به گزارش ایسنا، پیش از این اصفهان (شهر جهانی صنایع دستی)، تبریز (شهر جهانی فرش)، مشهد (شهر جهانی گوهر سنگ)، آباده (شهر جهانی منبت)، میبد (شهر جهانی زیلو بافی)، خراشاد (روستای جهانی حوله‌بافی)، کلپورگان (روستای جهانی سفال)، لالجین (شهر جهانی سفال)، مریوان (شهر جهانی کلاش) و سیرجان (شهر جهانی گلیم) کارنامه شهرها و روستاهای جهانی در حوزه صنایع دستی را پُر کرده بودند و حالا با ثبت شهرهای شیراز، زنجان، ملایر و روستای قاسم آباد در فهرست شهرها و روستاهای جهانی صنایع‌دستی از سوی شورای جهانی صنایع‌دستی، تعداد شهرها و روستاهای جهانی صنایع‌دستی ایران به ۱۴ رسید.
این در حالی است که به باور بسیاری از کارشناسان در حالی سودای جهانی شدن در حوزه صنایع‌دستی میان مدیران و مسوولان این عرصه فراگیر شده است که در این فرآیند جهانی شدن کمتر کسی به این موضوع توجه دارد که تا چه اندازه زیرساخت‌های لازم برای این شهرها همانند راه‌اندازی بازارهایی با استانداردهای جهانی، توسعه و گسترش کارگاه‌های تولیدی و حمایت‌های مادی و معنوی از هنرمندان و صنعتگران فراهم شده است.
روز سه‌شنبه (۸ بهمن‌ماه) علی اصغر مونسان ـ وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ـ اعلام کرد که «شیراز از استان فارس به عنوان شهر جهانی صنایع‌دستی، زنجان به عنوان شهر جهانی ملیله، ملایر از استان همدان به عنوان شهر جهانی مبلمان منبت و روستای قاسم‌آباد از استان گیلان به عنوان روستای جهانی چادرشب‌بافی در فهرست شهرها و روستاهای جهانی صنایع‌دستی قرار گرفته‌اند.»
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خاطرنشان کرد: بر اساس آمار جهانی تاکنون ۴۸ شهر و روستا در دنیا به عنوان شهر یا روستای جهانی صنایع‌دستی به ثبت رسیده‌اند که ۴۰ شهر در منطقه آسیا و اقیانوسیه، ۶ شهر در آمریکای لاتین و ۲ شهر در اروپا بوده‌اند.
انتهای پیام
