به گزارش خبرگزاری مهر، آیت‌الله غیاث‌الدین طه‌محمدی درمراسم رونمایی از نمونه نیم‌تنه ابن‌سینا که توسط بنیاد بوعلی‌سینا سفارش داده شده بود، گفت: اول شهریور هر سال به یاد زادروز شیخ‌الرئیس و بزرگداشت مقام علمی این دانشمند نامگذاری شده است. در این روز که مقام پزشک نیز گرامی داشته می‌شود؛ برنامه‌های فرهنگی و علمی ویژه‌ای در شهر همدان و در مراکز علمی در تهران و سایر شهرستان‌ها برپا می‌شود. ما مفتخریم که در شهر زادگاه ابوعلی‌سینای بزرگ، نسبت به مقام این دانشمند جهانی ادای احترام می‌کنیم و با حضور در آرامگاهش ستایشگر رنج و زحمت او برای بشریت هستیم.
آیت‌الله طه‌محمدی، ابن‌سینا را گنج ناشناخته‌ای ذکر کرد که آثارش هنوز به تتبع و بررسی نیازمند است و افزود: در دوره‌ای که طب مدرن در بسیاری از موارد به تنهایی از عهده نگاهداشت سلامت جامعه بر نیامده است؛ آموزه‌های طب بوعلی، بویژه در حوزه پیشگیری و بهداشت می‌تواند هم جامعه‌ای سالم و تندرست بسازد و هم از خرج و مخارج اقتصادی کلانی که بیماری‌ها بر اقتصاد خانواده و جامعه تحمیل می‌کنند، بکاهد.
رئیس بنیاد بوعلی‌سینا در زمینه اهداف و وظایف این بنیاد نیز گفت: نشر آثار و رساله‌های بوعلی جزو اولین و مهمترین وظایفی است که بر عهده ما نهاده شده است.
بر اساس کتاب‌شناسی‌های منتشر شده از بوعلی، بسیاری از آثار او هنوز به صورت خطی است و حتی برای برای یک بار نیز چاپ نشده است. نیاز است که جامعه علمی کشور یاریگر این بنیاد برای تصحیح انتقادی علمی این آثار باشند. ما تمام تلاش خود را با بودجه‌های بسیار ناچیزی که در اختیار داریم، به‌کار بسته‌ایم ولی هنوز در اولین گام‌های این راه علمی قرار داریم.
وی تصریح کرد: دستگاه‌های بودجه‌پرداز و پشتیبان ما در استان و سطح ملی هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که نیاز است آثار بوعلی که بدرستی ما مدعی میراث‌داری آنهاییم؛ تصحیح، ترجمه و چاپ شوند. بنابراین اگر بگوییم با این بودجه‌ها که حتی کفاف گذران روزمره بنیاد را نمی‌دهد، 20 سال دیگر هم نمی‌توان حتی نیمی از آثار ابن‌سینا را تصحیح علمی- انتقادی و چاپ کرد، سخن به دور از اغراق و انصافی نگفته‌ایم.
آیت‌الله طه‌محمدی با درخواست مساعدت مالی از مسئولان ملی و استانی افزود: می‌دانیم که شرایط اقتصادی بودجه با این تحریم‌های ظالمانه وضع خوبی ندارد؛ اما معتقدیم که سرمایه‌گذاری بر روی مفاخری مثل بوعلی‌سینا که نماد هویت اسلامی و ایرانی ما هستند، نه تنها مصرفی نیست، بلکه سرمایه‌گذاری فرهنگی علمی محسوب می‌شود و آورده‌اش در جهت اعتلای علمی کشور و احساس هویت و خودباوری در نسل جدید مؤثر خواهد بود.
