به گزارش جهان، دیشب ساکنان سنندج از منازلشان شاهد آتش سوزی‌ای بودند که درختان جنگلی پارک کوهستانی مشهور شهرشان را می‌بلعید؛ اتفاقی که مشابه آن ساعاتی پیشتر در گچساران رخ داده بود.



در حالی که شدت گرفتن خشکسالی و افزایش دمای هوا در کنار مسائلی مانند بی احتیاطی مردم، افزایش احتمال آتش گرفتن درختانی که با گرد و غبار و کم آبی تحلیل رفته و نیمه سبز یا حتی نیمه خشک شده‌اند و موادری از این دست، بر شمار آتش سوزی ها افزوده و جنگل های کشورمان را در معرض بزرگترین خطری که تاکنون با آن مواجه بوده‌اند، قرار داده، هنوز مسئولان با صبوری کامل در حال تفکر درباره چگونگی مقابله با این خطر هستند.



این را می‌شود از سکوت مسئولان سازمان جنگل ها و مراتع دریافت که هنوز به این سوال عموم پاس نداده‌اند که ابزارشان برای مقابله با خطراتی که جنگل ها را تهدید می‌کند چیست و چگونه است که با وجود چنین سازمانی، حتی پیش بینی تعدادی بیل برای اطفای حریق نشده؟ آیا پیش بینی آتش در جنگل جزو وظایف ایشان نیست؟



این سکوت ما را بر آن داشت که در گزارشی از مسئولان بپرسیم که برای جبران خسارت های سنگینی که آتش سوزی به جنگل ها وارد می‌کند، چه تدابیری دارند و آیا بهتر نیست بخشی از هزینه‌های سنگینی که برای احیای جنگل لازم است را همین امروز صرف تربیت نیروی انسانی متخصص و تهیه تجهیزات اولیه مهار آتش کنیم؟



بر این اساس حتما برایتان جالب توجه است که بشنوید «۱۸۶ دستگاه مخصوص اطفای حریق در جنگل‌ها خریداری شده است»؛ یعنی بالاخره واکنش های عمومی به آتش سوزی های پیاپی اثر داد و حالا قرار است مالک تجهیزات ویژه ای برای مقابله با این اتفاقات شویم. تجهیزاتی که البته نمی‌دانیم چیست و مسئولی که این خبر را داده هم ظاهرا فراموش کرده درباره شان توضیح دهد تا متوجه شویم «دستگاه مخصوص اطفای حریق در جنگل» یعنی چه و دریابیم که آیا ۱۸۶ دستگاه برای این حجم جنگل های پراکنده در کشور کافی است یا خیر.





این خبر را اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور به فارس اعلام کرد و گفت: امسال تاکنون نسبت به سال‌های گذشته آتش‌سوزی جنگل‌ها کمتر بوده است؛ مردم، مسئولین و رسانه‌ها با توجه به اهمیت موضوع جنگل‌ها از لحاظ زیست محیطی و اقتصادی توجه ویژه‌ای پیدا کردند و حساسیت آنها به منابع ملی بیشتر شده است.



وی در ادامه درباره سهم سازمان مختلف در این باره گفت: سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور مسئول حفظ جنگل‌ها است و برای این امر نیز نیروهای مسلح، تجهیزات و فرماندهی واحدی دارد و قسمت‌هایی از جنگل نیز که حفاظت شده است در اختیار سازمان محیط زیست کشور است. با توجه به اهمیت جنگل‌ها در کشور سازمان مدیریت بحران نیز بنا به ضرورت وارد عمل می‌شود تا تبعات اجتماعی کمتری داشته باشیم.





رئیس سازمان مدیریت بحران کشور افزود: ما ظرفیت بالایی برای اطفای حریق در جنگل داریم که باید به درستی از این ظرفیت‌ها استفاده شود. در حال حاضر نیز نیروهای مسلح چندین هلی‌کوپتر و هواپیما را مخزن‌گذاری کرده‌اند تا به کمک سازمان جنگل‌ها نسبت به اطفای حریق اقدام کنند. سازمان بسیج مستضعفین برای اطفای حریق اعلام آمادگی کرده‌اند تا به کمک سازمان جنگل ها و محیط زیست بیاید که اخیراً نیز با توجه به افزایش دما و آتش‌سوزی جنگل‌ها جلسه‌ای با حضور معاون اول رئیس جمهور برگزار و تصمیماتی اتخاذ شد.



بدین ترتیب به نظر می‌رسد که همه تدابیر برای مقابله با آتش سوزی جنگل ها به کار بسته شده و حسن ختام این تدابیر، وارات آن دستگاه های مخصوص اطفای حریق جنگل هاست اما همه داستان به این خوشی که به نظر می‌رسد هم نیست، چراکه از یکسو نجار موعد ورود این دستگاه ها به کشور را دو ماه بعد اعلام کرده (که با توجه به زمان لازم برای توزیع آنها در سطح کشور یا آموزش و تربیت نیروی متخصص برای کار با این دستگاه ها می‌تواند تا چند ماه ارتقا بیابد)، از سوی دیگر هیچ خبری از جلسات هماهنگی دستگاه ها و دولت مردان برای اطفای حریق بیرون نیامده و دست آخر، هنوز خبر می‌رسد که جنگل ها می‌سوزند و مردم برای خاموش کردن آتش بسیج می‌شوند و دستشان خالی است.



نمونه آن را می‌شود در آتش سوزی شب گذشته جنگل های کوه آبیدر سنندج دید که به دست نیروهای مردمی و نهادهای شهری، ساعت های متمادی خاموش کردن آتش به طول انجامید و زبانه های آتش درختان زیادی را بلعید؛ یا آتش سوزی جنگل های کوه خامی در گچساران را که روز گذشته رسانه‌ای شد، مرور کرد و به روایت تصاویر دید که نیروهای مردمی برای مهار آتش حتی بیل در اختیار نداشتند!



با این حساب چه باید کرد؟ از مسئولان بخواهیم زودتر دست بجنبانند و خرید تجهیزات را به انجام برسانند و جلساتشان را به خروجی ملموس گره بنند یا از جنگل ها بخواهیم که تا به ثمر نشستن برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، لطفا آتش نگیرند؟!

منبع: تابناک