به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، محققان «مرکز یادگیری اجتماعی» اورگون و دانشگاه اورگون، نوسانات روزانه سطوح کورتیزول را در مردان و زنان بررسی کردند.

در این پژوهش، دانشمندان سطوح کورتیزول موجود در نمونه‌های بزاق 122 زوج را بررسی کردند. این نمونه‌ها طی چهار روز متوالی و چهار بار در روز یعنی هنگام بیدارشدن از خواب، 30 دقیقه بعد، اواسط یا اواخر بعدازظهر و وقت خواب از این داوطلبان گرفته می‌شدند.

سطوح کورتیزول زمانی که افراد از خواب برمی‌خیزند، افزایش می‌یابد، مدتی کوتاه پس از بیداری به اوج خود می‌رسد و سپس به سرعت کاهش می‌یابد.

محققان حاضر سطوح کورتیزول را با فرکانس خشونت بین فردی در روابط زوجین مقایسه کردند و نوعی اختلال در ریتم‌های کورتیزول روزانه را فقط در زنان مشاهده کردند؛ در واقع، سطوح کورتیزول در این زنان تمامی بعداز ظهر به کندی کاهش می‌یافت و اواخر روز به بیش از حد معمول می‌رسید.

جامعه علمی سال‌هاست بر این باور بوده‌ که سیستم کنترلی محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال در بدن تحت تاثیر خشونت است. محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال، به تعامل پیچیده بین سه غده هیپوتالاموس، هیپوفیز و آدرنال گفته می‌شود که تولید کورتیزول را در واکنش به استرس کنترل می‌کند.

دانشمندان در این پژوهش دریافتند قربانی‌شدن زنان و نه مردان، با شاخص‌های چندگانه سطوح کورتیزول روزانه مرتبط بودند. آن‌ها معتقدند خشونت بین فردی برای زنان بیش از مردان تعیین‌کننده است و پژوهش جدید نیز نشان می‌دهد این موضوع احتمالا به دلیل اختلال در فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال آنان است.

تیم علمی در حال بررسی ریتم‌های کورتیزول روزانه مختل شده و ارتباط آن با بازدهی‌های روان‌شناسی و فیزیکی هستند تا با کمک نتایج حاصله، نوعی آسیب‌پذیری جنسیتی خاص به خشونت بین‌فردی در روابط را تایید کنند.

جزئیات این پژوهش در نشریه Psychoneuroendocrinology قابل‌مشاهده است.

انتهای پیام