به گزارش ایسنا، فرارو به نقل از دیلی‌میل نوشت: دانشجویان دانشگاه ییل پس از سه دهه بالاخره تصمیم گرفتند که لولای یک درب مخفی در خوابگاه هارکنِس را خارج کنند و از آنجا به زیرزمین بروند. دانشجویان به اتاقی رسیدند که تقریباً تاریک بود و صدها مغز روی قفسه‌های آهنی چیده شده بود. تمام آن مغزها در فرمالدئید نگهداری می‌شدند.

اما در این اتاق چیزهای جالب‌تری نیز پیدا شد؛ مجموعه‌ای متشکل از هزاران عکس سیاه و سفید از نخستین بیماران جراحی مغز و اعصاب. دکتر هاروی کوشینگ یکی از پیشگامان جراح مغز و اعصاب آمریکایی هست که بیماری کوشینگ را نیز کشف کرد. دکتر هاروی کوشینگ به عنوان «پدر جراحی مدرن مغز و اعصاب» شناخته می‌شوند.

از اواسط دهه 90 میلادی دانشجویان با امضا کردن پوستری به عضویت «جامعه مغز و اعصاب» درمی‌آمدند. همه از وجود آن مغزها در زیرزمین خبر داشتند اما کسی نمی‌دانست که آن عکس‌ها را نیز پیدا خواهند کرد. این عکس‌ها همگی مربوط به بیماران دکتر کوشینگ بوده که قصد داشتند تحت عمل جراحی مغز و اعصاب قرار گیرند. حدود 10 هزار عکس پیدا شده که قرار است به تدریج منتشر شوند، البته هویت تمام این افراد ناشناخته خواهد ماند.

تری داگرادی، هماهنگ‌کننده مرکز کوشینگ می‌گوید: «این افراد بین سال‌های 1900 تا 1930 برای مراحل تشخیص بیماری پیش دکتر کوشینگ رفته بودند.»

یکی از مشهورترین مغزهای این مجموعه متعلق به یکی از چهره‌های شناخته‌شده آن دوران است؛ ژنرال لئونارد وود یک فیزیکدان و دوست تئودور روزولت بوده است.

اسامی این افراد به دلیل ماهیت پزشکی قضیه مخفی خواهند ماند. در این مجموعه، انواع عکس‌ها از جمجمه‌های ورم کرده و زخم‌های وارد شده به سر نیز وجود دارد. در برخی تصاویر مشاهده می‌کنید که شخص دست راست خود را مقابل سینه گرفته است. دلیلش این بوده که پزشکان آن روزها بر این باور بودند که دست به تشخیص سلامت کمک می‌کند. آن‌ها معتقد بودند که بیشتر بیماری‌ها و اختلالات روانی علائم ظاهری نیز دارند. بنابراین اگر تغییری در رنگ رنگدانه‌های پوست دست یا بدشکل شدن ناخن و انگشتان دست دیده می‌شد، آن را به بیماری مربوطه ربط می‌دادند.

در این تصاویر، چهره افرادی را مشاهده می‌کنیم که به دکتر هاروی اعتماد کردند تا «هاروی کوشینگ» بتواند لقب «پدر جراحی مغز و اعصاب» را از آن خود کند. مغزهای موجود در آن زیرزمین اکنون به «کتابخانه مغز» موجود در کتابخانه پزشکی منتقل می‌شوند.

انتهای پیام