مسعود فرح بخش در گفت و گو با ایسنا، در باره ی مشکلات کوه دماوند، گفت: کوه دماوند مهمترین نماد طبیعی ایران است. اگر بخواهیم عکسی از طبیعت ایران به خارجی ها نشان دهیم قطعا اولین گزینه چشم انداز کوه دماوند است. علاوه بر این کوه دماوند بلندترین کوه خاورمیانه و بلندترین کوه آتشفشانی آسیا است. این کوه به علت محبوب بودن و دلایل بالا در فصل تابستان که شرایط صعود کمی راحت تر است افراد زیادی را به سمت خود می کشاند و کوهنودان می توانند کار صعود را آغاز می کنند. کوه دماوند چهار مسیر اصلی صعود دارد که در بین این صعود کننده ها هم افراد ایرانی و هم خارجی دیده می شوند
او افزود: تمرکز اصلی جمعیت روی جبهه جنوبی است اما امکانات جبهه جنوبی نیاز آن همه کوه نورد را نمی تواند برطرف کند. باید برای برطرف کردن این نیازها ابتدا مدیریت وجود داشته باشد. یکی از مشکلات اصلی در دماوند تراکم جمعیت زیاد است و چون نظارت، مدیریت و آموزشی نیست شاهد هستیم در بین این جمعیت، کوهنوردان بی مسئولیتی وجود دارند که زباله های خود را در طبیعت رها می کنند. این زباله ها وزن زیادی ندارد و عدم انتقال این زباله ها به پایین کوه باعث زشت شدن چهره کوه دماوند می شود.
او بابیان اینکه افراد خارجی زیادی برای صعود به کوه دماوند می آیند، گفت: زباله های رها شده در طبیعت علاوه بر اینکه چهره ی محیط را زشت می کند و باعث گسترش آلودگی نیز می شود، چهره کشور ایران را در مقابل افراد خارجی و در سطح جهانی خدشه دار می کند.
این کوه نورد ایرانی کافی نبودن سرویس بهداشتی را دومین مشکل دماوند خواند و اظهار کرد: فضولات انسانی در نقاط مختلف کوه و اطراف کمپ ها و بالای ارتفاع ۴۰۰۰ متر دیده می شود. این مواد در آن ارتفاع به دلیل سرد بودن هوا دیر تر تجزیه می شود و عناصر بیماری زا را به خاک و آب اضافه می کند و باعث آلودگی شدید آن ناحیه می شود.
وی ادامه داد: افراد زیادی بعد از صعود دچار مشکلات پوستی و گوارشی می شوند. از آنجا که هیچ کنترل و نظارتی بر ورود و خروج کوهنوردان وجود ندارد و اینکه چون تعداد محدودی سرویس بهداشتی و آن هم فقط در یکی از مسیرها در دسترس کوهنوردان است شاهد هستیم که با ازدحام جمعیت همه نمی توانند از سرویس بهداشتی استفاده کنند و در نتیجه هر شخصی هر نقطه ای را که بهتر دید اقدام به دفع فضولات انسانی می کند.
او با انتقاد از عدم شفاف سازی فدراسیون کوه نوردی در رابطه با آمار افراد خارجی که صعود می کنند، گفت: مجوز صعود در کوه دماوند ۵۰ دلار و علم کوه که دومین کوه مرتفع ایران است ۳۰ دلار است. بارها از فدراسیون درخواست شده که در مورد تعداد افراد خارجی و هزینه های دریافتی شفاف سازی کند اما متاسفانه انجام نمی‌شود.این عدم شفاف سازی در آمار افرادی که مجوز صعود می گیرند باعث می شود که هیچ کس نداند درآمد فدارسیون چه مقدار است. این درآمد چه مقدارخرج پناهگاه‌ها و یا کوه دماوند می‌شود؟ آیا نسبتی بین درآمد و هزینه‌هایی که خرج تجهیز و نگهداری پناهگاه‌ها می شود وجود دارد؟
این کوهنورد و راهنمای گردشگری کوهنوردان درباره استفاده کوهنوردان ایرانی از پناهگاه های کوه دماوند گفت: اکثر کوه نوردهای ایرانی قید استفاده از پناهگاه را می زنند و برای اقامت از چادر استفاده می کنند. در جبهه ی جنوبی دماوند پناهگاهی وجود دارد که به کوهنوردان خدمات مناسبی نمی دهد و شرایط نامساعدی دارد.
وی همچنین افزود: فدراسیون کوهنوردی سال گذشته تلاش کرد که صعودها در مسیر جنوبی دماوند را مدیریت کند و به همین دلیل محدودیت هایی برای کوهنوردی در آن مسیر وضع کرد. محدودیت ها البته فعلا اجرایی نشده است اما همین اعلام آن سبب شده بسیاری از کوهنوردان از مسیرهای دیگر صعود کنند. مسیرهای دیگر دماوند سخت تر از مسیر جنوبی اند و هیچ گونه امکانات امدادی در آنها وجود ندارد و چنانچه حادثه ای رخ دهد تا امداد به مصدوم برسد زمان بسیاری از دست می رود.
فرح بخش در پایان افزود: به اعتقاد من باید نهادی بالاتر از فدارسیون مانند دولت و یا وزارت ورزش به موضوع حفظ دماوند وارد شوند در غیر این صورت چهره ایران در برابر ورزشکاران و گردشگران خارجی خدشه دار می شود و باید ورود و خروج کوه نوردان را مدیریت کرد. همچین نکته مهم دیگر آموزش به افراد محلی ساکن در کوهپایه های دماوند است چرا که آن نفرات با هر کوهنوردی که وارد دماوند می شود برخورد دارند و می توانند در رفتار کوهنوردان بسیار تاثیر گذار باشند.
انتهای پیام
