به گزارش ایرنا از صدای روسیه ،کمیته سازمان ملل استفاده از فضا برای اهداف صلح آمیز، توصیه کرد شبکه بین المللی هشدار دهی آستروئید (International Asteroid Warning Network, IAWN) تأسیس شود.



هیأت نمایندگی روسیه در اجلاس چندی پیش این کمیته در وین پیشنهاد کرد مرکز واحد اطلاعاتی نظارت بر فضای کیهان تحت سرپرستی سازمان ملل ایجاد شود.



مدل چنین مرکزی در گزارش بوریس شوستوف مدیر انستیتوی نجوم روسیه ارائه شده است. این سازمان ممکن است در وین مستقر شود.



تمام اطلاعات مربوط به اجسام خطرناک آسمانی و فضولات فضایی به این مرکز ارسال و پردازش خواهد شد.اگر احتمال سقوط جسم آسمانی روی زمین می رود، محل سقوط و ریسک های فرضی مشخص و به مقامات مناطق مربوطه اطلاع داده خواهد شد.



علاوه بر چنین سازمانی ، سرویس نظارت بر آسمان در کشورهای مختلف نیز در ترکیب ˈ IAWN ˈ کار خواهند کرد.



سهمی که روسیه می تواند در تلاش همگانی ایفا کند - سیستم موجود ˈتلسکوپ ها – روبوت های ˈ مَسترˈ دانشگاه دولتی مسکواست.



این سیستم مجموعه ای از تلسکوپ های 40 سانتیمتری مستقر در کیسلوودسک تا خاور دور است و با دریافت فرمان از طریق اینترنت بسوی نقطه مورد نظر در آسمان تنظیم می شود.



این سیستم برای هدف دیگری ساخته شده است، اما با کمک آن شهاب سنگ ها نیز کشف می شوند.



ولادیمیر لیپونوف پروفسور دانشگاه دولتی مسکو رهبر این پروژه گفت: تلسکوپ های کوچک ما برای پژوهش های بنیادی در نظر گرفته شده اند. تلسکوپ های بزرگتری برای مبارزه با خطر اجسام آسمانی لازم است.



اگر منظور هشداردهی به ساکنان است، سیستم ˈمسترˈ کافیست.



اما بهتر است چند روز زودتر به شهروندان هشدار داده شود که بدین منظور تلسکوپ های یک متری لازم است.



پس از الحاق کریمه به روسیه، می توان رصدخانه کریمه با تلسکوپ بزرگ 2,6 متری را به برنامه نظارت شهاب سنگی روسیه متصل کرد. در انستیتوی اخترشناسی آکادمی علوم روسیه آنچه باید برای این برنامه بطور کلی انجام شود طراحی می شود.



لیدیا ریخلوا رئیس بخش اخترسنجی فضایی انستیتو در این باره گفت: حداقل دو تلسکوپ دارای زاویه دید بیش از معمول لازم است که عمدتا روی این برنامه کار کنند. فرض کنیم، تلسکوپ کریمه را در اختیار داریم، یکی دیگر نزدیک به خاور دور لازم است.



تلسکوپ ها را باید مدرنیزه کرد. زیرا کشف یک چیز و نظارت چیز دیگری است. اگر ما از مشخصات جسم آسمانی برخورداریم، تلسکوپ های کوچک بخوبی از عهده این کار برمی آیند. اما بدون پایگاه فضایی نمی توان جسم آسمانی خطرناک را زودتر کشف کرد. حداقل وجود تلسکوپی در مدار زمین ضروری است. سازمان ˈروس کسموسˈ جزء فضایی این برنامه را به عهده می گیرد.



هنگام ایجاد سرویس واحد بین المللی آستروئید باید مسائل زیادی حل و فصل شوند که فقط فنی نیستند. مسائل مالی نیز باید حل گردند. باید گروه کشورهای مختلف، منجمان و اخترشناسان و نظامیان در رشته فضایی با یکدیگر همکاری کنند.



زبان های کامپیوتری هدایت تلسکوپ ها و برنامه های پردازش کشورها فرق زیادی با هم دارند، از اینرو آنها باید واحد شوند.



نمونه همکاری موفق در این رشته چنین است: فرماندهی نیروی هوایی آمریکا تلسکوپ خود در ایالت نیومکزیکو را برای پروژه « لینِار» (Lincoln Near-Earth Astroid Research, LINEAR ) در اختیار دانشمندان گذاشت و از سال 1998 تا 2005 میلادی تقریبا 3 هزار جسم جدید آسمانی در فضای اطراف زمین کشف شد.



نظارت آستروئیدی هر چند نه به طور منظم، اما در هاوایی ، آریزون، رصدخانه ˈ پالومارˈ انجام می شود.



شبکه روبوتی نیز وجود دارد. علاوه بر سیستم ˈمسترˈ روسی ، پروژه ˈ ایسونˈ (International Scientific Optical Network, ISON ) با 30 تلسکوپ در 10 کشور نیر فعال است. از آنجا که فعلا مرکز جمع آوری اطلاعات وجود ندارد ، اطلاعات مربوط به اجسام کشف شده به مرکز سیارات کوچک در کمبریج ( ایالت ماساچوست) ارسال می شود.



شبکه بین المللی هشداردهی آستروئیدها به واقعیت مبدل می شود.



این مرکز طی 10 سال تأسیس خواهد شد. در این مرکز گروهی کار خواهد کرد که به مطالعه پروژه های دور کردن سنگ های خطرناک از زمین می پردازد. یخ ها می شکنند.



علمی **1354**1599