دکتر علی شعیبی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه «اختلالات حرکتی شامل بیماری پارکینسون، انواع لرزش‌ها و.. است»، اظهار کرد: قسمت عمده‌ای از کار بیماری‌های اختلالات حرکتی به انجام تست‌های ژنتیک مربوط می‌شود، زیرا این بیماری‌ها جنبه‌های ژنتیکی بسیار زیادی دارند، مخصوصاً در بیماری‌هایی که شروع آنها در سنین پایین‌تری است احتمال اینکه ژنتیکی باشند زیاد است. بیماری‌هایی داریم که تا تست ژنتیک برای آن انجام نشود، اصلاً تشخیص داده نمی‌شوند.

وی ادامه داد: در حال حاضر تعداد معدودی از تست‌های ژنتیک با بیمه انجام می‌شود، اما متأسفانه قسمت زیادی از تست‌های ژنتیکی را هنوز بیمه‌ها پوشش نمی‌دهند، به علت اینکه هزینه زیادی دارند. اما جهاد دانشگاهی با بهزیستی، بخش خصوصی و… هماهنگ کرده و درصد زیادی از تست‌هایی را که لازم داریم، در نهایت انجام می‌شود.

این متخصص مغز و اعصاب عنوان کرد: مسئله‌ای که در زمینه اختلالات حرکتی وجود دارد این است که گاهی تست‌های ژنتیک برای تشخیص خوب هستند، اما در اختلالات حرکتی بیماری‌هایی داریم که اگر نوع ژن را بدانیم نوع درمان را تغییر می‌دهند؛ مثلاً ممکن است برخی از بیماری‌ها نیاز به عمل جراحی پیدا کنند و …. به همین خاطر رشته اختلالات حرکتی وابسته به ژنتیک است. از مجموعه جهاد دانشگاهی تشکر می‌کنم که این زمینه را فراهم آورده تا قشر محروم جامعه بتوانند این تست‌های گران را انجام دهند.

شعیبی در مورد قابل درمان بودن یا نبودن اختلالات حرکتی بیان کرد: اگر منظور از درمان این است که دارویی داده شود، بیمار این دارو را استفاده کند و دیگر خوب شود و نیاز به دارو نداشته باشد باید بگوییم، درصد بالایی از اختلالات اینگونه نیستند، اما خیلی از آنها هم قابل کنترل هستند و می‌شود از پیشرفتشان جلوگیری کرد.

وی ادامه داد: در برخی موارد مثلاً کودکانی که احتمال می‌دهیم سی‌پی (فلج مغزی) به دنیا بیایند، اما در واقع مشکلات ژنتیکی دارند را می‌شود با عمل‌های جراحی خاص که الکترودهایی در مغز می‌گذارند، به زندگی نرمال بازگرداند، در حالی که اگر این موضوع تشخیص داده نشود باید تمام عمر روی ویلچر باشند. اگر تست‌های ژنتیک ثابت کند این مشکل ژنتیکی است می‌توانیم این درمان‌ها را بکار ببریم، اما اگر مشکل ژنتیکی نباشد، این نوع جراحی کمک زیادی نخواهد کرد. اینجاست که متوجه می‌شویم تست‌های ژنتیکی در اختلالات حرکتی فقط جنبه تشخیصی ندارند، بلکه گاهی جنبه درمانی هم پیدا می‌کنند.

این متخصص مغز و اعصاب در مورد مقایسه میزان شیوع اختلالات حرکتی در ایران و دنیا تصریح کرد: بعد از اینکه در فرصت مطالعاتی‌ام دوره فلوشیپ را گذراندم و به ایران آمدم شوکه شدم. در ایران دیدم چقدر از این بیماری‌هایی که در خارج شاید نادر باشد، وجود دارد. علت این موضوع را دقیق نمی‌دانم شاید علت این باشد که ازدواج‌های فامیلی و تداخلات نسلی در ایران بیشتر است.

وی افزود: حتی بیماری‌های پارکینسون در کشورهای غربی در سنین بالا یعنی ۷۰، ۸۰ سال رخ می‌دهد اما در کشور ما افراد ۳۰، ۴۰ سال بیماری پارکینسون دارند. این موارد به احتمال زیاد جنبه ژنتیکی دارند. شاید علت این موضوع نوع فرهنگ، ژنتیک و.. باشد آمار دقیقی در این زمینه نداریم. شاید شیوع این بیماری‌ها در خاورمیانه همچون ایران باشد، ولی ما آماری نداریم.

شعیبی یادآور شد: در زمینه کاری من یعنی اختلالات حرکتی جنبه‌های ژنتیکی بسیار پررنگ‌تر است. می‌دانم که شرایط کشور شرایط ایده‌آلی نیست، اما باید از خیلی تست‌های ژنتیکی حمایت شود تا با خیال راحت‌تری آنها را انجام داد، زیرا این تست‌ها به تشخیص کمک می‌کنند، جنبه درمانی دارند و…. تلاش ما این است که بیمه‌ها و سازمان‌های خیریه حمایت بیشتری داشته باشند که اگر این اتفاق انجام شود، کمک زیادی خواهد کرد.

انتهای پیام