هادی حیدری در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، درباره‌ی اتفاقات اخیر در حوزه‌ی مدیریتی خانه‌ی کاریکاتور، اظهار کرد: این درست نیست که برخی با به خطر افتادن موقعیت‌شان از چیزهایی مانند دفاع مقدس و انقلاب مایه بگذارند. همین کاریکاتوریست‌های معترض به وضعیت صنفی موجود، بچه‌هایی هستند که به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم با جنگ تحمیلی درگیر بوده‌اند و دلبسته‌ی نظام هستند. پس با هزینه کردن از این مسائل، کارها را نمی‌توان توجیه کرد.

او ادامه داد: مهم‌ترین آسیبی که این ماجرا به کاریکاتور و جامعه‌ی کارتونیست‌های کشور وارد می‌کند، بیشتر از نظر اخلاقی است، تا این‌که به حرفه‌ی آن‌ها مربوط شود. کاریکاتوریست‌هایی که خود همواره نماد انتقاد به فساد در قدرت هستند و کاستی‌ها را در آثارشان به‌صورت طنزآمیز عرضه می‌کنند، در این ماجرا با افرادی روبه‌رو هستند که با مایه گذاشتن از ارزش‌هایی مانند انقلاب و هشت سال دفاع مقدس آن‌ها را به خارج شدن از اصول نظام متهم می‌کنند.

این کاریکاتوریست به لزوم تغییر در مدیریت خانه کاریکاتور اشاره کرد و گفت: مگر یک مدیر چقدر می‌تواند خلاقیت داشته باشد که 17 سال روی صندلی مدیریت خانه کاریکاتور بنشیند و بر آن تکیه کند؟!. متاسفانه خانه کاریکاتور چند سالی است که به رکود رسیده و به‌جز تکرار خود کاری نمی‌کند. من نمی‌خواهم آن‌هایی را که هستند متهم کنم که هیچ کاری نمی‌خواهند برای کاریکاتور بکنند، اما از قدیم هم گفته‌اند که اگر آب راکد بماند، دیگر خاصیت لازم را ندارد.

حیدری ادامه داد: وقتی عملکرد خانه کاریکاتور را بررسی می‌کنیم متوجه می‌شویم که در این سال‌ها فقط در دو - سه کانال حرکت کرده است؛ در این مدت کار این مرکز، برگزاری جشنواره‌هایی بوده که در هر دوره هم جوایزش به چند آدم خاص داده شده است. کاریکاتوری که جایگاهش مطبوعات است، به یک هنر تزیینی و بی‌خاصیت تبدیل شده است.

این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش گفت: متأسفانه فضایی در جامعه‌ی کاریکاتوریست‌ها وجود دارد که به‌جز چند نفر، کسی جرأت حرف زدن و انتقاد کردن ندارد. در حالی‌که یک کاریکاتوریست باید شجاع و دارای روحیه‌ی تهور باشد. به‌دلیل ترس از پرونده‌سازی‌ها، کاریکاتوریست به یک عنصر محافظه‌کار تبدیل شده است. خیلی از کارتونیست‌هایی که در جمع‌های خصوصی موضع انتقادی دارند، در جلسه‌هایی که با آدم‌های روی کار گذاشته می‌شود، حرف نمی‌زنند. لازمه‌ی این‌که مدیر خانه کاریکاتور توسط خود کاریکاتوریست‌ها و از طریق رأی‌گیری انتخاب شود، وجود یک انجمن صنفی است که وجود ندارد.

حیدری اضافه کرد: این‌که بلافاصله پس از برکناری آقای شجاعی از مدیریت خانه کاریکاتور، یک نهاد خلق‌الساعه‌ به نام «خانه کاریکاتور انقلاب» ایجاد و ایشان مدیر آن‌جا شود، این شائبه را به‌وجود می‌آورد که مگر خانه‌ای که ایشان 17 سال مدیر آنجا بوده، خارج از مسائل مربوط به انقلاب کار کرده است؟ این موازی‌کاری‌ها قطعا به جامعه‌ی کاریکاتور آسیب‌های جدی می‌زند، چون عده‌ای ناظر این اتفاقات هستند و از آن، تأثیر منفی می‌گیرند.

انتهای پیام