روزنامه صبح نو: از آثار مهمی که ناصر ممدوح دوبله کرده است می‌توان به خالد در «محمدرسول ا…»، صورت آبی در«جنگجویان کوهستان»، یو تانگ خای در «افسانه شجاعان» و چارلتون هستون در«هملت» اشاره کرد. وی بیشتر در زمینه دوبله فیلم‌های مستند فعالیت دارد و مدیر دوبلاژ کارتون‌های مارکوپولو، سندباد، معاون کلانتر و شش نشان رها شده بود. این دوبلور و گوینده کشورمان همچنین دوبله تمامی آثار خارجی جشنواره رشد را نیز بر عهده داشت. بازیگری را در سال 85 با نقش پژمان، گوینده رادیو در «راه شب» داریوش فرهنگ آغاز کرد و پس از آن نقش دکتر نائینی در «اغماء» و آقای پویا در «آسمان همیشه ابری نیست» را ایفا کرد. گزیده ای از گفت‌وگو با ناصر ممدوح پیشکسوت عرصه دوبله و بازیگری را ادامه می خوانید.



به جز «جنگنجویان کوهستان» در اوایل انقلاب با مدیریت آقای بهرام زند که یک نقش را دوبله کردم تاکنون سریال‌های کره‌ای دوبله نکردم. این سریال‌ها طرفداران زیادی دارند و بچه‌های ما هم خوب کار می‌کنند. سوژه‌های قشنگی دارند که مردم ما خوششان می‌آید و سرگرم می‌شوند. بچه‌های ما هم تلاششان را می‌کنند که به نحو مطلوب دوبله کنند. من کمتر تلویزیون می‌بینم و بیشتر مشغول دیدن فیلم‌های داستانی و سینمایی از گذشته تا امروز هستم و به این دلیل نمی‌توانم صحبتی داشته باشم که با واقعیت منطبق نباشد.



تنها سریال‌هایی که مدیران می‌توانند وارد کنند از کره است. فیلم‌هایی از آمریکا، آلمان و فرانسه به‌ویژه فیلم‌های آمریکایی که سریال‌های بسیار خوب و آموزنده دارد نمی‌آورند. از گذشته سریال‌های کره‌ای آورده‌اند و این روند ادامه داشته، دارد و خواهد داشت تا سریال‌هایشان تمام شود و به برنامه‌های دیگر برسند.

 

*اولین سریالی که اوایل انقلاب وارد ایران شد اوشین بود، بد‌آموزی‌ها و ویرایش گفتاری و تصویری داشت که خانم ژاله علو روی آن کار کردند و خیلی هم زحمت کشیدند. بعد از «اوشین» که برای آن سال‌ها بود هر سریالی که می‌بینیم بیشتر تاریخی است جز سریال «پزشکان جوان» که اخیراً در شبکه دو پخش می‌شود و خانوادگی است. این داستان‌ها صرفاً سرگرم‌کننده‌اند و آداب و رسوم خود را دارند.



ما اگر سریال‌های خودمان مثل گذشته با قصه‌های خوب ساخته شود خیلی بهتر از سریال‌های کره‌ای و غیرکره‌ای خواهد بود.



فیلم‌هایی که انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم دوبله می‌کنند تحت ضوابط جمهوری اسلامی است یعنی چه کارتون و چه غیر از کارتون هیچ‌گونه بد آموزی در آن دیده نمی‌شود.

یک سری از گویندگان جوان به شبکه جم رفتند ولی از بچه‌های قدیمی اصلاً نرفته‌اند.

واقعیت این است که باید فیلمی برای دوبله باشد تا پرورش نیرو شکل بگیرد. الان تعداد گویندگان به مراتب بیشتر از تعداد فیلم‌هایی است که در حال دوبله‌اند. یک زمانی سینماها فیلم‌های خارجی دوبله شده اکران می‌کردند اما در حال حاضر قطع شده است و اکران فقط مختص فیلم‌های فارسی زبان است. بنابراین تنها دوبله در سازمان رادیو و تلویزیون و در واحد دوبلاژ انجام می‌شود که در آنجا هم تعداد گویندگان با اینکه عضو رسمی ما هستند و حدوداً 250 نفر عضو داریم شاید در ماه صد نفر آنها شاغل باشند یا نباشند چون در حال حاضر کاری نیست. باید از مدیران تلویزیون، واحد دوبلاژ و رده‌های بالاتر پرسید که علت کمی دوبله فیلم‌ها چیست‌؟ البته می گویند بودجه کم است. شاید هم فیلم‌ها به فرهنگ ما جور در نمی‌آید.



اکثر بچه‌ها گویندگان خوبی هستند. پنج سال پیش 1700 نفر تست دادند و 40 نفر پذیرفته شدند و از دانشکده صدا و سیما که رایگان بود فارغ‌التحصیل شدند. عده‌ای نیز در کنار بزرگان مشغول کار شده و گویندگان خوبی هستند اما کار زیاد نیست. اگر کار بود من دوست داشتم به جای 250 نفر 1000 نفر عضو داشته باشیم به شرط این که کاری برای انجام دادن باشد. خیلی از همکاران من تنها درآمدشان از همین کار دوبله است و اگر فیلمی نباشد این دوستان در آمدی هم کسب نمی‌کنند.

من به شکل گذشته کار نمی‌کنم، جست و گریخته می‌روم و دوبله می‌کنم چون معتقدم جوان‌ها باید در این رشته کار کنند. در حال حاضر کاری مستند درباره حشرات را برای شبکه چهار دوبله کرده‌ام که مشمئز کننده است و سوسک را در آن تشریح می‌کنند. در دوبله همه کار انجام داده‌ام و به تشریح کردن سوسک رسیده‌ام.