سرویس کشکول جام نیوز:

یاد من باشد فردا دم صبح

به نسیم از سر صدق’ سلامی بدهم

و به انگشت نخی خواهم بست

تا فراموش’ نگردد فردا

زندگی شیرین است’ زندگی باید کرد

گرچه دیر است ولی

کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم ،شاید

به سلامت ز سفر برگردد

بذر امید بکارم’ در دل

لحظه را در یابم

من به بازار محبت بروم فردا صبح

مهربانی خودم/ عرضه کنم

یک بغل عشق از آنجا بخرم

یاد من باشد فردا حتما

به سلامی’ دل همسایه ی خود شاد کنم

بگذرم از سر تقصیر رفیق ، بنشینم دم در

چشم بر کوچه بدوزم با شوق

تا که شاید برسد همسفری ، ببرد این دل مارا با خود

و بدانم دیگر قهر هم چیز بدیست

یاد من باشد فردا حتما

باور این را بکنم’ که دگر فرصت نیست

و بدانم که اگر دیر کنم ‘مهلتی نیست مرا

و بدانم که شبی خواهم رفت

و شبی هست’ که  نیست’  پس از آن فردایی

یاد من باشد

باز اگر فردا’ غفلت کردم

آخرین لحظه ی از فردا شب ،

من به خود باز بگویم

این را

مهربان باشم با مردم شهر

و فراموش کنم هر چه گذشت...

سیمرغ