جلیل جباری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا افزود: خانه کاظم خان قوشچی با قدمت مربوط به اواخر دوره قاجار تنها خانه قدیمی باقیمانده در شمالی ترین بخش شهر قوشچی است که بر اثر گذشت زمان و ناملایمات روزگار دستخوش تخریب شده و فضاهایی اندکی از این مجموعه باقی مانده بود.

وی تصریح کرد: این بنای تاریخی با تامین بودجه لازم هم اکنون در دست مرمت بوده  و اقداماتی از قبیل ایجاد حصار و دیوار، ایجاد نمای خارجی با استفاده از مصالح بومی و گچ خاک نمودن جداره های داخلی و سپس سفید کاری در حال اجراست و در ادامه، حیاط منزل نیز توسط لاشه سنگهای بومی، سنگفرش خواهد شد.

جباری اظهار کرد: در عناصر معماری این بنا، عمده  ترین مصالح بکار رفته سنگ لاشه در پیها و خشت خام و چینه گلی در دیوارها است و جداره بیرونی با اندود کاه گل و جداره فضاهای داخلی اتاق ها با اندود گچ پوشش داده شده است؛ در و پنجره های این بنا از چوب ساخته شده که هنوز هم تعدادی از آنها باقی مانده است.

مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی با بیان اینکه این بنا در سال 95 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده  یادآور شد:  مقدمات امر مرمتی در سال 96 مهیا شده و با تخصیص اعتبار لازم در حدود 2 میلیارد و 500 میلیون ریال، مرمت کامل اثر و اجرای سقف و کف سازی و تاسیسات توسط میراث فرهنگی استان انجام شده و مابقی اقدامات در حال انجام است.

به گزارش ایسنا، کاظم خان در سال 1246 هجری شمسی در روستای قوشچی از توابع محال انزل اورمیه دیده به جهان گشود. دوره جوانی او مقارن با عمده ترین تحولات اجتماعی جامعه ایران یعنی نهضت مشروطیت بوده است.

سال 1296 هجری شمسی، ده ها هزار نیرو مشهور به ( جیلوها) مجهز به توپ و مسلسل بعد از کشتار و قتل مردم در اورمیه و عسگر آباد به قوشچی یورش می‌آورند و کاظم خان با شجاعت و جان نثاری یاران خویش و با مقاومت و پایداری سرسختانه تنها توانسته بود حدود نصف مردم قوشچی و قره باغ را از قتل عام آنان برهاند و در جزیره‌ای که بعدها به کاظم خان داشی معروف گردید حفظ کند.

انتهای پیام