به گزارش سرویس علمی جام نیـوز به نقل از ایرنا، مرکز هوافضای آلمان که هدایت پروژه مشترک فیله را بر عهده دارد، می گوید که این کاوشگر از گرد و غبار پوشیده شده و سردتر از آن است که بتواند دوباره به کار بیفتد، به عبارت دیگر، 'احتمال این که فیله بتواند دوباره با مرکز کنترل ارتباط برقرار کند، تقریبا صفر است و ما هم دیگر هیچ فرمانی برای آن ارسال نخواهیم کرد.'

سازمان فضایی اروپا اسفند سال 1382 (مارس 2004) پروژه روزتا را راه اندازی کرد و پس از قرار گرفتن مدارگرد روزتا در مدار دنباله دار قرار گرفت، کاوشگر فیله نوامبر سال گذشته میلادی از آن جدا شد و بر سطح دنباله دار پی67 فرود آمد، رخدادی که نخستین تجربه موفق انسان در این زمینه است.

فیله پس از اولین برخورد با سطح دنباله دار، یک کیلومتر بلند شد، اما حدود دو ساعت بعد سرانجام روی دنباله دار استقرار یافت.

با این حال، محل فرود فیله که البته موقعیت دقیق آن مشخص نیست، احتمالا در سایه یک تخته سنگ بود و همین امر سبب شد که کاوشگر نتواند باتری هایش را با نور خورشید شارژ کند و در نهایت پس از 60 ساعت از کار افتاد.

هفت ماه بعد، با تغییر موقعیت دنباله دار، فیله که اندکی نور خورشید دریافت کرده بود، دوباره برای مدت کوتاهی به کار افتاد.

روزتا که هنوز در مدار دنباله دار پی 67 قرار دارد، بارها برای ارتباط با فیله تلاش کرد اما پس از نهم ژوئیه 2015 (18 تیر 1394) دیگر تماسی برقرار نشده است.

آخرین بار یک ماه پیش، مرکز کنترل، فرمان تغییر موقعیت برای فیله فرستاد که پاسخی دریافت نکرد.

دنباله دار پی 67 در مسیر خود هم اکنون به نقاط بسیار سرد منهای 180 درجه سانتی گراد رسیده و این در حالی است که فیله از اساس برای کار در چنین سرمایی طراحی نشده است.

روزتا همچنان در مدار دنباله دار است و ماموریت علمی خود را به خوبی ادامه می دهد. اما ماموریت آن نیز در ماه سپتامبر (تقریبا هفت ماه دیگر) به پایان می رسد و بر سطح دنباله دار سقوط خواهد کرد.

 

2009