به گزارش خبرنگار مهر، نشست مطالعات تمدن اسلامی در ایتالیا از سلسله نشست های تخصصی تمدن اسلامی، با سخنرانی پروفسور بارتولومه پیرونه، دکترای کلام و دکترای زبانهای تمدنهای شرقی و استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکده مطالعات اسلامی عربی دانشگاه ناپل ایتالیا در دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد.
در این نشست پروفسور پیرونه با بیان رزومه ای از فعالیتهای خود گفت: قبل از اشغال بیت المقدس توسط رژیم صهیونیستی، در این شهر ساکن بوده ام و نزد علمای این شهر همچون شیخ عکرمه الصبری(ریاست فعلی هیئت عالی اسلامی فلسطین و خطیب مسجد الاقصی) تلمذ نمودم و زبان عربی و علوم اسلامی را فراگرفتم. پس از اشغال شهر به ایتالیا بازگشته و مطالعات اسلامی را در پیش گرفتم. رساله دکتری بنده با عنوان «روابط ادبی میان نوشته های قرآنی و متون یهودی پیش از اسلام» بوده است.
وی با بیان اینکه در دانشگاه پاپی لاترانزه نیز دروسی را درباره اسلام و مسیحیت و مطالعات تطبیقی میان این دو ارائه می دهد و در دانشکده مطالعات عربی اسلامیِ دانشگاه ناپل ایتالیا، به تدریس زبان و ادبیات عربی مشغول است گفت: در حال حاضر در موسسه پاپی مطالعات عربی اسلامی رم، به تدریس تاریخ نگاری مشغول هستم و به دلیل علاقمندی به متون و نسخی که توسط مسیحیان عرب زبان به نگارش درآمده و با مرکز مطالعات شرق شناسی مسیحی در قاهره همکاری و مشارکت علمی دارم. همچنین از آنجا که علاقمند به فعالیت پژوهشی در حوزه قرآن کریم هستم بخشی از آثار من در این باره است.
سپس پروفسور پیرونه در پاسخ به پرسش یکی از حضار در خصوص مطالعات اسلامی در ایتالیا گفت: دانش پژوهان و علاقمندان به مطالعات اسلامی، برای ورود به این شاخه مهم علمی، بایستی به مدت ۴ سال در صرف و نحو عربی به غور و بررسی بپردازند به طوری که پس از ۴ سال بتوانند هر متن عربی(معاصر یا کلاسیک) را مورد مطالعه قرار دهند، البته اشعار جاهلی از این قاعده مستثنا هستند. در مطالعات اسلامی، بایستی به سراغ متون عربی کلاسیک و معاصری بروند که توسط خود عربها نگارش یافته تا ضمن استفاده از این منابع با ساختار نثر عربی آشنا شوند، البته در این اواخر، این سبک مطالعه عربی در مجامع علمی و دانشگاهی تغییر یافته و به جای ۴ سال در قالب ۴ الی ۵ ترم به مطالعه عربی می پردازند که باعث ضعف محققان مطالعات اسلامی شده است.
وی به شباهت میان بخشهایی از قرآن و کتاب مقدس اشاره کرده و گفت: بخشهایی از این دو کتاب، عین به عین به هم شباهت دارند و مسیحیانی که در شبه جزیره می زیستند، به مریمیون ملقب بودند و اعتقاد به الوهیت حضرت مریم داشتند.
