تضعیف ورزش دراگون‌بوت با تغییرات ناشی از بی‌درایتی مسئولین

دراگون‌بوت از سال 1384 وارد ایران شد که با نظر سازمان تربیت‌بدنی زیرمجموعه فدراسیون قایقرانی قرار گرفت، که ابتدا این رشته توانست به‌مرور علاقه‌مندان زیادی را جذب و در عرصه بین‌الملل موفقیت‌های زیادی کسب کند اما با تصمیم غیر کارشناسی شده سازمان تربیت‌بدنی سابق این رشته از انتهای سال 1389 از فدراسیون قایقرانی جدا و به زیرمجموعه فدراسیون انجمن‌های ورزشی منتقل و هم‌زمان با این تغییر روند نزولی این رشته ورزشی نیز آغاز شد، پس از سال‌ها و با بی‌حاصل بودن این تغییرات در تاریخ 29 خردادماه 96، رشته ورزشی دراگون‌بوت بار دیگر از فدراسیون انجمن‌های ورزشی به فدراسیون قایقرانی انتقال یافت.

اوج طوفان مشکلات دراگون‌بوت در هرمزگان

دراگون‌بوت در سال 85 وارد هرمزگان و مشمول تمامی اتفاقات ناگوار و روند نزولی این رشته در کشور با شدت بیشتری شد، اکنون که این رشته بار دیگر زیر نظر هیئت قایقرانی استان قرار گرفته همچنان با مشکلات بسیار زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند و هیچ مسئولی حاضر به حمایت و لااقل اعزام بازیکنان این رشته به مسابقات هم نمی‌شود. با توجه به اینکه روز پنج‌شنبه، 30 اردیبهشت مسابقات بین‌المللی بین باشگاهی دراگون‌بوت در تهران برگزار خواهد شد، به این بهانه به سراغ اعضای تیم دراگون‌بوت بانوان آذرخش بندرعباس در محل تمرینشان رفته و پای درد و دل‌های این ورزشکاران نشستیم.

مربی تیم دراگون‌بوت بانوان آذرخش بندرعباس در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه از سال 85 وارد رشته ورزشی دراگون‌بوت شدم و نزدیک به پنج سال است مربی تیم دراگون‌بوت بندرعباس هستم، اظهار کرد: متأسفانه تیم دراگون‌بوت بندرعباس با مشکلات بسیار زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند و هیچ‌گونه حمایتی از جانب مسئولین ورزشی نمی‌شود.

فصل جدید مشکلات زیر چتر هیئت قایقرانی

الهه قائمی با اشاره به اینکه فکر می‌کردیم با انتقال رشته دراگون‌بوت از فدراسیون انجمن‌های ورزشی به هیئت قایقرانی مشکلاتمان حل می‌شود، افزود: این مسئله نه‌تنها هیچ سودی به حال تیم دراگون‌بوت بندرعباس نداشته بلکه چالش‌های جدیدی را نیز برایمان به وجود آورده است.

وی با بیان اینکه تنها دارایی‌مان یک قایق فرسوده و سوراخ و چند پاروی غیراستاندارد است، اضافه کرد: شاید باورش مشکل باشد که هیئت قایقرانی و سایر مسئولین استانی با چنین ظرفیت‌های اقتصادی عظیمی چشم‌های خود را بسته و هیچ کاری برای این تیم نمی‌کنند به صورتی که بازیکنان با هزینه شخصی خودشان به مسابقات می‌روند.

انصاف نیست زحماتمان تنها به دلیل مشکلات مالی بی‌نتیجه بماند

مربی تیم دراگون‌بوت بانوان آذرخش بندرعباس با اشاره به اینکه ورزشکاران به‌سختی و با تحمل گرما و فشارهای مختلف روحی و جسمی و با دست‌های تاول‌زده، تنها به امید اینکه یک‌بار در سال به مسابقات بروند تمرین می‌کنند، عنوان کرد: مسابقات رشته دراگون‌بوت زیاد و پشت سر هم نیست، در سال شاید یک یا دو مسابقه برگزار شود و انصاف نیست که زحمات ورزشکاران تنها به دلیل مشکلات مالی بی‌نتیجه بماند.

قائمی با بیان اینکه وقتی بی‌مهری مسئولین را می‌بینیم بی‌انگیزه می‌شویم و تصمیم به رها کردن تیم می‌گیریم، خاطرنشان کرد: تنها چیزی که تاکنون توانسته این ورزشکاران را در این رشته نگه دارد عشق به دراگون‌بوت و از آن مهم‌تر علاقه و عرق به استان هرمزگان است؛ سال‌های اولی که شروع کرده بودیم چون پیست در کنار خیابان قرار دارد با متلک‌گویی و مزاحمت‌های عابران مواجه می‌شدیم که پس از رفتن به مسابقات و کسب مقام خودمان را ثابت کردیم و حضورمان برای مردم عادی شد.

با این وضعیت دیگر جایی برای ادامه دادن نیست

وی با اشاره به اینکه چندین سال است با سختی‌های خیلی زیادی این تیم را تا اینجا رسانده‌ام و هیچ‌وقت کنار نکشیده‌ام، بیان کرد: اما متأسفانه با این وضعیت دیگر جایی برای ادامه دادن نیست، نه‌تنها من خیلی از اعضای تیم دل‌زده و بی‌انگیزه شده‌اند.

مربی تیم دراگون‌بوت بانوان آذرخش بندرعباس با بیان اینکه صد متر بالاتر از پیست قایقرانی بندرعباس، محل عرضه قلیان است، ابراز کرد: نزدیک به 40 تا 50 دختر هرمزگانی به‌جای رفتن به قلیانی‌ها هرروز می‌آیند و با این شرایط ورزش می‌کنند، نادیده گرفتن این بچه‌ها که همه در سنین حساس نوجوانی و جوانی هستند نتیجه خوبی ندارد؛ مسئولین اگر می‌خواهند این ورزشکاران از مسیر درست منحرف شوند و ورزش را کنار بگذارند حرفی نیست، به بی‌توجهی‌ها و بی‌مسئولیتی‌های خود ادامه دهند!

از اعزام به مسابقات محروم شدیم

قائمی با اشاره به اینکه هیئت قایقرانی استان هرمزگان تنها به یک باشگاه خاص چسبیده و به هیچ اهمیتی به سایر باشگاه‌ها و تیم‌ها نمی‌دهد، اظهار کرد: تنها کسی که تاکنون پشتیبان ما بوده و تا جایی که در توانش بوده به ما کمک کرده، آقای دانشور، مدیرکل ورزش و جوانان استان است.

وی ادامه داد: آقای دانشور هم می‌گوید باید اول هیئت قدمی بردارد و بخشی از هزینه را پرداخت کند تا من هم بخشی از آن را متقبل شوم؛ وقتی هیئت حمایتی از ما نکند مسلماً نمی‌شود از هیچ‌کسی توقع داشت.

مربی تیم دراگون‌بوت بانوان آذرخش بندرعباس با بیان اینکه قرار بود روز سه‌شنبه، 28 شهریور به مسابقات باشگاهی در تهران اعزام شویم، افزود: علی‌رغم اینکه بازیکنان ماه‌هاست سخت در حال تمرینات سنگین بدن‌سازی، هوازی، پارو و دریا بوده‌اند اما به علت مشکلات مالی و عدم‌حمایت هیئت قایقرانی از اعزام به مسابقات محروم شده است.

تنها به عشق کسب مقام و افتخار برای هرمزگان تلاش کردیم

قائمی با تأکید بیشتر بر مشکلات تیم دراگون‌بوت تصریح کرد: ما در ظهرهای گرم و طاقت‌فرسای بندرعباس تمرین می‌کردیم تنها به عشق اینکه به مسابقات برویم و با کسب مقام برگردیم تا مسئولین ما را ببینند و دیدشان نسبت به ما عوض شود و بفهمند که ما غیرت داریم و می‌توانیم برای این شهر افتخار کسب کنیم.

وی با اشاره به اینکه هیئت قایقرانی هرمزگان به‌جای اینکه راه را برای ما باز کند مدام سنگ‌اندازی می‌کند، عنوان کرد: بعد از این‌همه تمرین و سختی میگویند چون مسابقات باشگاهی است و از طرف باشگاه اعزام می‌شوید هیچ هزینه‌ای برای اعزام پرداخت نمی‌شود؛ با این شرایط اگر باشگاهی هم بخواهد تیم داری کند با این کارها فراری‌اش می‌دهند!

جواب ورزشکاری که برای اعزام به مسابقات، سخت تمرین کرده را چه بدهم؟

این مربی دراگون‌بوت خاطرنشان کرد: برای رفع مشکلات و موانعی که بر سر راه داشتیم به سراغ آقای احمدی، مدیر باشگاه آذرخش رفتیم و با صحبت‌های بسیار قبول کردند ما را حمایت کنند؛ حالا هیئت سنگ‌اندازی کرده و برای اعزام به مسابقات نامه نمی‌دهد؛ من جواب ورزشکاری که برای اعزام به مسابقات این‌همه سخت تمرین کرده را چه بدهم؟

قائمی با تأکید بر اینکه اعزام ما کنسل شده و بنده به‌شخصه از مربی‌گری این تیم کناره‌گیری می‌کنم، بیان کرد: بچه‌های تیم را هم جای دیگر می‌برم، وقتی در بندرعباس به آن‌ها اهمیت داده نمی‌شود باید جایی بروند که قدرشان را بدانند؛ در میان اعضای تیم ملی‌پوشانی هستند که از تهران و شهرهای دیگر پیشنهادهای بسیار خوبی با پول خوب و امکانات بالا دارند اما تاکنون تنها به عشق هرمزگان مانده‌اند.

سقف کانکس رختکنمان مثل آبکش سوراخ است/پاروهایمان را می‌دزدند!

وی با بیان اینکه تنها جایی که به‌عنوان رختکن در محل تمرینمان داریم یک کانکس فرسوده و بی‌دروپیکر است، ابراز کرد: سقف کانکس رختکنمان مثل آبکش سوراخ است و ظهرها خیلی گرم می‌شود، علاوه بر آن خالی از هرگونه امکانات است و هیچ امنیتی ندارد.

این مربی دراگون‌بوت اضافه کرد: در کانکس دیگری که دست‌کمی از رختکنمان ندارد و درواقع محل نگهداری قایق‌های فرسوده کایاک و تورینگ است، یک گوشه کوچک به ما داده‌اند که وسایل و پاروهایمان را بگذاریم که متأسفانه اصلاً امنیت ندارد و پاروها هر چیزی در آن می‌گذاریم می‌برند.

قایقمان عمر خودش را کرده و دیگر برای ما قایق نمی‌شود!

قائمی با اشاره به اینکه از سال 85 که این ورزش وارد استان شده با یک قایق کار می‌کنیم، اظهار کرد: تنها قایقمان بسیار فرسوده شده و سوراخ‌هایش را با چسب چوب و پشم‌شیشه بسته‌ایم اما باز هم وقتی داخل قایق می‌رویم پر آب می‌شود؛ این قایق عمر خود را کرده است و دیگر برای ما قایق نمی‌شود! مسئولین باید به فکر یک قایق جدید باشند.

حمل یک قایق 250 کیلویی برای یک خانم خیلی سخت است

وی با بیان اینکه برای نگهداری همین قایق فرسوده هیچ اسکله‌ای نداریم و مجبوریم باوجوداینکه 250 کیلوگرم وزن دارد هرروز آن را با گاری پایین و بالا ببریم، افزود: وقتی قایق را داخل آب می‌اندازیم خیس شده و سنگین‌تر می‌شود و حمل کردن و بالا بردنش برای یک خانم خیلی سخت است؛ مگر ساخت یک اسکله و فضایی که بتوانیم قایقمان را پایین نگه داریم و هرروز آن را حمل نکنیم چقدر است؟

این مربی دراگون‌بوت در پایان اضافه کرد: دراگون‌بوت بعد از هرمزگان وارد بوشهر شد اما اکنون ازلحاظ امکانات و پیشرفت بسیار جلوتر از هرمزگان است.

پاروهایمان سنگین و غیراستاندارد است/ دست‌هایمان تاول می‌زند

یکی از بازیکنان تیم دراگون‌بوت بانوان نیز در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه سه سال و نیم است وارد دراگون‌بوت شده و واقعاً به این رشته علاقه دارم، تصریح کرد: از زمانی که این ورزش را شروع کردم با حداقل‌ها کار می‌کنم و خیلی ناراضی‌ام، پاروی استانداردی که باید استفاده کنیم کربنی است درحالی‌که ما با پاروهای سنگین و غیراستاندارد چوبی کار می‌کنیم.

معصومه دوبرادران با بیان اینکه روزانه حدود دو ساعت پارو می‌زنیم و در زمان مسابقات این ساعت خیلی بیشتر است، عنوان کرد: کار کردن با پاروهای چوبی و غیراستاندارد باعث مصدومیت و تاول زدن دست‌هایمان می‌شود.

پیست قایقرانی بندرعباس پیست نیست، موج‌شکن است!

یکی دیگر از بازیکنان تیم دراگون‌بوت بانوان در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه حدود 9 سال است دراگون‌بوت بازی می‌کنم، بیان کرد: همه ما تاکنون تنها به خاطر علاقه خودمان کار کردیم و هیچ حمایت و پشتیبانی نداشته‌ایم، وضعیت پیست خیلی وحشتناک است به‌گونه‌ای که اصلاً نمی‌شود به آن گفت پیست قایقرانی، بلکه موج‌شکنی است که به علت نبود امکانات در آن پارو می‌زنیم، طول کلی آن 350 متر و عمق آن حدود سه متر است و به علت نداشتن حفاظ و اسکله اصلاً ایمن نیست و چندین بار دچار حادثه شده‌ایم.

آذرمیدخت زینلی خاطرنشان کرد: شرایط آب و هوایی بد، خراب بودن قایق، نداشتن پاروی استاندارد، نداشتن اسکله، غیراستاندارد بودن پیست و همچنین آلوده بودن آب پیست که مشکلات بهداشتی زیادی را برای بازیکنان به وجود می‌آورد، از مشکلاتی است که در این رشته داریم و متأسفانه نه هیئت نه تربیت‌بدنی هیچ حمایت درستی از این رشته نمی‌کنند.

از هرمزگان انتظار می‌رود حداقل در رشته‌های دریایی حرفی برای گفتن داشته باشد

وی با بیان اینکه درست است دراگون‌بوت رشته‌ای است با تعداد نفرات بالاست اما نباید نادیده گرفته شود، ابراز کرد: استان هرمزگان از معدود استان‌هایی است که دریا دارد و همه توقع دارند حداقل در رشته‌های دریایی حرفی برای گفتن داشته باشد اما تا کانون هر مقامی هم که به دست آوردیم از تلاش خودمان بوده و نه حمایت مسئولین.

این بازیکن تیم دراگون‌بوت بانوان با اشاره به اینکه نفراتی داریم که عضو تیم ملی بوده و در تمام مسابقات از آن‌ها درخواست می‌شود برای تیم ملی و استان‌هایی که هم به آن‌ها پول و هم امکانات می‌دهند پارو بزنند اما به علت علاقه‌ای که به استان خود داشته‌اند اینجا مانده‌اند، اظهار کرد: متأسفانه حتی فضایی نداریم که بتوانیم وسایلمان را در آن بگذاریم و این کانکس بی‌دروپیکر که مثلاً رخت‌کنمان است هیچ امنیتی ندارد، تنها اگر کسی ماشینی داشته باشد وسایلمان را در آن می‌گذاریم در غیر این صورت هیچ تضمینی نیست که وقتی از آب برمی‌گردیم وسایلمان سر جای خود باشد.

وقتی خیلی تلاش می‌کنی و جوابی نمی‌گیری، می‌گویی دیگر بس است!

زینلی ادامه داد: چندین بار قفل کانکس را شکانده‌اند و آن‌قدر سوراخ است که آب داخلش می‌رود، با این وضعیت و تمام فشاری که روی ما هست و باوجود ماه‌ها تلاشی که برای اعزام به مسابقات کرده‌ایم به علت عدم‌حمایت مسئولین تصمیم گرفتیم در مسابقات شرکت نکنیم و روحیه‌مان دارد از بین می‌رود؛ از یک جایی به بعد وقتی خیلی تلاش می‌کنی و جوابی نمی‌گیری با خود می‌گویی دیگر بس است می‌خواهی با این تلاش بیهوده به کجا برسی؟!

وی در پایان افزود: ما چیز خیلی زیادی نمی‌خواهیم و اگر حداقل‌هایمان را هم برآورده کنند با توجه به علاقه‌ای که به این رشته و شهرمان داریم با تمام قوا ادامه خواهیم داد.

طبلمان یک حلب روغن 20 لیتری است!

نسیم سلطانی نژاد، درامر (طبال) تیم دراگون‌بوت بانوان نیز در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: هفت ماه است وارد تیم دراگون‌بوت شده‌ام و متأسفانه حتی یک طبل نداریم و مجبورم و روی یک حلب روغن 20 لیتری تمرین کنم و طبل بزنم!

تنها قایق اژدها سواران بندرعباس هم غرق شد

به گزارش ایسنا، شب گذشته تعدادی از ورزشکاران دراگون‌بوت بندرعباس که برای تمرین به پیست قایقرانی این شهر رفته بودند، پس از حضور در حوضچه قایقرانی و به دلیل پایین بودن آب تصمیم گرفتند برای تمرین در محدوده خارج از حوضچه تمرین کنند، اما ازآنجایی‌که تنها قایق رشته ورزشی دراگون‌بوت استان سال‌ها از عمرش می‌گذرد و بارها هم تعمیر شده در حین تمرین شکست و دچار آب‌گرفتگی شد؛ خوشبختانه پس از وقوع این حادثه با عکس‌العمل سریع ورزشکاران و کمک مردم حاضر در صحنه هر 22 قایقران بدون آسیب‌دیدگی نجات یافتند و قایق حادثه دیده هم به ساحل منتقل شد.