به گزارش   به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، به نقل از سایت نیک صالحی ، میدان حسن آباد به سمت خیابان امام خمینی(ره) یک خانه تاریخی وجود دارد که طراح و مالکش یک استاد دانشگاه بوده ولی از آن در دهه ۴۰ به عنوان گرانترین خانه به خاطر آثار تاریخی‌اش یاد می‌کردند. ممکن است افرادی زیادی از جلوی گران ترین خانه تاریخی ایران و جهان بارها عبور کرده باشند اما آن را نشناسند. ممکن است افرادی زیادی در میدان حسن آباد و خیابان های اطرافش زندگی کنند یا ترددشان به آن منطقه زیاد باشد اما ندانند موزه مقدم کجاست.

 

خانه کوچکی که در بین همه خانه‌ها و مغازه‌های آن اطراف به راحتی گم می‌شود اما وقتی آن را پیدا کردید وارد حیاطی خواهید شد که دنیای بیرون را از فضای داخل جدا می‌کند. یک پا گرد و حوض وسط عمارت هشتی ورودی تنها فاصله میان دنیای شلوغ شهر با خلوت استاد دانشگاه تهران است.

 

موزه مقدم درحقیقت خانه پدری استاد محسن مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار متعلق به یکی از درباریان آن زمان به نام محمد تقی خان احتساب الملک  بوده است. احتساب الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند.



حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد. از او نمایشنامه بسیار معروف «جعفرخان از فرنگ آمده» به جا ماند. برادر کوچکترش محسن، پس از اتمام تحصیلات خود در رشته های نقاشی، تاریخ هنر و باستان شناسی در سال ۱۳۱۵ به وطن بازگشت و به همراه همسر فرانسوی خود «سُلما» در خانه پدری یعنی محل فعلی موزه ساکن شدند.

 

ارزشمندترین خانه جهان به واسطه داشتن اشیای تاریخی و گرانبها به گرانترین خانه جهان در سالهای دهه ۳۰ و ۴۰ توسط پروفسور پوپ مورخ آمریکایی که مقاله‌ای با عنوان بررسی هنرهای ایران در مجله سپید و سیاه نوشته بود، معروف شد و هنوز هم جزو یکی از منحصر به فردترین خانه های ایران و جهان است.



 

این خانه تاریخی مساحتی برابر با ۲۱۱۷ مترمربع شامل سه حیاط بیرونی، اندرونی و سرایداری است. در ساختمان بیرونی(تابستانی) اتاق پیشخوان وجود دارد که  در زمان حیات محسن مقدم به عنوان اتاق جانبی سالن پذیرایی مورد استفاده قرار می‌گرفت. اکنون در بخشی از این اتاق به معرفی فعالیت های کاری و علمی مقدم در قالب عکس، لوازم شخصی و در بخشی دیگر به نمایش آثار تزئینی چوبی، وسایل آشپزخانه و صندوق خانه های قدیمی پرداخته شده است.



زیرزمین خانه در دوره مظفری همزمان با احداث خانه توسط احتساب الملک پدر محسن مقدم بنا شده است. تزئینات دیوارهای حوضخانه از کاشی و قطعات ظروف سفالین برگرفته از آثاری نفیس متعلق به سده‌های چهارم تا سیزدهم هجری قمری است که سیر و تحول صنعت سفال و کاشی ایران را به نمایش می گذارد.

 

هر کسی که پا در این خانه می گذارد از زیبایی آن اظهار شگفتی می‌کند. تنها وجود اشیای تاریخی آن نیست که این خانه را به موزه تبدیل کرده بلکه وجود درختان تنومند و معماری خانه نیز بر زیبایی‌های آن افزوده است.



انتهای پیام/