و محدودیت‌ها ادامه داشته باشد، به تبع شکل‌های تازه‌ای از زندگی امروزه وارد فعالیت‌ها می‌شود و نقش عمده‌ای را بازی می‌کند. به هر صورت این به افرادی بستگی دارد که به کتاب علاقه دارند. در زمانی که نمایشگاه کتاب تهران به شکل حضوری برگزار می‌شد، خیلی چیزهای دیگر هم اتفاق می‌افتاد که ممکن بود در ارتباط با کتاب نباشد و این باعث می‌شد فضای شلوغی را رقم بزند اما حالا ما باید انتظار این را داشته باشیم که هر کس در تنهایی‌اش تا چه اندازه از کتاب و این دنیای مجازی کمک بگیرد.
این نویسنده همچنین گفت: به هر صورت مردم هم که این روزها به غیر از دنیای مجازی چیز دیگری ندارند، شبانه‌روز گرفتار این دنیا هستند و من امیدوارم این نمایشگاه برای‌شان مثمرثمر باشد.
احمد آرام با انتقاد از وضعیت اطلاع‌رسانی این رویداد مجازی اظهار کرد: برای نمایشگاه حضوری در سال‌های گذشته تبلیغات گسترده‌ای شروع می‌شد. اما من تصویری از بیلبوردهای این رویداد در سطح شهر را در صفحه‌های مجازی ندیدم. فکر می‌کنم به اندازه‌ای که کتاب در زندگی شایستگی و بر زندگی انسان تاثیر دارد، برای نمایشگاه مجازی کتاب تبلیغ نشده است، چون من برای نمایشگاه مجازی کتاب تبلیغی به آن شکل ندیدم، صرفا جسته و گریخته چیزهایی می‌دیدم و فکر می‌کنم کسانی که این نمایشگاه مجازی را راه انداخته‌اند، چندان حساسیتی نسبت به آن نداشته‌اند که بخواهند آن را خیلی پرزرق و برق نشان دهند.
انتهای پیام
