خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل- زهرا میرظفرجویان: امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه با ادعای دفاع از دموکراسی غربی، اقلیت مسلمانان این کشور را هدف قرار داد حال آنکه همزمان، آزادی بیان را توجیهی برای انتشار تصاویر موهن درباره پیامبر اسلام (ص) می‌داند. دیگر کشورهای غربی نیز، بدون در نظر گرفتن عواطف جهان اسلام، با ماکرون همصدا شده‌اند حال آنکه هیچ یک تردید درباره مسئله‌ای چون هولوکاست را برنمی‌تابند و مخالفت با آن را جرم تلقی می‌کنند!

رفتارهای این روزهای دولت پاریس، نفاق و دورویی غرب و اشاره به اهمیت پیام مقام معظم رهبری، موضوعاتی است که خبرنگار مهر در گفتگو با «آنتونی کارتالوچی» محقق مسائل ژئوپلیتیک، به بحث درباره آنها پرداخته است.

دریافت شما از اهمیت پیام رهبری ایران چیست؟ چه نکات برای افکار عمومی غرب و بویژه فرانسه در این پیام برجسته است؟

پیام آیت‌الله خامنه‌ای، نفاق و دورویی غرب را به طور کامل به تصویر می‌کشد؛ اینکه غرب و تنها غرب است که به خود اجازه تصمیم‌گیری درباره اینکه «آزادی بیان» چیست و گفتن چه چیزهایی جایز نیست را می‌دهد. البته اگر (آنگونه که ادعا می‌شود) تسامح مذهبی یکی از دغدغه‌های جدی فرانسه باشد؛ پس به همان ترتیب، قوانین حراست از مذاهب و ممانعت از فرقه‌گرایی نیز باید به طور یکسان در قبال همه گروه‌ها اجرا شود.

هر جامعه‌ای در حیطه آزادی بیان، خطوط قرمزی دارد که نباید از آنها عبور کرد- در غرب، هولوکاست مثال بارزی از آن نوع مقولاتی است که تردید درباره آن حتی به اسم آزادی بیان هم جایز نیست حال آنکه غرب، هر جا به نفعش باشد، از خطوط قرمز دیگر ملت‌ها و گروه‌های مردمی می‌گذرد- و این نوع از دورویی است که تمام و کمال در پیام رهبر ایران خطاب به جوانان فرانسه، به آن اشاره می‌شود.

چرا امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه، به اسم آزادی بیان، از اهانت به ساحت پیامبر خدا حمایت می‌کند؟ آیا آزادی بیان به معنای اهانت، آن هم به یک فرد مقدس است؟ این اقدام ماکرون به منزله اهانت به شعور مردمی که به او رأی داده‌اند؛ نیست؟

هدف از آزادی بیان، حراست از گفتمان متمدنانه است. تهمت، افترا، تمسخر، اهانت و آزار و اذیت نه در حیطه گفتمان متمدنانه می‌گنجد و نه در آزادی بیان. یادآوری می‌کنم که در آمریکا، وقتی قانون آزادی‌های مدنی امضا می‌شد؛ تمسخر یا اهانت به هر یک از بنیانگذاران ایالات متحده، با پیگرد قانونی یا حتی دوئلی کشنده (دست به شمیشر یا اسلحه بردن) مواجه می‌شد.

غرب، ازجمله فرانسه، به خوبی می‌داند برخوردی که در حال حاضر با اسلام می‌شود، ربطی به دفاع از آزادی بیان ندارد؛ بلکه اقدامی دیگر در راستای ایجاد تفرقه، بازی با افکار عمومی و جهت دهی به آن در داخل و خارج فرانسه است.

در غرب، تردید درباره هولوکاست جرم است! چرا هرکه از این تردیدها بنویسد؛ باید زندانی شود حال آنکه توهین به پیامبر اسلام (ص) جایز شمرده می‌شود؟

این نمونه‌ای بارز از استانداردهای دوگانه غرب است. این همان معیارهای دوگانه‌ای است که بر مبنای آن فیسبوک و توئیتر هزاران حساب کاربری آنلاین را به ظن اینکه مروج مطالب مخرب علیه جهان هستند؛ تعلیق می‌کنند حال آنکه حساب کاربری سازمان‌هایی چون بی‌بی‌سی، رویترز، سی‌ان‌ان و دیگر رسانه‌ها به رغم توجیه جنگ‌های کشنده‌ای که به قیمت جان ده‌ها هزار نفر و تخریب کامل کشورها تمام شده، در بهترین حالت حفظ می‌شوند.

با این حال، اگرچه اقدامات دولت پاریس به شدت تحریک‌آمیز است، اما نباید مایه تعجب باشد. مسلمانان سراسر جهان نیز باید به خودشان و دینشان اتکا کنند. صبوری، مباحثات روشنفکرانه، نقد آگاهانه و اعتراض متمدنانه بهترین پادزهر برای سیاست‌های سمی از قبیل همان‌هایی است که دولت فعلی پاریس ترویج می‌کند.