به گزارش خبرنگار مهر، آخرین پنجشنبه بهمن ماه ۹۶ فدراسیون تکواندو میزبان اعضای شورای فنی بود. جلسه ای که در خصوص عملکرد کادر فنی تیم ملی در یک سال گذشته بحث و تبادل نظر شد و در نهایت گزارش لازم برای تصمیم گیری به کمیته فنی ارسال گردید.
در جریان این جلسه چند ساعته مباحث مختلفی مطرح شد که مهمترین آنها اشاره درست و به جا به برخی نقاط ضعف تیم ملی در مسابقات مهمی چون قهرمانی جهان، گرندپری ها و یا حتی گرنداسلم بود و برآیند کلی آن نیز رضایت نسبی اعضاست و به نظر می رسد کمیته فنی هم به زودی رای به ابقا بی باک با تقویت کادر فنی خواهد داد.
اما در جلسه فوق حاضرین فقط به بیان نقاط ضعف و قوت تیم تحت رهبری بی باک پرداختند، هیچکدام از اساتید حاضر به مشکلاتی مدیریتی و ضعف تجربه در راس تیم‌های ملی اشاره نکرد. تیم ملی بالاتر از سرمربی، به یک مدیر فنی با تجربه نیاز دارد که در مواقع حساس بتواند به کادر فنی مشاوره داده و به عبارتی با تجربه خود تیم را جمع کند. ضعفی که در اغلب رقابتهای تیم ملی بخصوص در رقابتهای جهانی «موجو» مشهود بود.
در واقع غیبت یک «بزرگتر» که اغلب مورد اشاره کارشناسان در یکسال اخیر قرار گرفته و حتی مهدی بی باک اخیرا به آن اذعان داشته، در راس تیم ملی به وضوح مشهود است و شورای فنی هیچگاه چنین ضعفی را ندید و یا نخواست ببیند.
«این جمله تکراری است، ولی تکرار چندباره آن خیلی از مسائل را روشن خواهد کرد»، در جائیکه که حسن ذوالقدر با کوله باری از تجربه مسئولیت برعهده داشته، باید شخصی هم وزن و یا حداقل در اندازه او به عنوان جایگزین انتخاب می شد.
شاید گفته شود که رئیس سازمان تیم های ملی امور اداری تیم های ملی را برعهده دارد و در مسائل فنی دخالتی ندارد. اگر چنین است چرا و براساس کدام پیشینه فنی عضو شورای فنی است، یک پای همه سفرهای ریز و درشت تکواندوست و در همه موارد نیز اظهار نظر می کند؟ شخصی که فاقد تجربه لازم در این خصوص می باشد و به لحاظ فنی به هیچ عنوان شرایط چنین مسئولیتی را ندارد براساس کدام منطق انتخاب شده است.
تیم ملی تکواندو در یکسال گذشته نتایج خوبی کسب نکرده و این اواخر روند خوبی گرفته بود. ولی اینکه همه نتایج یکسال اخیر به پای مهدی بی باک نوشته شود، کمی تا قسمتی بی انصافی است.
از سوی دیگر بررسی عملکرد تیم ملی تنها به اظهار نظر ممکن می شود و یا باید شاخص هایی برای آن تعریف می شد. متاسفانه ضعفی که در اغلب رشته های ورزشی ایران وجود دارد و در تکواندو نیز به وضوح نمایان است، نبود مکانیزم مناسبی برای عزل و نصب مربیان در سطوح ملی است. در واقع اینکار به صورت کاملا سلیقه ای و شخصی در ایران انجام می شود و اغلب این روسای فدراسیون ها هستند که در این امر نقش اصلی را ایفا می کنند.
هیچکدام از فدراسیون های ورزشی تاکنون نیامده اند روند اصولی و علمی را برای انتخاب مربیان ملی خود تعریف کنند و بر اساس آن نیز در زمان بررسی عملکرد، با همان رویکرد پیش بروند.
تکواندو نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در طول یکسال گذشته و تمامی جلساتی که شورای فنی داشته یا در این مورد بحث نشده و یا اگر هم شده به نتیجه نرسیده است. در واقع ماهیت این شورا، برای رئیس فدراسیون مشورتی است و قدرت تصمیم گیری ندارد.
کلام آخر اینکه شورای فنی باید نقش مهم و تاثیرگذاری در تکواندو ایران داشته باشد و بیان نقطه نظرات به صورت واضح و بدون در نظر گرفتن مصلحت و موقعیت ها از سوی اعضا بیان شود.که در همین جلسه اخیر در چندمورد شاهد آن بودیم و باید شاهد تکرار و افزایش باشیم.
