هر یک از این ذرات از 6 نوار مختلف رنگی که از نانوبلورها ساخته شده‌اند تشکیل می‌شوند که رنگ هر یک از این نوارها با تغلیظ بلور به وسیله‌ی عناصری همچون ytterbium، gadolinium، erbium و thulium به دست آمده است.

اگرچه این میکروذرات برای دیده شدن توسط چشم غیر مسلح انسان بسیار ریز محسوب می‌شوند ولی می‌توان با استفاده از گوشی‌های هوشمند امروزی و دوربین‌های قدرتمندشان با بزرگنمایی 20 برابری آن‌ها را به سادگی مشاهده کرد. ضمن اینکه رنگ‌های بلورهای آن در زیر نور معمولی قابل مشاهده نیستند و تنها در زیر طیف نور نزدیک به فروسرخ می‌توان رنگ‌ آن‌ها را مشاهده کرد.

ایده‌ی اصلی این است که می‌توان از دسته‌ای از ذرات برای نشان گذاری وحصولی خاص بهره برد که در آن هر یک از ذرات از کنارهمنشینی نوارهای رنگی خاصی تشکیل شده‌اند. در حال حاضر بر روی هر یک از ذرات 6 نوار وجود دارد که هر یک می‌توانند 9 رنگ را به خود بگیرند (محاسبه تعداد جایگشت‌ها هم با شما خواننده عزیز زومیتی!) در نتیجه می‌توان حالت‌های بسیاری را برای ذرات در نظر گرفت. این روش کدگذاری با کنار هم قرار دادن میکرو ذرات و در نظر گرفتن ترتیب نشستن آن‌ها متنوع تر هم خواهد شد به طوری که بنابر گفته‌ی دانشمندان دانشگاه MIT با کنار هم قرار دادن تنها 10 عدد از این میکروذرات می‌توان تمامی دانه‌های ماسه‌ی موجود بر روی کره‌ی زمین را کد گذاری کرد.

شرکت‌ها یا کاربران نیز می‌توانند با استفاده از این میکروذرات و البته با کمک تلفن‌های هوشمند و یک منبع نوری نزدیک به فروسرخ، اعتبار کالاهای مختلف را پیش از خرید یا فروش شناسایی کنند، البته هنوز جای شک وجود دارد که جاعلان محترم از پس چنین ابزار‌های نوینی نیز بر نیایند.

این ذرات قابلیت تولید به صوت انبوه و ساده را دارا هستند ضمن اینکه قادرند دماهای بسیار بالا، تابش خورشید و فرسودگی‌های سنگین را نیز تحمل کنند. این ذرات را علاوه بر اینکه می‌توان بر روی سطوح کالا‌های مختلف اعمال کرد می‌توان به صورت مستقیم در کالاهای چاپ شده به صورت سه بعدی نیز به کار برد یا آن‌ها را به صورت جوهر و با استفاده از چاپگر‌ها مورد استفاده قرار داد.