آقای روحانی دیروز گفته است دولت به همه وعده‌های خود عمل کرده و کشور امسال شاهد رشد اقتصادی 6 درصدی است و از این بابت خدا را شاکریم که شرمنده مردم نشدیم! این اظهارات رئیس جمهور به همان اندازه که ایشان از لغو یک سخنرانی در مشهد ابراز شرمندگی کرد، برای افکار عمومی مایه تعجب و سؤال برانگیز است. واقعیت این است که رکود اقتصادی که رئیس جمهور چندبار عبور از آن را در این سال‌ها اعلام کرده است همچنان گریبان گیر کشور است و اثرات زیان بار آن با افزایش جمعیت بیکار و تعطیلی زنجیره وار واحدهای تولیدی اعتراضات مردمی را برانگیخته است. طبق گزارش صندوق بین المللی پول میزان بیکاری در ایران امسال نسبت به سال قبل 2پله و نسبت به ابتدای شروع کار دولت یازدهم 7 پله سقوط کرده و به  11.28 رسیده است. تورم و کاهش ارزش پول ملی موضوع دیگری است که همچون معضل بیکاری برای عموم مردم کاملاً ملموس است .

 

گزارش‌ها درباره قیمت کالاها و مایحتاج اساسی حاکی از افزایش تا حدود 60 درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل است. در یک قلم قیمت گوشت قرمز در حال حاضر نسبت به سال قبل شاهد افزایش حدود 30 درصدی است . درباره نرخ رشد 6درصدی مورد ادعا که پیش از این رئیس جمهوراز رشد 7.4 درصدی هم یاد کرده است کارشناسان این رشد را ناپایدار و صرفاً مبتنی بر افزایش صادرات نفتی می‌دانند در حالی که نرخ رشد مؤثر زیر یک درصد است. در سایر حوزه‌ها همچون محیط زیست نه تنها وضعیت بهتر نشده بلکه تشدید مشکلات مردم در مناطقی چون خوزستان موجب اعتراض شدید رئیس جمهور به معاون خود در سازمان محیط زیست شده و خود ایشان نیز مجبور به عزیمت به این منطقه شد. پرداختن به وعده‌های برجامی و محقق نشدن "تقریباً هیچ" آن وعده‌ها به اعتراف مقامات دولت، خود بحثی مستفی است. به هر حال آنچه مسلم است و واقعیت‌های اجتماعی به‌طور ملموس گلایه مندی مردم از ناکارآمدی مدیران در رفع مشکلات کشور را  نشان می‌دهد و به واقع مردم اظهارات روز گذشته رئیس جمهور در همایش سراسری مجریان برگزاری انتخابات ۹۶ را  شروع تبلیغات زودهنگام ایشان برای ریاست جمهوری دور بعد ارزیابی خواهند کرد.