به گزارش سرویس علمی ایسنا، هیدروژل‌ها در حوزه زیست‌پزشکی کارآیی بالایی دارند و طی سال‌های اخیر از این محصولات در تولید بافت جدید قلب، مبارزه با حشرات و آزادکردن کنترل‌شده داروهای ضدالتهاب استفاده شده است.

ماده جدید مهندسان بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون «هیدروژل پلی‌پپتیدمحور الاستین‌مانند photocrosslinkable» خوانده می‌شود و زمانی که در معرض نور قرار می‌گیرد، محکم‌تر می‌شود. این هیدروژل برای ترمیم بافت زخمی ابزار ایمن‌تری است.

زمانی که هیدروژل جدید در معرض نور قرار می‌گیرد، مولکول‌های آن به یکدیگر متصل شده و نوعی ثبات مکانیکی را خلق می‌کنند. در نتیجه، این هیدروژل در مقایسه با بافت‌های مصنوعی در بدن، در مقابل کش‌آمدن مقاومت بیشتری می‌کند.

این هیدروژل دارای کابردهای مختلفی است و می‌توان از آن به عنوان یک داربست برای رشد سلول‌ها استفاده کرد. همچنین می‌توان این محصول را به همراه سلول‌ها در ظرف آزمایشکاهی ترکیب کرده و سپس این ترکیب را برای تحریک رشد بافت به آن تزریق کرد.

علاوه بر این، می‌توان از این ماده به عنوان مهر و موم استفاده کرد، زیرا می‌تواند در محل جراحت به بافت بچسبد و مانعی را بر روی زخم ایجاد کند.

آزمایش‌ها نشان داد این هیدروژل با گذشت زمان به صورت طبیعی توسط آنزیم‌ها مصرف می‌شود و هیچ اثر سمی بر روی سلول‌های زنده در آزمایشگاه نداشت.

تیم علمی همچنین دریافت ترکیب‌کردن این ژل با نانوذرات سیلیکا توانایی بیشتری به آن در جلوگیری از خونریزی می‌دهد. این امر امکان محافظت بهتر از زخم و توقف خونریزی را با یک درمان منفرد فراهم می‌کند.

دانشمندان بر این باورند مطالعات پیش‌بالینی برای آزمایش ویژگی‌ها و ایمنی این ژل پیش از آغاز آزمایشات بالینی انسانی لازم است.

جزئیات این تحقیق در مجله Advanced Functional Materials ارائه شد.

انتهای پیام