به گزارش ایسنا، عصر دوشنبه (۲۹ بهمن) در آخرین روز سی‌وچهارمین جشنواره موسیقی فجر، سالن برج آزادی میزبان دو اجرای متفاوت از گروه «تنور تریو» به سرپرستی میلاد زنده‌نام و گروه موسیقی آذری علی پرکار بود.
اجرای اول که در ساعت ۱۹ آغاز شد با استقبال تماشاچیان روبه‌رو بود. سبک اصلی این گروه جاز و بلوز بود و سراسر اجرا یک فضای ثابت و مشترک را دنبال می‌کرد، گرچه که هر لحظه نیز در حال تغییر بود.
قطعه اول که نواخته شد، فضایی آرام را برای تماشاچیان ایجاد کرد. قطعه دوم نیز تقریباً ریتمی یکنواخت را طی می‌کرد و می‌توان گفت که درام در این اثر نقش اصلی را بر عهده داشت، همچنین طی موسیقی برخی نت‌های گیتار و درام تکرار می‌شد.
نام قطعه سوم «چهارگاه» بود که در همدردی با مهاجران اجرا شد. در قطعه سوم فضای موسیقی اوج بیشتری گرفت تا این‌که به ندرت این اوج به فرود می‌رسید و آرام می‌شد. پس از مدتی این قطعه با مقداری تغییر ریتم تقریباً در فضایی ثابت مانده بود. البته با گذشت لحظاتی تنها درامر نواخت تا این‌که موسیقی باری دیگر اوج گرفت و به پایان رسید.
«گرین گلد» نام قطعه چهارم به‌معنای دشتی سبز بود که به دلیل تابیدن نور خورشید به رنگ طلایی درمی‌آید. پیش از آغاز این قطعه، سرپرست گروه، گیتار خود را عوض کرد و لحظاتی کوتاه را صرف تنظیم سازش کرد. این قطعه نیز تقریباً با فضایی در اوج آغاز شد و پس از مدتی به یک فضای نسبتاً آرام‌تری رسید و ریتم‌های موسیقی تا لحظاتی مدام تکرار می‌شدند. این فضا نیز با تغییر نت درام عوض شد و پس از مدتی موسیقی وارد بعدی جدید شد. این بار می‌توان گفت که موسیقی لحظاتی آرام و لحظاتی نیز نا آرام بود.
قطعه پنجم این اجرا یک اثر بلوز ایرانی بود. این قطعه در اوایل اجرا یک ریتم ثابت را دنبال می‌کرد ولی پس از مدتی ریتم آن تغییر یافت، گرچه که این اثر نیز دارای یک فضای ثابت در طی کار بود.
اثر بعدی یک کار آذری بود که لحظاتی کوتاه پس از آغاز نواخته شدن آن، سرپرست بند با خنده اجرا را متوقف کرد و گفت: «این کار قسمتی دارد که همه باید با هم بگویند "هی"» سپس آن بخش را اجرا کرد تا مخاطبان بدانند در چه قسمتی باید با گروه هم‌صدا شوند. این قطعه یک کار انرژی‌بخش بود که تماشاچیان را به وجد آورد.
از جمله نکات آزار دهنده‌ی این اجرا، نحوه رفتار مسئولان سالن بود که با دیدن هر مخاطبی که در حال کار کردن با تلفن همراه بود، روی او لیزر می‌انداختند.
روزبه فدوی درامر، کسری سبک‌تکین گیتاریست، آرش اسکندری نوازنده کیبورد و میلاد زنده‌نام سرپرست گروه «تنور تریو» بودند.
پس از پایان اجرا، خبرنگار ایسنا به میان تماشاچیان رفت تا نظر آنها را درباره کار بداند. چند نفر پاسخ دادند: «اجرا خیلی خوب بود و حتی می‌توان گفت که فوق‌العاده بود. البته این بار اولین کنسرتی نبود که ما از این گروه دیده بودیم ولی همیشه خیلی خوب و خاص کارها را اجرا می‌کنند.»
همچنین چند نفر دیگر بیان کردند: «نوازندگان کنسرت مسلط بودند و توانستند به خوبی موسیقی را بنوازند.»
فرد دیگر اظهار کرد: «نوازندگان کنسرت توانستند دقیق و به‌درستی قطعات را بنوازند. البته سرپرست گروه از دوستان من است و تا به حال اجرای آنها را ندیده بودم ولی واقعاً لذت بردم.»
اجرای گروه علی پرکار با ریزش تماشاچیان روبه‌رو بود.
پس از گروه «تنور تریو» گروهی آذری‌زبان به سرپرستی علی پرکار به روی صحنه آمد که قطعاتی ترکی را در سبک راک اجرا کردند. با آغاز خواندن خواننده گروه، تعداد زیادی از تماشاچیان سالن را ترک کردند. البته این امر تنها مختص به ترک اول نبود و تا چند قطعه بعد تعداد تماشاچیان همچنان ریزش می‌کرد. البته از طرفی با توجه به اظهارات تماشاچیان صدای گوشخراش و بلند خواننده دلیل اصلی این موضوع بود.
همچنین عده دیگری از تماشاچیان در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا بیان کردند که اجرای بدی بود و آن را دوست نداشتند. حتی برخی از واژه "مزخرف" درباره اجرا استفاده کردند. البته در این بین افرادی نیز بودند که از اجرا لذت برده و آن را دوست داشتند.
ولی کل اجرا یک کیفیت ثابت را دنبال می‌کرد و تغییر خاصی به وجود نیامد.
محمد جباری نوازنده گیتار باس، مازیار حسین‌نژاد نوازنده گیتار الکترونیک و کارن پرکار نوازنده درام این گروه بودند.
انتهای پیام
