دکتر علی یونسیان در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در سال 95 شاهد رشد 60 درصدی بودجه بودیم، اظهار کرد: این رشد 60 درصدی رشدی واقعی نبود؛ زیرا بخشی از آن که مربوط به مراکز تحقیقاتی بود، نزدیک به پنج سال هیچ رشدی نداشت و در سال 95 رشد مختصر سالانه را شاهد بود.
معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: به دلیل مشکلات طرح تحول نظام سلامت و بحث‌های بیمه‌ای، دانشگاه دچار کمبود نقدینگی شدید شد و علی‌رغم اینکه روی کاغذ وضعیت بودجه خوب بود، اما عملا دریافتی نداشتیم.
وی با بیان اینکه عدم قطعیت در دریافت نقدینگی برنامه‌ریزی‌ها را دچار مشکل می‌کند، گفت: برنامه‌ریزی بدون اطمینان از میزان بودجه و پول دریافتی، ادامه کار را مشکل می‌کند.
یونسیان تصریح کرد: معمولا دانشگاه‌ها به خصوص دانشگاه‌هایی که قرارداد کارفرمایی با مجریان منعقد می‌کنند، باید بیش از دو سوم اعتبارات هر سال را برای قراردادهای سال گذشته خود بپردازند و یک سوم مابقی را برای کارها و برنامه‌های جدید هزینه کنند.
معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: اگر قرار باشد همین یک سوم هم با نوسان همراه شود، عملا توان برنامه‌ریزی از دانشگاه‌ها گرفته می‌شود و نمی‌توانند برای برنامه‌ها منابع مالی کنار بگذارند.
وی با تاکید بر اینکه عدم قطعیت منابع از کمبود منابع بدتر است، اظهار کرد: با منابع محدود می‌توان برنامه‌ریزی محدود داشت؛ اما اینکه منابع مناسب باشد اما تامین نشود، مشکل به نسبت بزرگتری است.
یونسیان در خصوص بودجه پژوهشی سال 96 نیز با بیان اینکه انسان با امید زنده است و امیدواریم که بودجه امسال محقق شود، افزود: سهم 3 درصدی پژوهش از درآمد ناخالص ملی هیچ گاه محقق نشده است. اگر بتوانیم این بودجه را به یک درصد برسانیم به توفیق خوبی دست خواهیم یافت.
معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد: بودجه سال 95 کمتر از 0.4 درصد به اسم پژوهش بود؛ اما همین میزان نیز عملا در بخش پژوهش هزینه نشد و به خاطر کمبود منابع برخی از ارگان‌ها هزینه وظایف روزمره خود را به اسم واحدهای تحقیق و توسعه و به نام پژوهش تامین کردند.
یونسیان با بیان اینکه امیدواریم دانشگاه‌ها در سال 96 از ثبات اقتصادی بهتری برخوردار باشند، در پایان گفت: تعداد کم برنامه‌هایی که مستقر شوند، نسبت به تعداد زیاد برنامه‌هایی که دچار شکست شوند، بهتر است.
انتهیا پیام
