ساسان قتل را قبول دارد و برایش سخت است دوباره ماجرا را بازگو کند. با این حال نماینده دادستان می گوید ادله علیه وی زیاد است. این متهم که دو هفته قبل در شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شده می داند مجازات سختی در انتظارش است.

ثقوری، نماینده دادستان تهران درباره کیفرخواست صادره می گوید: این پرونده سال 90 به جریان افتاد. ماموران از طریق تماس های مردمی باخبر شدند درگیری شدیدی بین چند جوان در جنوب تهران اتفاق افتاده و یک نفر بشدت زخمی شده است. این جوان پس از انتقال به بیمارستان براثر شدت جراحات جان خود را از دست داد. تحقیقات ماموران مشخص کرد مقتول با دو نفر به نام های ساسان و سیروس درگیری داشته و آنها ضربات متعددی بر بدن مقتول وارد کرده اند. پلیس با تعقیب شرکت کنندگان در نزاع توانست سیروس را شناسایی کند و بعد از بازداشت او بود که ماموران موفق شدند ساسان را دستگیر کنند.

نماینده دادستان درباره نحوه وقوع درگیری توضیح می دهد: درگیری دسته جمعی بود. ابتدا چهار نفر تحت تعقیب قرار گرفتند، اما مشخص شد دو نفر از آنها در قتل نقشی نداشتند و برای آنها قرار منع تعقیب صادر شد. در نتیجه ساسان و سیروس متهم این پرونده شناخته شدند. در ادامه مشخص شد ضرباتی که ساسان بر بدن مقتول وارد کرده، کشنده بوده البته سیروس نیز ضربات زیادی وارد کرده اما کشنده تشخیص داده نشده است.

وی درباره دستگیری متهمان می گوید: بعد از این که سیروس بازداشت شد، تحقیقات برای دستگیری ساسان ادامه یافت و ماموران بعد از یک ماه که متهم فرار کرده بود، موفق به بازداشت وی شدند و ساسان جزئیات را توضیح داد.

نماینده دادستان در پایان گفت: مدارک علیه متهم کامل است و با توجه به اطلاعات به دست آمده، قتل، عمد تشخیص داده شده است. اولیای دم نیز شکایت خود را مطرح و درخواست قصاص کرده اند ضمن این که ساسان در پرونده ای دیگر نیز جوانی را با قمه زخمی کرده که آن موضوع با پرونده قتل تجمیع و با توجه به مدارک موجود کیفرخواست در این خصوص هم صادر شده است. بنابراین درخواست صدور حکم قانونی داریم.

باید مجازات شود

پدر و مادر مقتول می گویند کسی که فرزندشان را به قتل رسانده باید به سزای عملش برسد و حاضر به گذشت نیستند. آنها پیشنهاد دیه را رد کرده اند و خواهان قصاص هستند. آن دو بارها در دادگاه اعلام کردند رضایت نخواهند داد. اما شاکی دیگر پرونده که جوانی همسن ساسان است، می گوید در صورتی که مبلغ دیه ای که دادگاه تعیین می کند به حساب یک مرکز خیریه ریخته شود، اعلام رضایت خواهد کرد.

این شاکی می گوید: من و دوستم شب حادثه جلوی در خانه ما ایستاده بودیم و صحبت می کردیم که ساسان به من حمله کرد. او حالت عادی نداشت. اول جرو بحث کرد و گفت چرا اینجا ایستاده ای و چرا قیافه ات اینجوری است؟ بعد هم به من حمله کرد و با قمه ای که داشت به گردن، پا و دستم ضربه زد. خدا را شکر اتفاق خاصی برایم نیفتاد و توانستم سلامتم را به دست بیاورم، اما در آن زمان به طور دقیق فهمیدم ساسان در حالت عادی نیست.

مرد شاکی توضیح می دهد: به نظرم ساسان مست بود. چون بعد از فرار او تحقیق کردیم و متوجه شدیم آن شب او در یک جشن عروسی شرکت کرده و احتمالا آنجا مشروب خورده بود. خوشبختانه من سلامتم را به دست آوردم، البته پدر ساسان به خانه ما آمد تا رضایت بدهم. قبول کردم و گفتم این کار را می کنم به شرطی که دیه قانونی را به یک خیریه بدهی به هر حال ساسان باید بداند این کارهایش هزینه دارد. آن طور که من شنیده ام این اولین بارنبوده که او با کسی درگیر شده است. او درباره ماجرای قتل می گوید: پرونده من ربطی به ماجرای قتل ندارد. من در درگیری جداگانه ای زخمی شدم اما چون متهم در پرونده شخصی که به قتل رسیده بود بازداشت شد، پرونده من هم با عنوان درگیری در آن پرونده تجمیع شد. اولیای دم مقتول خودشان باید تصمیم بگیرند با ساسان چه رفتاری کنند. آنها در دادگاه گفتند حاضر به گذشت نیستند پدر آن جوان خیلی ناراحت بود. به نظرم متهم برای این که بتواند رضایت بگیرد، خیلی باید تلاش کند.

قتل را می پذیرم

ساسان اتهام قتل را قبول دارد. او وقتی با سوالات پی در پی قضات مواجه می شود، می گوید هرچه را که در دادسرا گفته ام، قبول دارم. متهم سعی می کند کمتر درباره روز حادثه حرف بزند، اما وقتی با تذکر قاضی که شاید این بار آخرین جلسه رسیدگی به پرونده اش باشد روبه رو می شود به جزئیات می پردازد. مقتول را نمی شناختم، من و دوستم سوار موتور بودیم که مقتول خواست تلفن مرا سرقت کند. او جلو آمد تا به زور تلفن را بگیرد که این اتفاق افتاد.

او درباره این که دقیقا چه اتفاقی افتاد، می گوید: مقتول به سمت من حمله کرد. من و سیروس چاقو داشتیم چند نفر دیگر هم که از دوستان ما بودند، به کمک مان آمدند. مقتول سعی داشت تلفنم را به زور از دستم بیرون آورد. مقاومت کردم و ضربه اول را زدم، او هم مرا زد و بعد هم سیروس ضربات بعدی را وارد کرد البته درست به یاد ندارم ضربات را دقیقا به کجای بدن مقتول زدم اما یادم هست دو یا سه ضربه بیشتر نزدم و بیشتر ضربات را سیروس وارد کرد.

متهم می پذیرد ضربات کشنده را او زده است: اول فکر می کردم ضربات کشنده کار من نبوده، اما طبق اعلام پزشکی قانونی مشخص شد من این کار را کرده ام. البته فقط می خواستم جلوی سرقت موبایل را بگیرم. اشتباه کردم، قبول دارم نباید این کار را می کردم نهایتش این بود که موبایل را می برد و من هم شکایت می کردم. من چاقوکشی زیاد داشتم و فکر نمی کردم این دفعه به قتل منجر شود.

ساسان بعد از ارتکاب قتل به شهرستان فرار کرد و مدتی طول کشید تا پلیس او را بازداشت کند. او می گوید: وقتی آن جوان زخمی شد فرار کردم، خون زیادی از بدنش می رفت. من هم ترسیدم و فرار کردم اول به شمال رفتم و بعد هم در منطقه ای دیگر پنهان شدم. نمی دانستم تا کی می توانم فرار کنم اما فکر می کردم راهی جز فرار ندارم. بازداشت برای من مساوی با قصاص بود.

ساسان در پاسخ به این سوال که چطور متوجه شد جوان مجروح فوت شده است، می گوید: چند روز بعد از حادثه با خانواده و دوستانم تماس گرفتم. آنها گفتند او فوت شده و پلیس به دنبال من است. واقعا نمی دانستم

تا کی می توانم فرار کنم در نهایت هم بازداشت شدم. بعد از بازداشت چاره ای جز اعتراف نداشتم. نمی توانستم دروغ بگویم شاهدان زیادی آنجا بودند به هر حال باید مسئولیت کارم را به عهده می گرفتم.

متهم از زمانی که نوجوان بود، دست به چاقو شد. او می گوید: چند فقره سابقه هم به اتهام درگیری های قبلی دارم. من بشدت عصبی بودم و خیلی زود هیجان زده می شدم و حالم بد می شد نمی توانستم خودم را کنترل کنم. حالا که در زندان هستم خیلی به من سخت می گذرد.

هر روز چند قرص آرامبخش می خورم پزشکان زندان می گویند اگر این قرص ها را از مدت ها قبل می خوردم، خوب می شدم اما من حالا که زندانی شده ام، متوجه شدم بیمار هستم. البته پزشکی قانونی مرا سالم تشخیص داده اما از زمانی که در زندان هستم، قرص های آرامبخش قوی به من می دهند. ساسان از اولیای دم عذرخواهی می کند و می گوید: قصدم کشتن نبود.

درگیری را هم من شروع نکردم واقعا از اتفاقی که افتاده متاسف هستم و درخواست بخشش دارم با قصاص کردن من بچه آنها زنده نمی شود درخواست دارم مرا ببخشند و من هم هرکاری بخواهند، انجام می دهم.

مرجان لقایی