ورزش سه: کارلوس کی‌روش زمانی که خیلی از بازیکنان حال حاضر تیم ملی ایران به دنیا نیامده بودند، در تیم ملی زیر بیست سال پرتغال رد ستاره می‌زد و در این راه موفق هم بود. او که به عنوان یک مربی ناشناخته به همراه این تیم راهی جام جهانی 1989 عربستان شده بود، از دید رسانه ها شانسی برای حضور در مراحل بالاتر جام نداشت؛ اما با پشت سر گذاشتن تیم‌های قدرتمندی چون نیجریه و برزیل ، سرانجام به همراه فیگو و یارانش جام قهرمانی را بالای سر برد تا آغازگر فصلی نو درفوتبال پرتغال باشد. تیم کی‌روش که در 6بازی تنها سه گل را به خود دیده بود، با تکرار قهرمانی در دوره بعدی این رقابت‌ها و چند عنوان دیگر در رده پایه لقبی دلچسب را بر پیشانی کی‌روش نشاند؛ لقبی که او سال‌ها بعد از طرف فیفا دریافت کرد، "پدرنسل طلایی فوتبال پرتغال".





در این تیم درخشان چهره‌های نام آشنای سال‌های پیشین اروپا را می‌توان دید، از لویز فیگو 18 ساله با چهره‌ای جوان تا بازیکنانی که بعدها هر کدام نام و آوازه خود را سرودند بازیکنانی مثل روی‌کاستا، پینتو و سوسا و فریرا. جوانانی که در چسباندن توپ به پا و دلهره انداختن به جان رقیبانشان آموخته‌های کی‌روش را در ذهن خود داشتند.



کی‌روش با صورتی که به سختی می‌شود شناختش، با سبیل‌هایی که ما هرگز ندیده‌ایم، با چهره‌ای دهه هشتادی همان جبروتی را در عکس تداعی می‌کند که بازیکنان تیم ملی ایران سال‌ها بعد به خود دیده‌اند.