به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس به نقل از عیارآنلاین، کشور چین که پیشتر به یک صادرکننده کالا به دیگر کشورهای دنیا تبدیل شده بود و هرساله مازاد تجاری قابل توجهی داشت، مدتی است رویکرد خود را تغییر داده و برای تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ وارد کننده کالا برنامهریزی کرده است. به طوریکه در سال جاری میلادی صادراتش را نزدیک به 8 درصد کاهش داده است. همچنین مدتی است این کشور در حال افزایش سرمایهگذاریها در خارج از کشور است تا از این طریق از انباشت منابع خارجی خود که حاصل سالها مازاد تجاری است استفاده ببرد؛ چراکه بخش عمدهای از منابع مالی مورد نیاز برای سرمایهگذاری خارجی چین از ذخایر ارزی دولت چین تأمین میشود.
در همین راستا در دو سال اخیر کشور چین طرحهای بسیاری را در کشورهای مختلفی چون پاکستان، میانمار، سریلانکا، برزیل، روسیه، بلاروس و تعداد زیادی از دیگر کشورهای آسیایی، آفریقایی، اروپایی و آمریکایی آغاز کرده است. در این مدت کشور چین رتبه اول کشورهای سرمایهگذار خارجی در بسیاری از کشورها از جمله آلمان را از آن خود کرده و در مجموع نیز به بزرگترین سرمایهگذار خارجی در دنیا تبدیل شدهاست.
بسیاری از پروژههایی که دولت چین در دیگر کشورها انجام داده در قالب پروژه جاده ابریشم جدید است. پروژه جاده ابریشم جدید علاوه بر جاده زمینی، شامل یک خط دریایی نیز میشود و به همین دلیل این پروژه کشورهایی از سه قاره را به یکدیگر پیوند میدهد. در پروژه جاده ابریشم جدید هدف اصلی سرمایهگذاری در پروژههای مرتبط با موضوعات زیرساختی از قبیل حمل و نقل عمومی و کالا، انرژی (خط لوله)، اطلاعاتی(فیبر نوری) و ساخت و توسعه بنادر است. با اینحال پروژههایی با موضوعات تجارت از قبیل ایمنی زنجیره عرضه، تجارت الکترونیکی بین مرزی و تجارت خدمات نوین و همچنین سرمایهگذاری صنعتی نیز در مواردی مورد قبول قرار گرفته است.
طبق آمار سایت آمریکن اینترپرایز چین از سال 2005 تا کنون درمجموع بیش از هزار و صد میلیارد دلار در دیگر کشورهای دنیا سرمایهگذاری کرده است. همچنین «لی کچیانگ» نخست وزیر چین در جدیدترین اظهار نظر خود اعلام کرده است که کشورش قصد دارد تا پنج سال آینده معادل یک هزار میلیارد دلار در کشورهای دیگر سرمایه گذاری کند.
اما سهم ایران از این هزار میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی چین چقدر خواهد بود؟ کشور ایران با وجود ظرفیتهای فراوان تولیدی و منابع معدنی و انرژی فراوان یکی از بهترین گزینههای چین برای سرمایهگذاری محسوب میشود. چراکه دولت چین در سالهای آینده از واردکنندگان بزرگ انرژی و مواد معدنی در جهان خواهد بود و بسیار علاقه دارد سرمایهگذاریهای خود را در کشوری انجام دهد که در راستای نیاز آیندهی این کشور باشد.
با اینحال سهم ایران از هزار و صد میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی چین در 10 سال گذشته تنها 17 میلیارد دلار بوده است که عمدهی آن به شکل فاینانس و با تضمین منابع بلوکه شدهی ایران در چین بوده است. درحالیکه سرمایهگذاری چین در دیگر کشورها بدون تضمین سپردهگذاری بوده است. درنتیجه ایران نتوانسته است آنطور که باید در جذب سرمایهگذاری خارجی چین موفق عمل کند.
بنابراین چنانچه طرفهای ایرانی با دیپلماسی فعال با طرفهای چینی وارد مذاکره شوند این امکان وجود دارد که سهم قابل توجهی از یک هزار میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی چین در 5 سال آینده روانه ایران شود و موجب بهبود اشتغال، تولید و صادرات ایران شود.
7443686