سفیر پیشین آمریکا در کشورهای عراق و ترکیه در مطلبی به اوباما هشدار داد که سیاست وی در قبال ایران به سرنوشت سیاست جورج بوش در قبال عراق منتهی و با شکست مواجه می‌شود.



به گزارش فارس، «جیمز جفری» سفیر واشنگتن در عراق در سالهای 2008 تا 2010 و سفیر در ترکیه در سالهای 2010 تا 2012 در مطلبی به بررسی موضوع برجام و مشابهتهای آن با سیاست بوش در قبال عراق پرداخت.



وی در واشنگتن پست نوشت: «نمایش نفس‌گیر است. یک رئیس‌جمهور قاطع تصمیمی سرنوشت ساز برای خاورمیانه می‌گیرد که نه تنها دوران تصدیگری ریاست جمهوری او را تعریف می‌کند بلکه این تصمیم نه تنها می‌تواند وضعیت خاصی را تغییر دهد بلکه امنیت منطقه‌ را هم می‌تواند متحول کند».



سفیر سابق اوباما در عراق و ترکیه با قیاس توافق هسته‌ای اوباما با ایران با تصمیم جورج بوش در سال 2007 برای افزایش نظامیان آمریکایی در عراق نوشت: «جورج بوش با افزایش تعداد نظامیان آمریکا درصدد نجات تلاشش در کشوری که او دستور حمله به آن را داده بود، بود. هر دو رئیس‌جمهور در یک برهه از دوران ریاستشان و با وجود مخالفتهای داخلی شدید ابتکارهای مهمی را دنبال کردند. با توجه به شباهتهای این دو، سرنوشت افزایش نیروها از سوی بوش می‌تواند به ما درباره سرنوشت برجام با ایران بینش و بصیرتی بدهد».



وی ادامه داد: «توفیق بوش(در اعزام نظامیان بیشتر به عراق با وجود مخالفتهای داخلی) این مساله را نشان می‌دهد که اوباما نیز در موضوع اجرای توافق ایران فائق خواهد آمد. روسای جمهور به عنوان فرمانده کل قوا وقتی به موضوعات امنیت ملی می‌پردازند از قدرت زیادی برخوردار هستند. حتی اگر کنگره قدرت برداشتن تحریمها را از او بگیرد، رئیس‌جمهور می‌تواند توافق را اجرا کند یا با استفاده از اختیار خود در موقعیتی که ادعا کند وضعیت "جنگ یا صلح" است، کنگره را نادیده بگیرد».



جفری افزود: «دلیل دیگری برای فائق شدن اوباما وجود دارد. سیستم بین‌الملل که در آن آمریکا هنوز هدایت آن را برعهده دارد، بر توانایی رئیس‌جمهور آمریکا برای اقدام یکجانبه برای اتخاذ تصمیماتی که مورد حمایت عمومی نیست(بویژه در مواقعی که منافع ملی حیاتی در خطر است)، اتکا دارد».



سفیر پیشین آمریکایی تصریح کرد: «بوش اگر مانع سوق یافتن عراق به جنگ داخلی نمی‌شد، با فروپاشی سیاست خود در این کشور مواجه بود، علی رغم مقاومت کنگره و تردید شدید گروه مطالعاتی عراق بر اساس منفعت ملی(آمریکا) اقدام کرد».



وی با اشاره به مواضع اوباما در قبال برجام تاکید کرد: «سوال جالبتر آن نیست که آیا توافق بقا خواهد یافت یا نه بلکه این سوال است که آیا توافق هسته‌ای و پروژه اصولی  اوباما در قبال ایران از همان سرنوشتی که در قبال پروژه عراق بوش شاهد بودیم، رنج برده و متضرر خواهد شد؟»



سفیر پیشین و تحلیلگر کنونی آمریکایی اینطور ادامه داد: «شبیه به موضوع افزایش نیروها، توافق عنصری تعیین کننده در پروژه ریاست جمهوری برای تغییر خاورمیانه است. اوباما بر ایران تمرکز کرده در حالی که بوش بر عراق متمرکز بود. اولین خصوصیت و خصیصه این پروژه‌ها، ریسک و خطر جدی آنها است. در موضوع عراق، ریسک، درگیری و منازعه بزرگ و در قبال ایران آشوب منطقه‌ای و ائتلاف‌ها است».



جفری نوشت: «اما بلندپروازی و جاه‌طلبی دقیقا آن چیزی است که در پشت سر افزایش نیروها و توافق هسته‌ای ایران وجود دارد که همان تغییر عراق و ایران و در نتیجه تغییر مسیر خاورمیانه است. ابزارهای بوش و اوباما متفاوت است اما هدف نه. هدف رفع مشکل است و نه مدیریت آن».



دیپلمات ارشد سابق آمریکایی ادامه داد: «افزایش نیروهای نظامی، قمار شجاعانه‌ بوش بود که آمریکا و عراق را از شکست نظامی نجات داد اما خاورمیانه را تغییر نداد. طرح اوباما در قبال ایران نیز با خطرات مشابهی مواجه است. شرط‌بندی او درباره تغییر ایران باید فورا قابل رویت و به صورت خارق‌العاده باشد والا پروژه بزرگتر او به همان سرنوشت پروژه‌های بوش مبتلا می‌شود».