1- امام علی علیه السلام :

مَن لَم یُقَدِّم فِی اتِّخاذِ الإِخوانِ الاِعتِبارَ دَفَعَهُ الاِغتِرارُ إِلی صُحبَةِ الفُجّارِ؛

هر کس در انتخاب برادران (دوستان) امتحان را مقدم ندارد، فریب خوردگی او را به مصاحبت با بدکاران می کشاند.

تصنیف غررالحکم و دررالکم ص416 ، ح9495

2- امام علی علیه السلام :

خَیرُ إخوانِکَ مَن دَعاکَ إلی صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَکَ إِلی أَفضَلِ العمالِ بِحُسنِ أعمالِهِ؛

تصنیف غررالحکم و درر الکلم ص417 ،ح9535

3- امام صادق علیه السلام :

لا یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلِمِ أَن یُواخیَ الفاجِرَ و َلاَ الاحمَقَ و َلاَ الکَذَّابَ؛

کافی(ط-الاسلامیه) ج2، ص640

4- رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

ثَلاثَةٌ تُخلِصُ المَوَدَّة َ: إِهداءُ العَیبِ ، وَ حِفظُ الغَیبِ ، و َالمَعونَةُ فِی الشِّدَّةِ؛

سه چیز دوستی را یکرنگ می سازد : هدیه کردن عیب های یکدیگر ، پاسداری در غیاب(و بدگویی نکردن) و یاری رساندن در سختی.