براساس گزارش گیزمگ، این شفق قطبی اولین نمونه‌ای است که در اطراف ستاره‌ای کوتوله به نام LSRJ 1835+3259 کشف شده‌است، گونه‌ای ستاره که ویژگی‌های مشابه زیادی با سیاره‌های فراخورشیدی دارد و تکنیک به کار گرفته شده برای رصد این پدیده در آینده می‌تواند به ابزاری برای تشخیص قابل سکونت بودن سیاره‌ها تبدیل شود.

کهکشان راه شیری حاوی میلیاردها ستاره ناشناخته است که در طیف گسترده‌ای از شکل‌ها و ابعاد پراکنده شده‌اند،‌ از ابرستاره‌های غول‌پیکر سرخ گرفته تا ستاره‌های نوترونی کوچک و سنگین‌وزن. با این همه دسته‌بندی از ستاره‌ها که بیشتر ما با آنها آشنایی داریم کوتوله‌های زرد هستند،‌مشابه خورشید زمین.

یک کوتوله قهوه‌ای ستاره‌ای است که در حفظ جرم کافی برای ایجاد گداخت هسته‌ای هیدروژنی در هسته‌اش دچار نقص شده‌است و به واسطه این نقص تکاملی، یک کوتوله قهوه‌ای از ویژگی‌های مشابهی با ستاره‌ها و سیاره‌های بزرگ دارد.به لطف همین شباهت‌ها کشف شفق قطبی در اطراف یک ستاره کوتوله قهوه‌ای می‌تواند بر تحقیقات درحال اجرا برای کشف سیاره‌های قابل سکونت اثری مثبت داشته‌باشد.

در مقاله‌ای که درباره کشف شفق قطبی فضایی منتشر شده، بیان شده که این شفق اولین نمونه‌ای است که در اطراف یک کوتوله قهوه‌ای رصد شده‌است و می‌توان از تشعشعات رادیویی آن برای کشف سیاره‌های دورافتاده نیز استفاده کرد.

اخترشناسان مرکز اخترشناسی کلتک می‌گویند این شفق که قدرت آن صدهاهزار بار بیشتر از پدیده‌ای مشابه در کهکشان راه شیری‌است،‌با کمک ترکیبی از تلسکوپ‌های نوری و رادیویی رصد شده‌است.

نقصان موجود در این کوتوله قهوه‌ای برای سال‌ها اخترشناسان را دچار دردسر کرده‌بود زیرا امکان رصد آن با استفاده از شیوه‌های استاندارد ستارگان وجود نداشت و در سال 2006 اخترشناسان دریافتند تشعشعات رادیویی این کوتوله قهوه‌ای شباهت زیادی به تشعشعات رادیویی در سامانه خورشیدی دارد. در مطالعه جدید که با کمک تلسکوپ‌ VLA انجام گرفته، تشعشعات رادیویی ستاره در حین چرخش مورد بررسی قرار گرفت. از سویی دیگر میزان درخشش ستاره با کمک تلسکوپ‌های هیل و کک نیز مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت اخترشناسان دریافتند تشعشعات رادیویی در حقیقت نشانه های شفقی بسیار قدرتمند هستند.

هنوز مشخص نیست چگونه ممکن است شفق در اطراف یک ستاره کوتوله تشکیل شود زیرا شفق‌ها برای ایجاد شدن به بادهای خورشیدی از سوی ستاره‌ای مجاور نیاز دارند تا ذرات باردار را به لایه مگنتوسفر سیاره هدایت کند. اما در نزدیکی این کوتوله قهوه‌ای هیچ ستاره مجاوری وجود ندارد تا بادهای خورشیدی از خود ایجاد کند. اخترشناسان امیدوارند در آینده و با استفاده از تلسکوپ رادیویی فرکانس پایین بتوانند شدت میدان مغناطیسی یک سیاره فراخورشیدی را به شیوه‌ای که توانستند امواج رادیویی LSRJ 1835+3259 را رصد کنند، ردیابی کرده و از این اطلاعات برای کشف سیاره‌های قابل سکونت در کهکشان استفاده کنند.