اما مشکل نه در نفس این ماجرای تکراری که در نوع خبر رسانی است. روزنامه خراسان خبر را با شرح و تفصیل منتشر کرده. از آن خبرهایی که احتمال می دهم خود نیروی انتظامی تهیه کرده باشد و در اختیار روزنامه قرار داده باشد. خبر کاملا حرص درآر است. به همین خبرآنلاین خودمان هم که مراجعه کنید و کامنت ها را ملاحظه بفرمایید متوجه منظورم می شوید. طوری خبر را تنظیم کرده اند که گویی یک تیم تروریستی خطرناک را که قصد داشته اند در یک عملیات مخوف نصف ایران را بفرستند روی هوا توسط نیروهای جان برکف امنیتی منهدم کرده اند. چنان از کشف و بررسی های دقیق سخن گفته شده که انگاری چه چیز پیچیده ای را گره گشایی کرده اند. جوری گفته اند مجرمان کانه ابوبکرالبغدادی را کت بسته برده اند اوین. من نمی خواهم اشتباه و کارخلاف و غیرقانونی جوانان کلیپ پرکن را توجیه کنم. از آن خزعبلی که آن ها به آن می گویند موسیقی حالم به هم می خورد و طاقت یک ثانیه شنیدن آن اباطیل و دیدن آن صحنه های مضحکی که به اسم کلیپ تحویل خلق الله می دهند را ندارم. اما در دستگیری این بندگان خدا هیچ حماسه ای هم نمی بینم. آن ها بچه های همین آب و خاکند. بچه هایی که ما درست تربیتشان نکرده ایم. موسیقی درست و خوب را کجا باید بشنوند و ببینند که دنبال این جنگولک بازی ها نروند؟ در تلویزیونی که موقع پخش تار و سه تار گلدان و خرزهره نشان می دهد؟ در فرهنگسراها؟ ممکن است بگویید این ها که وظایف پلیس نیست. پلیس باید با قانون شکنان برخورد کند. حق با شماست.فرض بر این که خلاف کرده اند. تجاوز به عنف و قاچاق و قتل که نکرده اند که این گونه درباره دستگیریشان حماسه سرایی می کنیم و عرض آن ها را به باد می دهیم. دیگر این که این همه تاکید بر هوشمندی و سرعت عمل در دستگیری آن ها چه معنی ای دارد؟ مردم این خبرها را با خیلی چیزها مقایسه می کنند و فی المثل از خود می پرسند چرا این ماموران هوشیار و دلسوز یک کیف قاپ شرور را که جان و مال و ناموس مردم را در روز روشن تهدید می کند به این سرعت دستگیر و راهی زندان نمی کنند. و یا فلان دزد بیت المال را و یا بهمان سیاستمدار دروغ گو و تهمت زن را. اگر می توان به این پرسش ها پاسخی معقول و قانع کننده داد من با آن خبر مشکل خاصی ندارم.