آن‌ها در جشنواره، ویژه‌برنامه‌ی «زنگ هفتم» را به دانش‌آموزان اختصاص داده‌اند تا دسته‌جمعی به تماشای تعدادی از فیلم‌های جشنواره بنشینند.

آن‌دسته از دانش‌آموزان که این فرصت نصیبشان می‌شود، در روزهای برگزاری جشنواره، برای چندساعت هم که شده از فضای معمولاً خشک مدرسه‌هایشان بیرون می‌آیند و حضور دسته‌جمعی در فضایی متفاوت و پرهیجان را در جشنواره‌ی فیلم تجربه می‌کنند.

‌هرچند لذت‌بردن از سینما و هیجان‌های آن، کودک و نوجوان و بزرگ‌سال نمی‌شناسد، اما فرصت تماشای فیلم‌های یک جشنواره‌ی بین‌المللی، همراه با هم‌سن‌وسالان خود و احتمالاً امکان دیدار با برخی از سینماگران و گفت‌وگو درباره‌ی فیلم‌ها، اتفاق بزرگی است که برای همه‌ی کودکان و نوجوانان رخ نمی‌دهد و باید آن را توی هوا قاپید. 

این‌که آدم در نوجوانی با این اتفاق‌ها و این فضاها آشنا شود، استثنایی است. این فرصت علاوه بر لذت‌بخش‌بودن، می‌تواند شاخک‌های بعضی از نوجوان‌ها را به حرکت درآورد و به آن‌ها کمک کند تا برای آینده‌ی خود بهتر تصمیم بگیرند و با چشمانی بازتر، دست به انتخاب بزنند.

البته خود لذت‌بردن از فرصت‌های زندگی و تماشای آثار ارزشمند هنری، ضمن این‌که در دست‌یابی به زندگی شاد و سالم و بانشاط به ما کمک می‌کند، در شکوفایی استعدادها و خلاقیت‌ها هم مؤثر است و افق دید ما را وسعت می‌بخشد.

از این‌رو، قدر چنین فرصتی را باید دانست و حتی خوب است آن را به مطالبه‌ی نسل جدید تبدیل کنیم و از مسئولان آموزش و پرورش بخواهیم در برنامه‌ی سال تحصیلی، هفته‌های فیلم و کتاب برای همه‌ی مدارس و همه‌ی دانش‌آموزان تعریف کنند تا فضای آموزشی سرزنده‌تر، متنوع‌تر و جذاب‌تر شود.

سردبیر هفته‌نامه‌ی دوچرخه