به گزارش خبرنگار قرآن و عترت باشگاه خبرنگاران ؛رسول خدا (ص) می فرمایند:هر کس فاحشه بازی دیگران را که پنهان مانده است، فاش و بر ملا سازد، به منزله آن است که خود فاحشه بازی کرده است. و هر کس که بنده مؤمنی را به خاطر کار نکوهیده‏ اش نکوهش و ملامت کند، خود به همان کار نکوهیده آلوده خواهد گشت.

فحشاء عبارت از عریان شدن در برابر دیگران است، چه این که مرتکب زنا و لواط بشوند، یا نشوند. ولی در عرف مردم به زنا و لواط اطلاق می‏ شود. خداونددر قرآن مجید می‏ فرماید:إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ؛ همانا کسانی که دوست دارند خبر فحشاء در میان مؤمنین منتشر گردد، شکنجه دردناکی در دنیا و آخرت برای آنان مهیا است. 

در صورتی که انسان خودش باعث انتشار این گونه اخبار نشود، و تنها دوست داشته باشد که فاحشه بازان رسوا و مشهور شوند، عذاب دنیا و آخرت را به جان خود خریده است، تا چه رسد به این که خود باعث انتشار خبر باشد. بدیهی است که پخش کردن خبر فحشاء و یا دوست داشتن انتشار خبر، هر دو در شمار گناهان کبیره است زیرا در آیه فوق الذکر تهدید به عذاب آخرت شده ‏اند.

منبع : گزیده کافی،ج1،ص257.

انتهای پیام/