به گزارش باشگاه شبانه، به محض گرم شدن هوا، احتمالا برای رفتن به استخر یا دریا به همراه کودک برنامه ریزی می کنید. با وجود اینکه شنا کردن یکی از روش های بسیار عالی برای فعالیت و تفریح به همراه کودکان است اما به یاد داشته باشید مراقبت از کودکان و رعایت نکات ایمنی بسیار ضروری است و نباید به هیچ وجه از کودک چشم بردارید.



نشانه های غرق شدن را بارها در تلویزیون دیده اید: شخصی در حال دست و پا زدن است و دست هایش را دیوانه وار در هوا تکان می دهد و برای کمک گرفتن فریاد می زند. در زندگی واقعی غرق شدن معمولا سریع و بی صدا و در مدت 30 ثانیه اتفاق می افتد. الویت بدن در این شرایط نگه داشتن اکسیژن است، بنابراین کودک در حال غرق شدن نمی تواند فریاد بزند و به جای تکان دادن دست هایش برای علامت دادن، سعی می کند خودش را روی آب نگه دارد که ممکن است شبیه بازی کردن به نظر برسد. در واقع، بعضی اوقات والدین در چند قدمی کودک هستند اما متوجه نیستند چه اتفاقی در حال رخ دادن است.



نشانه های زیر می توانند علامت غرق شدن شناگر باشند:



به نظر می رسد در حال شناکردن است اما به سمت جلو پیشروی نمی کند.



موها روی پیشانی یا چشم ها قرار می گیرند.



سر با دهان باز به سمت عقب بر می گردد.



نفس نفس می زند و تند نفس می کشد.



چشم ها بیش از حد باز یا با فشار زیاد بسته هستند.



چشم ها شیشه ای و بدون حالت هستند.



در حالی که سر پایین آب است، دهان روی سطح آب قرار دارد.



بدن بدون حرکت و یا با جنبش بسیار کم در وضعیت نزدیک به عمودی قرار می گیرد.



بدن به ته آب نزدیک می شود.



با مشاهده هر کدام از علائمی که به آن اشاره شد، به سرعت کودک را از آب بیرون بیاورید.



در صورتی که کودک هنوز نفس می کشد، اقدامات ضروری کدامند:



اگر کودک بیهوش شده اما هنوز نفس می کشد، با آمبولانس تماس بگیرید. اگر کودک هشیار است، سرفه می کند، خرخر می کند و بعد از بیرون دادن آب به  نظر وحشت زده می رسد، همه این ها علامت های خوبی هستند و نشان می دهند کودک هنوز نفس می کشد و احتمالا به زودی خوب خواهد شد. او را در آغوش بگیرید و کمک کنید آرام شود و شکرگزار باشید. حتما در چند روز آینده مراقب کودک باشید. اگر متوجه شدید سرفه های کودک ادامه دارد، به سختی نفس می کشد، بیش از حد خسته است و یا هر نشانه غیرطبیعی دیگری را در کودک مشاهده کردید، به سرعت به اورژانس مراجعه کنید چون این علائم می توانند نشانه غرق شدن ثانویه باشند.



در صورتی کودک نفس نمی کشد، اقدامات ضروری کدامند:



اگر کودک سرفه نمی کنید و یا بعد از بیرون آورده شدن از آب واکنشی نشان نمی دهد، تنفس او را کنترل کنید. صورتتان را به بینی و دهان کودک نزدیک کنید تا هوا را حس کنید و یا به سینه کودک توجه کنید تا ببنید آیا بالا و پایین می رود یا نه. در صورتی که کودک نفس نمی کشد، در حالی که به کودک تنفس مصنوعی cpr می دهید، از دیگران بخواهید با آمبولانس تماس بگیرند. حتی اگر آب وارد ریه کودک شده باشد، فشار سینه باید به خروج آب از بدن کمک کند. اگر نمی دانید cpr چگونه انجام می شود، اپراتور آمبولانس می تواند دستورالعمل های لازم را در اختیار شما قرار دهد. دستورالعمل ها را دنبال کنید و تا زمانی که کودک دوباره شروع به نفس کشیدن کند یا تا زمان رسیدن اورژانس به cpr ادامه دهید.



غرق شدن ثانویه چیست:



غرق شدن ثانویه که به نام غرق شدن تاخیری هم شناخته می شود، بسیار نادر است اما اگر به نشانه های آن توجه نکنید، ممکن است منجر به مرگ کودک شود. ورود مایعات به شش ها می تواند باعث التهاب آنها شود. در این وضعیت، بدن به امید خارج کردن مایعات از شش ها، مایعات را از قسمت های دیگر بدن به شش ها هدایت می کند اما به جای کمک به خروج مایعات از شش ها، مایعات وارد شده همه فضای شش ها را اشغال می کنند و فضایی را برای تنفس باقی نمی گذارند، این وضعیت می تواند باعث ایست قلبی و مرگ شود. غرق شدن ثانویه می تواند چند دقیقه تا 3 روز بعد از ورود آب به ریه ها اتفاق بیفتد.



غرق شدن ثانویه: اقدامات ضروری



هربار که کودک تجربه ای شبیه غرق شدن داشته باشد و یا احتمال داشته باشی که آب وارد شش هایش شده باشد - مثلا برای چند ثانیه زیر آب بماند و یا بیشتر از یک دقیقه سرفه کند و یا نفسش را حبس کند- باید تا چند روز بعد نسبت به علائم زیر حساس باشید:  



سرفه مداوم یا مشکل تنفسی



خستگی زیاد



استفراغ



تب



بدخلقی و تغییرات خلق و خو



اشکال در تکلم



رنگ پریدگی



سردرگمی و گیجی



از دست دادن کنترل مدفوع و ادرار



با مشاهده هر کدام از علائمی که به آن اشاره شد باید به سرعت کودک را به اورژانس ببرید تا مورد معاینه قرار بگیرد تا اقدامات لازم درمانی انجام شوند.



امنیت و آمادگی



خبر خوب این است که آمادگی و رعایت نکات ایمنی به صورت کاملا معناداری خطر غرق شدن کودکان را کاهش می دهد. اگر در خانه استخر دارید، آن را به نرده و قفل مجهز کنید. طول نرده ها باید حداقل 1.21 باشد. هر نوع وسیله ای را که امکان دارد کودک از آنها بالا برود از اطراف استخر جمع آوری کنید. حتما احیای قلبی ریوی (cpr) را یاد بگیرید وهمیشه تلفن را نزدیک خودتان داشته باشید. بهتر است برای کودک از تجهیزات مخصوص مانند جلیقه نجات استفاده کنید.



بهتر است کودکان بالای 4 سال را در کلاس های آموزش شنا ثبت نام کنید اما می توانید از 6 ماهگی همراه کودک کلاس های شنا را شروع کنید. به یاد داشته باشید یاد گرفتن شنا به این معنی نیست که در صورت بروز مشکل در آب، کودک به کمک نیازی نخواهد داشت. بهترین روش برای پیشگیری از خطر غرق شدن کودک این است که همیشه وقتی کودک در آب و یا نزدیک آب است، از او چشم برندارید.



انتهای پیام/