گوناگون 09:00 - 10 تیر 1394
استجابت نشدن دعای خوبان به این جهت است که خداوند نسبت به بندگان صالحش عنایت کامل دارد و این عنایت باعث می شود که او را از چیزهایی که باعث ضرر اوست حفظ کند.

راز اجابت نشدن دعای خوبان چیست؟

به گزارش سرویس دینی جام نیوز، استجابت نشدن دعای خوبان به این جهت است که خداوند نسبت به بندگان صالحش عنایت کامل دارد و این عنایت باعث می شود که او را از چیزهایی که باعث ضرر اوست حفظ کند. دعا کننده ، دعا می کند و مقصود خود را دوست دارد، به خاطر این که فکر می کند سعادت او در همان چیزی است که می خواهد و وقتی خدای متعال می بیند او اشتباه می کند و خیر او در خلاف آن است ، در این جا اجابت واقعی این است چیزی به او بدهد که خیر واقعی اوست ، نه چیزی که او آن را خیر می داند ولی باعث هلاکت اوست . و مردم نیز با یکدیگر همین طور رفتار می کنند. مثلا اگر کسی خیال کند در ظرفی که زهر است ، پادزهر قرار داده شده و در ظرفی که پادزهر است ، زهر ریخت شده و از پدرش بخواهد مایع درون ظرف را به او داده تا بنوشد و شفا پیدا کند ولی پدرش بداند، آنچه را می خواهد سم است ، اجابت او این است که از دادن آن به او خودداری کرده و به او پادزهر بدهد.

 

رابطه انسان ها با دعا یعنی درخواست از خداوند رابطه ای است که متأثر از معرفت آن ها نسبت به خود و خدایشان است، به هر میزان که معرفت انسان نسبت به خود و خداوند بالا برود، بینش درست تری درباره دعا به دست خواهد آورد از جمله بینش او درباره استجابت دعا اصلاح خواهد شد. آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب المراقبات بحث دقیق و ظریفی در این باره دارند.

 

استجابت نشدن دعای خوبان به این جهت است که خداوند نسبت به بندگان صالحش عنایت کامل دارد و این عنایت باعث می شود که او را از چیزهایی که باعث ضرر اوست حفظ کند؛ گرچه به خیال خود سعادتش در آن است ؛ مانند قصه حضرت خضر علیه السلام که آن بچه را کشت. اگر فرض کنیم پدر و مادرش از روی نادانی فکر می کردند خیر آنها در زندگی و بقای فرزندشان است و از خدا همین را می خواستند، ولی خداوند می دانست که در صورت زنده ماندن فرزند، پدر و مادر، کافر و هلاک می شوند؛ در این صورت اجابت دعای آنان فقط در کشتن فرزندشان بود. دعا کننده ، دعا می کند و مقصود خود را دوست دارد، به خاطر این که فکر می کند سعادت او در همان چیزی است که می خواهد و وقتی خدای متعال می بیند او اشتباه می کند و خیر او در خلاف آن است ، در این جا اجابت واقعی این است چیزی به او بدهد که خیر واقعی اوست ، نه چیزی که او آن را خیر می داند ولی باعث هلاکت اوست . و مردم نیز با یکدیگر همین طور رفتار می کنند. مثلا اگر کسی خیال کند در ظرفی که زهر است ، پادزهر قرار داده شده و در ظرفی که پادزهر است ، زهر ریخت شده و از پدرش بخواهد مایع درون ظرف را به او داده تا بنوشد و شفا پیدا کند ولی پدرش بداند، آنچه را می خواهد سم است ، اجابت او این است که از دادن آن به او خودداری کرده و به او پادزهر بدهد و اگر بداند مایع درون ظرف سم و باعث نابودی اوست و آن را به او بدهد، خواهد گفت: من از پدرم پادزهر خواستم ولی به من زهر داد.

 

اجابت نشدن خواسته بنده، عین عنایت کامل است

خداوند نیز که از تمام جزئیات و خصوصیات بندگانش مطلع است ، می داند فلان بنده طوری است که اگر مثلا مالی را که می خواهد، به او عنایت کند، از رضایت و قرب پروردگار دور می شود؛ گر چه او نداند و آن را از خدا بخواهد. عنایت کامل خدا در این جا، این است که او را از آن مال محروم کند و آن مال را به فقری تبدیل کند که از او فرار می کرد، زیرا فقیر تنها به این جهت مال را می خواست که خیال می کرد سعادت او در آن است ؛ مانند کسی که خیال می کرد محتویات ظرف پادزهر است. خداوند متعال نیز که می داند بزرگترین سعادت برای او فقر است و بی نیازی باعث بدبختی اوست و او به خاطر نادانی خود آن را می خواهد، اگر مال را به او عنایت نماید، دعای او را اجابت ننموده و اجابت حقیقی فقیر نمودن اوست . زیرا اعطای مال شکل اجابت داشته ، ولی خالی از روح اجابت ا ست ولی عدم اعطای مال بر عکس است . آنچه گفتیم بر گرفته از روایات بود؛ حتی در بعضی از روایات داریم : "خداوند به خاطر عنایتی که به بندگان مؤمنش دارد، ای بسا آنان را به گناهان کوچک مبتلا می کند تا به عُجبی که بدتر از گناه و مایه نابودی اوست ، گرفتار نشود."

 

به هر صورت خداوند در رابطه با مؤمنین جز خیر انجام نمی دهد، گرچه اعمال او با توجه به ویژگی ها و حالات فردی و با توجه به حکمت الهی ، متفاوت باشد و هر خیری که مخالف با حکمت و عدل خدا نبوده و با ویژگیهای مؤمن سازگار باشد، خداوند متعال با عنایت خود آن را به مؤمن عطا می فرماید گرچه مؤ من آن را نخواسته باشد.

 

پاسخ به شبهه ای درباره دعا

در اینجا این سؤال پیش می آید که اگر عطایای خداوند این گونه است ، پس دعا چه فایده ای دارد؟ و معنای اجابت چیست ؟ باید گفت : فایده دعا اصلاح حکم و حکمت الهی است، زیرا گاهی حالات و اعمال بنده به گونه ای است که حکمت الهی اقتضا می کند او را از خیر خاص محروم نماید، ولی وقتی دعا با آن اعمال و حالات همراه شود، حکمت الهی اقتضا می کند او را از آن خیر محروم ننماید. از طرف دیگر، دعا فواید زیاد دیگری غیر از اجابت دارد.

 

امید بنده ای که به غیر من امیدوار شود حتما قطع می کنم 

امیدواری به خدا و قطع امید از دیگران از عوامل دیگری است که راه را برای بیداری قلب باز می کند. خداوند می فرماید: "و با امید و آرزو و ترس او را بخوانید." و در "کافی"و سایر کتابهای معتبر نیز امام صادق علیه السلام و او از پدرانش علیهم السلام و آنها از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده اند که خداوند متعال به یکی از پیامبرانش وحی کرد: "قسم به عزت و جلال و مجد و ارتفاع من بر عرشم ، بلاشک امید هر کسی را که به غیر من امیدوار شود حتما قطع می کنم  و بدون تردید و حتما لباس خواری در میان مردم به او می پوشانم و یقینا و به طور قطع او را از قرب خود کنار می زنم ؛ و بی تردید و بلاشک او را از پیوستن به خودم دور می کنم. در حالی که سختیها در دست من است امید او در سختیها به دیگران و به دیگران امیدوار است و درِ دیگران را می کوبد در حالی که کلید درها در دست من بوده و درها هم بسته است، و در من برای کسی که مرا بخواند باز است. کیست که در حوادث ناگوار به من امید بسته و من امید او را برای بر طرف شدن ناگواریش قطع کرده باشم ! کیست که برای کار مورد علاقه اش به من امیدوار شده و من امید او را از خود قطع نموده باشم ! تمام آرزوهای بندگان نزد من محفوظ است، ولی آنها به حفظ من راضی نشدند، آسمانهای خود را پر از کسانی نمودم که از تسبیح من خسته نمی شوند و به آنان دستور دادم درها را بین من و بندگانم نبندید ولی بندگانم به سخن من اعتماد نکردند. آیا نمی داند اگر حادثه ای از حوادث ناگوار من به او برسد کسی جز من نمی تواند آن را برطرف کند ! آیا من که قبل از در خواست عطا می کنم ، فکر می کند اگر از من درخواست شود خواسته او را نمی دهم ! آیا من بخیلم که بنده ام مرا بخیل می داند! آیا جود و کرم ، مال من نیست ! آیا عفو و رحمت به دست من نیست ! آیا محل آرزوها نیستم ! چه کسی غیر من آرزوها را قطع می کند! آیا امیدواران نمی ترسند که به غیر من امیدوار می شوند! اگر اهل آسمانها و زمینهایم همگی آرزو کنند و به هر کدام از آنان به اندازه تمام آنچه همگی آرزو کرده اند، بدهم به اندازه جز ذره ای از داراییم کم نمی شود. و چگونه مالی که من سرپرست اویم کم می شود! چه بیچاره اند کسانی که از رحمتم مأیوس هستند، چه بدبختند کسانی که از دستوراتم سرپیچی کرده و من را در نظر ندارند."

 

با یقین به اجابت دعا کنید

در حدیث قدسی آمده است : "من نزد گمان بنده مؤمنم هستم، پس نباید جز خیر به من گمان داشته باشد." رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: "در حالی به درگاه خداوند دعا کنید که یقین به اجابت او دارید."

 

از امام صادق روایت شده که فرمودند: "وقتی که دعا کردی گمان کن که حاجت تو دم در است." و در روایت دیگری چنین آمده است: "دلت را متوجه کن و گمان کن حاجت تو دم در است."

 

نیز روایت شده است: "فرعون در حال غرق شدن از موسی کمک خواست ولی موسی او را یاری نکرد، خداوند به موسی وحی کرد علت این که فرعون را یاری نکردی ، این بود که تو او را نیافریده ای و اگر از من یاری می خواست یاری اش می نمودم" داستان قارون و سرزنش خداوند، حضرت موسی را، به خاطر یاری نکردن او نیز معروف است./شبستان

 


6671343
 
پربازدید ها
پر بحث ترین ها
صفحه اصلی | درباره‌ما | تماس‌با‌ما | تبلیغات | حفظ حریم شخصی

تمامی اخبار بطور خودکار از منابع مختلف جمع‌آوری می‌شود و این سایت مسئولیتی در قبال محتوای اخبار ندارد

کلیه خدمات ارائه شده در این سایت دارای مجوز های لازم از مراجع مربوطه و تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد.

کلیه حقوق محفوظ است