فرزین پورمحبی

ماه مبارک هم مثل خیلی چیزهای دیگه در این زندگی به پایان رسید ... نماز و روزه اتون قبول ... بحثی هم نداریم چه کسی روزه واقعی گرفت و کی نگرفت؛ تقاضای ویدیوچک هم نمی کنیم تا آمار اونایی رو که به آزادی‌های یواشکی تمکین کردن دربیاریم ... به ما چه؟ زور که نیست، هر کی دوست داره بره بهشت؛ هر کی هم دوست نداره بره به جهنم!

اونایی که روزه گرفتند، هر جور که گرفتند و با هر نیتی که داشتند، نوش جونشون و خوش به حالشون که با این گرما و طولانی بودن روزها همچین اراده‌ای رو به خرج دادند و تونستند به‌خوبی ادای دین و تکلیف بکنند. به همچین آدم‌هایی دست مریزاد باید گفت که ما هم بدین وسیله و از پشت همین تریبون، می‌گوییم ....

هر کدوم از ما تو امتحانی شرکت کردیم و نمرات مختلفی گرفتیم، عده‌ای قبول شدیم و عده ای هم نه ... اونایی که قبول شدند فبها، اونایی هم که نشدند بی هیچ دعوا و عصبانیتی براشون آرزوی موفقیت در آزمون‌های بعدی رو می‌کنیم ... تقاضای تست دوپینگ هم برای کسی نمی‌دیم و در زندگی شخصی کسی هم سرک نمی کشیم ... فقط برای همه دعا می کنیم ... برخلاف طوفان تهران؛ با پیش‌بینی قبلی و دقیق سازمان حال و هواشناسی، یک‌ماهی بارونی از حال و هوای با حال نعمت‌های الهی به سرمون بارید ... هر کسی زیر بارون بوده که بوده، هر کسی هم نبوده خودش ضرر کرده ... خارج از ژست روشنفکری باید بپیذیریم که این ماه با ماه‌های دیگه خیلی توفیر داره، چه بخواهیم و چه نخواهیم در این ماه دچار تحولاتی حداقل درحد تغییرعادت هامون می‌شیم. حتی اونایی هم که روزه نگرفتند، در این ماه زندگی‌اشون از تکرار خارج شده و به هر حال مجبور شدند رفتار و نحوه خورد و خوراکشون رو عوض کنند و یه جوری بخورند که نه سیخ بسوزه و نه کباب! چون اسم «صرف ناهار» در ماه مبارک رمضان «تظاهر به روزه خواریه» و این صفت، لقب خیلی آبرومندی برای کسی محسوب نمی شه ... پس حالا که این تغییرات و تحولات شامل روزه‌خواران حداقل به اندازه دلخوری از بسته شدن چلوکبابی‌ها شده، دیگه شکی درش نیست به اونایی که طاعات‌شون خالصانه بوده و عباداتشون مخلصانه، چه چیزهایی خواهد رسید.

در این ماه ...

خیلی‌ها از طریق ریاضت‌های جسمانی به مسائل روحانی رسیدند. خیلی‌ها با گرسنه‌ها همذات‌پنداری کردند؛ خیلی‌ها مریضی‌ها و مرض‌هاشون رو درمون کردند. خیلی‌ها لاغر کردند، خیلی‌ها تو خونه اشون چیزی برای خوردن نداشتند و همین رو به حساب روزه گذاشتند، خیلی‌ها دستی به سلامتی روح و جسمشون کشیدند، خیلی‌ها تفکرات خاک گرفته اشون رو گردگیری کردند و خیلی ها هم فقط خوردند و خوابیدند !! ... خلاصه هر کسی یه جوری از ظن خودش یار این ماه شد و هر کس گوشه‌ای از برکاتش نصیبش شد ...که بازم در هر سطحی که بوده به همه اشون تبریک می گیم.

فقط این دم آخری دست‌هامونو بالا می بریم و از خدا می‌خواهیم که مثل اون روزهایی نشیم که می‌ریم غسالخونه و وضعیت یک جنازه رو می‌بینم و بعدش با خودمون عهد می‌کنیم که یه آدم دیگه‌ای بشیم ... اما بعد از چند روز، همه اون قول و قرارها رو فراموش می‌کنیم و دوباره می‌شیم همون آدم سابق! البته کار که نشد نداره، حتما این عارضه نصیب ما هم خواهد شد، چون انسان موجودی است فراموشکار. اینو من نمی‌گم، کلام الهی است، پس حداقل دعا می‌کنیم تا کمی بیشتر اثراتش رومون بمونه تا بلکه فرجی حاصل بشه و کمی تا قسمتی عوض بشیم.

یادمون باشه وقتی نتونیم عوض بشیم، عوضی می شیم ...

التماس دعا و حق نگهدارتون

انتهای پیام